Dames en heren: Sportieve opbergruimte

De mode-industrie heeft de tenniswereld ontdekt als platform voor product placement. Vreemd genoeg gebeurt dit echter bijna uitsluitend bij de mannen. Je vraagt ​​je af hoe dat komt: zijn de jongens echt interessanter dan de huidige vrouwelijke tennisprofs? Nou, misschien wel. De huidige nummer één van de wereld, Aryna Sabalenka, haalde bijvoorbeeld opnieuw de krantenkoppen tijdens de US Open met een speciaal gemaakte diamanten ketting. Diamanten zijn op de een of andere manier altijd al een ding geweest bij vrouwelijke tennissers, sinds Chris Evert in 1978 haar armband op de baan verloor en de wedstrijd onderbrak om de diamanten te zoeken (sindsdien worden diamanten armbanden " tennisarmbanden " genoemd). Kortom: vrouwelijke tennissers gedragen zich nog steeds als dochters van de hogere klasse.

Maar nu is Venus Williams aan de beurt. De 45-jarige is weliswaar in de eerste ronde van zowel het dubbelspel als het enkelspel op de US Open uitgeschakeld, maar met deze korte comebacks herinnerde ze ons eraan dat de zusjes Williams de sport niet alleen op sportief vlak, maar ook op modegebied hebben gerevolutioneerd. Op de eerste dag van het toernooi verscheen ze in een getailleerde outfit van het New Yorkse merk Khaite, op de tweede dag in een volledig zwarte tennisoutfit van merinowol, en voor haar enkelspel droeg ze klassiek wit, maar dan met twee tennistassen. De lamsleren tas is van Erl, een favoriet merk van Rihanna, en als je denkt dat twee tassen tegelijk volslagen onzinnig is: het is zeker niet onzinniger dan zweten tot je diamanten in de ring staan.

De aantrekkingskracht van tennis lijkt onaangetast, misschien mede doordat het grotendeels vrij is gebleven van schandalen, luidruchtige fans, doping en andere daarmee gepaard gaande verschijnselen. Integendeel, vooral op de US Open kleedt iedereen zich elk jaar beter, wordt elke wedstrijd met nog meer stijl gevierd en doen luxemerken nog meer hun best om erbij te zijn. Jannik Sinner, die momenteel als geen ander de toekomst van de sport op zijn schouders draagt, draagt ​​er ook al een tijdje Gucci-tassen; hier is een foto van een optreden op Wimbledon.

Er valt veel te zeggen over deze simpele reistassen met het klassieke Gucci-patroon, bijvoorbeeld dat ze belachelijk duur zijn en nogal onpraktisch voor dagelijks gebruik. Maar Sinner maakt hier wel een goed punt. De stijlgrap is niet om een ​​sporttas mee te nemen naar je stoel, maar om een ​​volledig niet-technische salontas naast de bank te gooien. Het is casual. Eigenlijk zijn zulke tassen alleen echt praktisch als je ze niet over lange afstanden hoeft te dragen en alles er gewoon in en uit kunt gooien. En al helemaal niet als je opgevouwen overhemden en truien de halve wereld over wilt sjouwen. Het casual effect ontstaat overigens ook als je ze gewoon als een overgekwalificeerde rommeltas naar kantoor draagt ​​of meeneemt naar het meer om te zwemmen. Het geldt voor alle bekende, onnozele luxeartikelen – ze zijn alleen te verdragen als je er echt slecht mee omgaat. Hank Moody's compleet smerige Porsche in de serie "Californication" is het referentiepunt voor dit principe.