Rainhard Fendrich: Het Austropop-icoon wordt 70

Rainhard Fendrich is de bedenker van Austropop-cultnummers zoals "Macho, Macho" en "Es lebe der Sport". De Wener heeft na het succes van de jaren 80 nooit op zijn lauweren gerust. Tot op de dag van vandaag deelt de liedjesschrijver zijn muzikale gedachten met zijn fans, die hem binnenkort weer op het podium zullen zien. Ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag en een bijzondere verjaardag zal hij zijn ‘heilige grond’ betreden.

Gegarandeerd succes met Weense charme

Fendrich werd in 1955 in Wenen geboren. Zijn ouders, werktuigbouwkundig ingenieur en model, hadden weinig tijd voor hem en de waardering voor zijn strenge vader verdween naar de achtergrond. Daarom verlangde Fendrich ook naar de erkenning en bewondering die hij later op het podium vond. Hij was een eenzame student en studeerde op 20-jarige leeftijd af van de middelbare school, na twee rondes met onderscheidingen. Daarna stopte hij met zijn rechtenstudie. In plaats daarvan probeerde hij zo snel mogelijk afstand te nemen van zijn familie door zelf geld te gaan verdienen. Nadat hij als chauffeur en postbode had gewerkt, verving hij een acteur bij het Theater an der Wien. Zijn eerste optreden was in de musical "Chicago".

Fendrichs grote doorbraak beleefde hij niet op het theaterpodium, maar op het muziekpodium: na zijn eerste studioalbum "I never wanted to be one of those" (1980) bracht hij in 1981 de single "Strada del Sole" uit en scoorde een zomerhit met zijn ietwat andere hommage aan de Italiaanse vakantie waar hij eigenlijk zo van hield. Terwijl de liedjesschrijver met zijn bijtende humor en scherpe observaties in zijn thuisland al lang wordt gevierd als een rijzende ster van de Austropop-scene met de daaropvolgende singles "Schickeria", "Oben ohne", "Weus'd a Herz hast wia a Bergwerk" en "Es lebe der Sport", behaalde de zanger met zijn Weense charme in Duitsland alleen hitparadesucces met "Macho, Macho". Het lied, geschreven in een paar minuten, was bedoeld als ironische toespeling op een tijdschriftartikel dat opriep tot de ontwikkeling van softie tot macho.

Fendrich, die van 1997 tot 2006 ook bandervaring opdeed bij Austria 3 en de leden Wolfgang Ambros (72) en Georg Danzer (1946-2007), veroverde ook de harten van de Duitse tv-kijkers toen hij van 1993 tot 1997 vol zelfvertrouwen het ARD-datingprogramma "Herzblatt" presenteerde.

In 1989 gaf hij zijn land een echt volkslied met "Ik kom uit Oostenrijk", dat, net als veel van zijn liedjes, nog steeds populair is. Vorig jaar werd het verkozen tot EK-fanlied, wat Fendrich als een grote eer zag. "Dat dit lied zo hartstochtelijk wordt meegezongen door de fans en daarmee ons nationale team steunt", zei hij in een interview met Spot on News in juni 2024.

Tussen hoogtepunten en tegenslagen van het lot

De jaren 80 brachten het langverwachte succes en de waardering. Fendrich genoot van het leven naast groten als Falco in de Weense kunstscene. In een recent interview met de krant "Bild" zei hij over zijn topperiode: "Als je je hele leven geen erkenning krijgt en je wordt opeens gevierd op het podium, word je vanzelf high. Er was een lange tijd dat alles wat ik aanpakte meteen een succes was." Pas in de loop der jaren kwamen er tegenslagen die hem nederiger maakten.

De vader van drie zonen kreeg ook te maken met een persoonlijke tegenslag. En het houdt hem nog steeds bezig. Zijn dochter Theresa, aan wie hij liederen als "Die Rosen" of, meest recent, "Und das Herzklopfen weiter" opdroeg, stierf in 1989 op de leeftijd van slechts 17 maanden. "Je kunt er niet overheen komen, je moet ermee leren omgaan", zei hij begin februari in de ZDF-talkshow "Volle Kanne" . "Dit zijn amputaties waar je mee moet leven. Wanneer een geliefde overlijdt, is er een fantoompijn die je je hele leven zult voelen." Het verdriet om zijn dochter was ook de aanleiding voor zijn inmiddels overwonnen cocaïneverslaving, die hij in 2006 achter zich liet.

houding en liefde voor het vaderland

Naast entertainment is er ook diepgang: Fendrich heeft in zijn hele carrière nooit afstand genomen van politieke boodschappen. Hij geeft zijn mening, maar wil geen advies geven. "Politiek bepaalt ons leven, onze toekomst", zei hij begin februari in de talkshow "MDR um 4" . "De koers wordt bepaald door de politiek. Iedereen die zegt dat hij niet geïnteresseerd is in politiek, is niet geïnteresseerd in zijn eigen toekomst en de toekomst van zijn kinderen."

Fendrich geeft commentaar op het vluchtelingendebat, op Trump en Poetin, ook al veroorzaakt dit controverse. "Ik ben niet bang voor een shitstorm. Ik heb er zoveel gehad dat je het kunt overleven," zei hij in een interview met "oe24.TV" in januari. En hij was nog duidelijker: "Het enige wat ik kan zeggen, beste shitstormers, is dat het me echt geen bal kan schelen. Maar ik vind het zonde dat het überhaupt nodig is. Ik heb eigenlijk medelijden met de mensen die met die sluipschuttermentaliteit van hun haat af willen. Maar ze kunnen er niet vanaf komen. Het wordt steeds erger en ze worden steeds zieker."

Zelfs als het gaat om de gespannen politieke situatie in zijn thuisland, blijft hij niet stil. "Ik vind veel dingen fout in dit land, maar ik hou van mijn vaderland. En je kunt van je vaderland houden zonder anderen te haten." Er zijn zoveel dingen in Wenen die hem irriteren, maar hij houdt van deze stad en wil nooit ergens anders wonen. "Ik voel me er echt thuis, ondanks al het gemopper. Ik voel me echt goed in het 10e arrondissement", aldus de zanger, die een vroege vogel is geworden en graag met zijn hond door de buurt wandelt. De bruisende jaren 80 mist hij duidelijk niet: "Tegenwoordig is het voor mij niet langer een voordeel om tot vier uur 's ochtends aan de bar te staan ​​en met willekeurige mensen over de wereld te filosoferen", vertelde hij aan Bild. "Ik zit nog niet in de blessuretijd, maar mijn tijd is wel waardevoller geworden."

Nog niet "Baba"?

In zijn privéleven geniet de zanger tegenwoordig van rust en stilte met “zijn vrouw”. Toen hem in het MDR-gesprek naar zijn partner werd gevraagd, reageerde Fendrich terughoudend: We komen niets te weten over hun relatie. "Het is een geheim en dat zal het blijven." Muzikaal gezien blijft Fendrich scherp. Zijn trouwe fanbase waardeert dit en blijft de muzikant tot op de dag van vandaag helpen om succes in de hitlijsten te behalen. De studioalbums "Schwarzoderweiß" (2016) en "Starkregen" (2019) stonden allebei al in de eerste week bovenaan de Oostenrijkse albumcharts en bereikten de platinastatus. Eind januari 2025 bracht Fendrich zijn nieuwste werk "Wimpernschlag" uit, dat eveneens in de hitlijsten belandde. In Oostenrijk bereikten in totaal 14 van zijn studioalbums de nummer 1-positie in de officiële albumhitlijsten.

Dit jaar brengt Fendrich niet alleen zijn nieuwste nummers op het podium, maar hij neemt ook zijn cultnummers mee wanneer hij vanaf april 2025 met "45 Years of Rainhard Fendrich Live - Just a Blink of an Eye" door Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland toert. "Dit is mijn leven, het podium is heilige grond, ik kijk echt uit naar de concerten", zei hij in de talkshow van de MDR.

En wat staat er muzikaal gezien op het programma? Hij weet niet hoeveel albums hij nog in zich heeft. "Op dit moment nog geen, het is allemaal uit. Teksten en muziekideeën moeten rijpen. Als je alles zelf regelt, heb ik minimaal drie jaar nodig voor een album." Fendrich zal zijn gedachten over de wereld zeker op papier blijven zetten. Als het laatste nummer er ooit komt, is de titel al snel duidelijk: "Baba". Tot die tijd is het belangrijkste voor hem: "Ik ben blij met mezelf. Ik heb mijn centrum gevonden, ik geniet van de tijd, van het praten met mensen en van het op het podium staan", zei hij in "Volle Kanne". Nu hij zijn innerlijke centrum heeft bereikt, kijkt hij daarom ook rustig naar de 70e. "Mijn tijd wordt nu steeds kostbaarder, maar ik raak niet in paniek", benadrukte hij in een interview met "Bild". "Daarom is de natuur niet wreed, alleen mensen zijn dat. De dood is iets volkomen natuurlijks, ik ben alleen een beetje bang om te sterven."

SpotOnNieuws