Elon Musk: Applaus en complimenten voor zijn kritiek op de Amerikaanse president Donald Trump

Voor wie in vrijheid wil leven, is de vrije uitwisseling van meningen essentieel. Na het begin van Donald Trumps tweede presidentschap op 20 januari leek juist die voedingsstof in de Verenigde Staten vrijwel volledig te zijn uitgeroeid: er ontstond een systeem van steeds meer concentrische cirkels van ja-knikkers en favorieten rond Trump – hoe absurd vals of bizar zijn theorieën ook mochten zijn. De beloningen waren invloed en geld, kenmerken van autocratische systemen.

Het Amerikaanse maatschappelijk middenveld leek verdoofd, een waarschuwingssignaal, niet alleen voor de VS, maar voor de hele wereld. Als iemand deze tactiek kan gebruiken om de machtigste persoon ter wereld te worden en zichzelf en zijn familie te verrijken – wat is dan een beter voorbeeld voor imitators?

Wat beweegt de Verenigde Staten? De Amerikaanse experts van RND geven context en achtergrondinformatie. Elke dinsdag.

Door mij te abonneren op de nieuwsbrief ga ik akkoord met de advertentieovereenkomst .

Daarom heeft Elon Musk, voormalig adviseur van Trump en een van de succesvolste ondernemers van zijn generatie, de wereld een waardevolle dienst bewezen door zich tegen de Amerikaanse president te verzetten. Hij sprak een man tegen die zich gedraagt ​​als de Zonnekoning. Hij deed dit vanuit het hart van het Trump-systeem, wat veel meer impact had dan wanneer Musk eerder een tegenstander van het systeem was geweest. Hij deed dit zonder de nadelen die dit voor hem met zich mee zou brengen volledig in te schatten.

Het belangrijkste is dat hij nu een soort stresstest voor de liberale Amerikaanse samenleving veroorzaakt. In Rusland en China zouden zijn dagen van vrijheid geteld zijn. Kan Musk erop vertrouwen dat hij ongedeerd blijft ondanks zijn kritiek op de leider van het systeem, Trump? Zal hij beschermd worden door de rechtsstaat, waarvan Musk zelf de nauwgezetheid en volharding zo vaak in diskrediet heeft gebracht?

Trumps reactie hierop is niet helemaal duidelijk. Het feit dat de 78-jarige Musk "gek" noemt, lijkt geen enkele bedreiging voor hem te vormen. De president beschuldigt Musk er echter ook van "vijandig" te worden en zakelijke belangen te vermengen met politieke invloed. Dit zou mogelijk tot juridische stappen kunnen leiden.

De retorische zeisen die Trump en Musk gebruiken, kunnen verontrustend zijn voor fans van verfijnde taal en zijn onder normale omstandigheden duidelijk niet geschikt voor navolging. Musks insinuaties, bijvoorbeeld, dat Trump betrokken was bij de machinaties van de ernstige zedendelinquent Jeffrey Epstein, komen neer op karaktermoord.

Niettemin is de scherpte van de retoriek in dit specifieke geval nuttig, en mits genereus in balans gebracht. Het belicht de personages van de acteurs en maakt ze zo toegankelijk voor een breder publiek.

Elon Musks frontale aanval op het gigantische belastingpakket van het Amerikaanse Congres bedreigt de kern van Trumps agenda. De miljardair noemt het wetsvoorstel een "walgelijke gruwel" vanwege de enorme schuldenlast en dreigt senatoren uit hun ambt te stemmen. Mogelijk zitten hier ook persoonlijke motieven achter.

Dit geldt ook voor het tweede, belangrijke aspect van het debat: de corruptie van democratische verkiezingen en de invloed van grotendeels ongereguleerde communicatieplatforms. Musk verkondigt nu publiekelijk, duidelijker dan ooit tevoren, de stelling dat Trump de verkiezingen alleen dankzij zijn steun heeft gewonnen ("zonder mij had Trump de verkiezingen verloren"). Een stelling die al lang door opiniepeilers wordt verdedigd.

De rijkste zakenman ter wereld steunde Trumps verkiezingscampagne met zo'n 250 miljoen dollar en promootte hem uitgebreid op zijn opinieplatform X. Trump won nipt de volksverkiezing , de algehele landelijke meerderheid, door zijn Democratische tegenstander Kamala Harris te verslaan met 49,8 procent tegen 48,3 procent.

Het resultaat is een wereldwijde politiek die lijkt op schoolpleingevechten en een verharding van de politieke cultuur. Musk is en blijft hiervoor verantwoordelijk. Dat hij nu zijn recht op vrijheid van meningsuiting uitoefent, is echter een belangrijk signaal voor het zelfhelende vermogen van vrije samenlevingen. Nu is het de beurt aan hun leden: zij moeten wakker worden en hun verdediging organiseren.