De nieuwe GC-coach Gerald Scheiblehner is geen typische voetbalcoach – hij heeft zich van onderaf omhoog gevochten

Gerald Scheiblehner neemt plaats. De nieuwe GC-trainer reisde van Niederhasli naar het kantoor in het centrum van Zürich om de tweede competitiewedstrijd in Basel te bekijken. Voordat hij zichzelf en zijn visie op GC besprak, informeerde hij de vijf aanwezige journalisten over de huidige situatie in aanloop naar de uitwedstrijd tegen de kampioen. Net als tijdens zijn inleiding waren er hints dat hij "een iets andere trainer" zou kunnen zijn, zoals Scheiblehner later zou zeggen.

"Dat zijn loze kreten", zei Scheiblehner op de vraag hoe hij het verlies van aanvoerder Amir Abrashi denkt te compenseren. De afwezigheid van de leider kan "alleen als team gecompenseerd worden", zei hij.

Wat betreft de nieuwe huurspeler van FC Bayern München, Lovro Zvonarek, is het eerste wat bij hem opkomt dat hij Zvonarek niet mag, omdat hij vorig seizoen een doelpunt tegen kreeg voor Sturm Graz in de achtste finales van de beker tegen Scheiblehners oude club. Pas daarna prijst hij de grote potentie van de Kroatische international onder 21. Is dit een sneer uit Oostenrijk of zelfs ironie?

Scheiblehner leunt achterover op de bank en al snel wordt duidelijk dat de 48-jarige zichzelf en de voetbalwereld met een zekere afstand bekijkt. Maar ironie is voor Scheiblehner natuurlijk niet op zijn plaats in een wereld waar niets minder ironisch is dan de macht van resultaten en posities in de competitie. In de openingswedstrijd tegen Luzern leed GC een thuisnederlaag van 2-3.

Scheiblehner zegt: "Ik heb het werk van voetbaltrainer niet nodig om me goed te voelen. Ik heb mijn familie en mijn vrienden, en dat is wat telt. In de schijnwerpers staan hoort bij mijn werk, en daar geniet ik van. Maar ik heb dat niet nodig voor mijn welzijn als persoon." Op het eerste gezicht klinkt dat humaan en redelijk.

Maar het zou ook kunnen leiden tot de misvatting dat Scheiblehner zich niet toegewijd zou voelen aan de coaching. Die aanname wordt tegengesproken door iedereen die de afgelopen jaren met hem te maken heeft gehad. "Ongelooflijk hardwerkend, zeer nauwgezet, een uitmuntend mens", zegt Christoph Peschek, algemeen directeur van FC Blau-Weiss Linz, waar Scheiblehner recentelijk werkte. "Scheiblehner heeft het team en de spelers elk seizoen beter gemaakt."

Misschien moeten we nog verder teruggaan in Scheiblehners voetbalbiografie om te begrijpen hoe hij afstand heeft genomen van de business en er tot nu toe een kracht van heeft gemaakt. Als jonge voetballer, na zijn middelbareschooltijd, zat hij midden in de business, voordat hij ermee stopte en een omweg nam die hem nu naar de trainerspositie in Niederhasli heeft geleid.

"Ik was een heel goede speler, misschien miste ik wat snelheid", zegt hij over zichzelf als 19-jarige. Austria Wien was de club waar hij 30 jaar geleden op het punt stond prof te worden. De tijden waren anders, de regels binnen het team waren ouderwets. De ervaren spelers praatten niet met de jongere spelers. Wie zich wilde laten gelden, moest de handschoen oppakken. Scheiblehner was daar niet blij mee.

Als voorbeeld noemt hij zijn aankomst in Turkije voor een trainingskamp. Toen het team in de bus zat voor de transfer naar het hotel, moesten de drie jongste spelers uitstappen, op hun bagage wachten, helpen met inladen en pas ver na middernacht naar bed. Scheiblehner zegt dat het onmogelijk is om op die manier goed te presteren. Hij protesteerde en voegde eraan toe dat alleen international en later Bundesliga-trainer Peter Stöger (nu bij Rapid Wien) oor had voor de jonge spelers.

Is het de moeite waard om profvoetballer te worden? Nee, Scheiblehner speelde amateurvoetbal en werkte bij een zorgverzekeraar. Hij begon met het coachen van kinderen en jongeren. Na zijn periode als speler bij clubs als Vöcklabruck, Wels, Donau Linz en Wallern behaalde hij zijn trainerslicentie. Hij zegt dat hij altijd al geïnteresseerd is geweest in het werken met teams.

Na in de amateurcompetitie te hebben gespeeld, tekende hij vier jaar geleden bij FC Blau-Weiss Linz, de op één na hoogste divisie. De club promoveerde in zijn tweede seizoen. Verrassend genoeg is Blau-Weiss, naast Lask, de kleinste club in Linz met het kleinste budget, opgericht in 1997 als opvolger van SK Vöest en SK Austria Tabak. Het nieuwe, kleine stadion op het dak van een meubelmagazijn biedt plaats aan iets minder dan 6.000 toeschouwers. Toen Scheiblehner er in zijn eerste seizoen na promotie in slaagde om zonder problemen in de competitie te blijven, kreeg hij aanzienlijke erkenning voor zijn werk.

Scheiblehner onderhield een nauwe band met voormalig LASK-trainer Oliver Glasner (nu in de Premier League bij Crystal Palace), wiens "duidelijkheid over wat hij op het veld wilde zien" indruk maakte op Scheiblehner. Hij zette zijn samenwerking voort met socioloog Werner Zöchling, die Stöger en Glasner ook adviseert over teambuilding. Hij bracht nachten door met het analyseren van wedstrijden om tactische nuances te ontrafelen en deze te gebruiken voor zijn werk.

"Ik heb geen naam als voormalig prof of international; er is me niets aangereikt", zegt Scheiblehner. Hij ging "stap voor stap" te werk – de volgende stap was "de overstap naar het buitenland". Een jaar geleden waren er gesprekken met Austria Wien, Rapid Wien toonde interesse en hij werd ook al eens overwogen voor Sturm Graz.

Afgelopen november kwam de eerste vraag van Harald Gärtner, de Europese directeur van de GC-eigenaren van Los Angeles FC. Na een tweede poging in januari was het in juni eindelijk zover, twee dagen voor de start van de training in Linz: sportief directeur Alain Sutter van GC belde, nadat Scheiblehner na de eerste gesprekken lange tijd niets van Sutter had vernomen.

Hij wilde "veel van weinig maken", zei Sutter over zijn plannen. Scheiblehner deed precies hetzelfde in Linz. Kan het in Zürich worden herhaald? "Daar ben ik van overtuigd", zegt Scheiblehner met een grijns. Hij kan zich aanpassen en heeft altijd met de beschikbare middelen gewerkt. Het team staat achter de plannen en de nieuwe ideeën worden omarmd.

Hij is vier weken geleden begonnen en over drie tot zes maanden zal de nieuwe GC ook merkbaar zijn op het parcours. Zoveel tijd neemt hij. Wat gaat het opleveren? "We zullen zien," zegt hij.