De spelersvakbond wilde een kamp organiseren voor vrouwelijke voetballers zonder contract – en kreeg geen enkele aanmelding

De krant "NZZ am Sonntag" was eigenlijk van plan deze week een reportage te publiceren vanuit Glattbrugg. De spelersvakbond SAFP organiseert daar een zomerkamp voor voetballers zonder contract, een veelgebruikte overbruggingsmogelijkheid voor spelers die van de transfercarrousel zijn gegooid en vergeten.

Het staat in schril contrast met excessen zoals João Pedro's recente overstap van Brighton naar Chelsea voor bijna 60 miljoen Zwitserse frank. In Glattbrugg zijn sommigen al blij als ze geen huurachterstand oplopen.

Een identiek aanbod voor vrouwelijke voetballers zou maandag van start gaan. Ze willen aan de goede kant van de geschiedenis staan ​​als het gaat om gelijkheid, vooral in de zomer van het EK thuis. De SAFP bracht een glanzende brochure uit en bood dezelfde voorwaarden als de mannen: dagelijkse sessies met professionele coaches en maaltijden, beide gratis. Voor spelers die meer dan 100 kilometer van Zürich woonden, boden ze ook gratis accommodatie aan.

Maar nu is het trainingskamp afgelast. Om een ​​simpele reden: er was geen enkele inschrijving. In 2024 had zich slechts één speelster aangemeld: de Bulgaarse Simona Stefanova, die destijds met de mannen trainde voordat ze haar toevlucht zocht bij FC Thun.

Het gebrek aan interesse in het kamp is eenvoudig te verklaren. Er zijn veel minder spelers, vooral spelers met een profstatus, en de mechanismen van de transfermarkt werken anders. De velden die in Glattbrugg worden gehuurd, zijn alleen overdag beschikbaar voor de SAFP, wat een probleem vormt voor veel vrouwelijke voetballers, omdat ze vaak zo weinig verdienen, zelfs in de hoogste divisie, dat ze zonder een bijbaan niet rond kunnen komen.

Dit betekent meestal dat er alleen 's avonds getraind kan worden. "Veel vrouwen kunnen het zich simpelweg niet veroorloven om naar het trainingskamp te gaan", zegt João Paiva, die al jaren het trainingskamp voor mannen leidt en hoofdcoach is van het GC-vrouwenteam.

De 42-jarige Paiva wijst erop dat de competitie hervormingen, professionalisering en een upgrade van de infrastructuur nodig heeft. Hij zegt: "Ik was woensdag ook in het stadion in Basel. Het EK is geweldig, iets fantastisch. Maar ik maak me zorgen of we het momentum kunnen meenemen naar het dagelijks leven." De vrouwen van FC Basel hebben dit seizoen nog geen enkele wedstrijd in St. Jakob-Park gespeeld. En dat was tijdens het EK-seizoen. "Ik vrees dat het EK net vuurwerk zal zijn. Het verlicht de lucht prachtig, we klappen allemaal enthousiast, maar uiteindelijk blijft er niets van over."

Dat zou een somber vooruitzicht zijn. Het Engelse nationale vrouwenelftal laat zien dat het in Glattbrugg anders kan. De Engelse vrouwen, gevestigd in het luxe Dolder Grand Hotel, trainen op de Au-sportfaciliteit, hebben hun eigen greenkeeper meegebracht en hebben de infrastructuur voor de drie weken van het toernooi flink uitgebreid. Het is een contrastrijk programma dat enigszins teleurstellend kan zijn voor speelsters zonder contract. Of juist inspirerend.

Een artikel uit de « NZZ am Sonntag »