EK voetbal voor vrouwen | Kreuzberg kijkt naar EK voetbal

"Ik hoop dat de regen onze plannen niet in de war schopt", zegt presentator Louis Richter. Het is half vier 's middags, de meeste tafels en ligstoelen zijn nog leeg en het grote ledscherm staat uit. De grijze lucht op een dinsdagmiddag nodigt voorbijgangers niet bepaald uit tot een spontaan bezoekje aan de biertuin van de BRLO-brouwerij in het Berlijnse Gleisdreieck. Om 18.00 uur wordt hier de EK-wedstrijd tussen het Duitse damesvoetbalelftal en groepstegenstander Denemarken uitgezonden. De weersverwachting stelt Richter, redacteur van "11 Freunde", gerust. "De eerste wedstrijd was bijna drukker dan vorig jaar voor de mannen", zegt hij.

Een uur later stromen er steeds meer mensen de biertuin binnen. Presentator Richter interviewt oud-profvoetbalster Kathrin Längert op het podium als onderdeel van het programma voorafgaand aan het publiek. "Ik vind het fantastisch dat je de hele biertuin kunt vullen met een vrouwenvoetbalwedstrijd", zegt de 38-jarige, die onder andere voor FC Bayern München heeft gespeeld. De zaak stroomt vol. ZDF is er, en ook een journalist van het Franse voetbaltijdschrift "So Foot" observeert de drukte. De 800 zitplaatsen zijn bijna allemaal bezet.

Voetbal tussen bier en friet

De stemming zit er goed in; bier, spritzers en cola staan ​​op tafel, te midden van bratwurst, aardappelsalade en friet. Velen kijken uit naar de wedstrijd, die bij winst tegen Denemarken de Duitse nationale ploeg mogelijk in de kwartfinales brengt. "Het is net als bij het EK mannen: als we de eerste wedstrijd winnen, komt het helemaal los", zegt toeschouwer Yvonne Fricke (46). "Het is een regelrechte hype!"

De zon breekt net op tijd voor de aftrap door de wolken en verlicht de gezichten van het publiek en schijnt op degenen die net de arena binnenkomen. De geur van gegrilde spareribs komt hen tegemoet bij de ingang, en verderop in het stadion maakt die plaats voor de vage geur van houtsnippers die de vloer bedekt. ​​In de gang tussen de ingang en het scherm staan ​​toeschouwers de wedstrijd te bekijken. Verderop, bij de kiosk, ruikt de lucht naar vers getapt bier. Er zijn geen lege stoelen meer.

Tegendoelpunt drukt stemming

De toeschouwers, voornamelijk vrouwen en jongeren, zijn dolblij. En in de 18e minuut barst er gejuich los: "Yeeeeee!" Maar de vreugde duurt niet lang. Het doelpunt wordt afgekeurd na ingrijpen van de videoscheidsrechter. Kort daarna krijgt de Duitse linksback Sarai Linder applaus van het Berlijnse publiek; ze heeft de Deense sterspeelster Pernille Harder met een terechte overtreding van de bal losgemaakt. "Goede onderbreking," roept iemand. Maar dan gaat er een gemompel door de tuin, gevolgd door absolute stilte: Denemarken heeft de leiding genomen (26').

Het doelpunt had impact; de fans werden stil en er klonken slechts enkele 'ah's' en 'ooh's'. Een wolk trok voor de zon, alsof het de sombere stemming wilde benadrukken. In de 37e minuut gloorde er een sprankje hoop toen scheidsrechter Catarina Ferreira Campos een penalty aan Duitsland toekende. De videoscheidsrechter greep echter opnieuw in: de handsbal van Frederikke Thögersen uit Denemarken vond buiten het strafschopgebied plaats.

DFB-comeback zorgt voor juichende fans

Pas in de rust barstte het gelach en gepraat weer los. De publieke kijkruimte is inmiddels verder gevuld. Zo'n dertig jongeren zitten op de houtkrullen op de vloer naast de eerste rijen tafels.

Terwijl de toeschouwers in Berlin-Kreuzberg zich opvrolijken met nieuwe drankjes en in papier verpakte augurken, lijkt bondscoach Christian Wück tijdens de rust de juiste woorden te vinden. Het Duitse elftal demonstreert zijn comebackkwaliteiten voor 16.000 Duitse fans die bijna de helft van het stadion in Basel vullen.

Toen Duitsland in de 55e minuut in Basel een penalty kreeg, stonden er in Berlijn nog veel mensen in de rij voor een drankje. Maar dat weerhield niemand ervan om uitbundig de gelijkmaker van de Duitse middenvelder Sjoeke Nüsken te vieren. Er lag nauwelijks een hand op hun schoot; alle armen gingen de lucht in, begeleid door het aanhoudende gejuich van de fans.

De sfeer slaat abrupt om bij de gelijkmaker. Slechts tien minuten later verandert het in pure vreugde: spits Lea Schüller bezorgt de Duitse vrouwen een 2-1 voorsprong. In Kreuzberg wordt er geproost. Een groepje jongemannen laat zich zelfs meeslepen en begint mee te klappen en even "Deutschland!" te roepen. Maar niemand in de buurt wil meedoen en dus stoppen ze snel. Er klinkt nog meer applaus wanneer het aantal toeschouwers in het St. Jakob-Park in Bazel op het scherm verschijnt: meer dan 34.000 fans kwamen dinsdag naar het grootste EK-stadion van het toernooi in Zwitserland, het hoogste aantal van het toernooi.

Nog niet alles is perfect

Dan klinkt het laatste fluitsignaal. Sommigen vertrekken vol goede moed, terwijl anderen de wedstrijd van de Zweedse vrouwen tegen IJsland blijven volgen. Het hoofdkwartier van het EK "11 Freunde" is de enige locatie waar bijna alle EK- wedstrijden te zien zijn, met uitzondering van de laatste groepswedstrijd van Duitsland. De brouwerij had de plek van 12 juli al omgeboekt. "Ik denk niet dat iemand hier er bezwaar tegen zou hebben als we de derde wedstrijd hier ook zouden spelen", zegt presentator Richter.

De gasten bevestigen dit. Anna-Lena Heintze (17) zou terugkomen, "maar de volgende keer eerder." Zij behoorde tot degenen die alleen een plekje op de grond konden vinden. Ze beschrijft de sfeer als "geweldig" en zegt "echt geschokt te zijn dat het hier zo druk is – heel fijn!"

Frida Riisnes en Frida Woll (beiden 29) uit Noorwegen zeggen ook dat ze zeker terugkomen: "Het is niet te luidruchtig, we kunnen ons concentreren op het voetbal en de sfeer is heel ontspannen." Ze kwamen echter ook naar Kreuzberg vanwege een gebrek aan alternatieven. "We konden nergens anders een plek vinden om het EK te kijken", zegt Riisnes. De twee Noren zijn van mening dat het EK voor vrouwen in hun thuisland meer aandacht krijgt dan in Berlijn. "Misschien omdat het vrouwenteam hier beter is dan het mannenteam", zegt Woll.