Europees kampioenschap vrouwen: Welshe keeper over haar leven met autisme – Niet jouw Sheldon

"Bazinga!", "Sheldon en zijn hersenen, ja! Sheldon en zijn hersenen, ja." In de serie The Big Bang Theory valt Sheldon Cooper op door zijn pedante dwangmatigheden, gebrekkige sociale vaardigheden en betweterige houding. Velen associëren deze houding met autisme – de scenarioschrijvers hebben echter nooit officieel bevestigd dat het personage daadwerkelijk autistisch is. Hoewel de stereotiepe weergave van de (on)geheime (en meestal mannelijke) weirdo sowieso al achterhaald is, halen veel kijkers hun kennis over autistische mensen bijna uitsluitend uit de popcultuur. Pogingen om mensen te informeren vermengen zich vaak met clichés. Deze versimpelde weergave versterkt een onvolledig begrip van autisme, vooral in tijden van TikTok-achtige zelfdiagnoses. Twee professionele voetbalsters maken hier nu een einde aan.

"Voetbal is mijn hyperfocus. Ik ben geobsedeerd. Het is mijn autisme, mijn superkracht", vertelde Lucy Bronze in maart aan BBC Sport in een video-interview ter gelegenheid van de Neurodiversity Celebration Week . De term neurodiversiteit omvat een verscheidenheid aan neuronale aandoeningen, zoals autisme, ADHD en dyslexie. "Neurodiversiteit" is bedoeld om de diversiteit in de ontwikkeling en het functioneren van de menselijke hersenen te weerspiegelen. Chelsea-verdediger Lucy Bronze, die hoopt haar titel met Engeland te verdedigen op het EK in Zwitserland, benadrukt publiekelijk haar neurodiverse eigenschappen als een kracht. Een trend die al lang brede publiciteit geniet op sociale media. Haar BBC-interview ging viraal.

De Welshe international Safia Middleton-Patel heeft haar voorbeeld gevolgd in de aanloop naar het EK en sprak ook met de BBC over haar leven als profvoetballer met de diagnose autisme. De publieke bekentenis van Bronze had duidelijk een signaaleffect. Middleton-Patel, die in de competitie het doel van Manchester United bewaakt, zegt: "Sinds ik in de jeugdopleiding van Liverpool zat, heb ik altijd tegen haar opgekeken. Toen ze haar diagnose onthulde, was dat een eyeopener voor me. We zijn niet dezelfde persoon, onze diagnoses zijn niet identiek, maar we zijn allebei professionele atleten. Nu wil ik een rolmodel zijn voor anderen, net zoals zij dat voor mij was. Het heeft me meer zelfvertrouwen gegeven."

Toch was de publieke erkenning van een autisme- of ADHD-diagnose in het professionele voetbal tot nu toe een uitzondering. Bronze en Middleton-Patel zijn de eerste vrouwelijke profvoetballers die deze stap ooit zetten. Voor de 20-jarige Middleton-Patel, die haar diagnose twee jaar eerder op 18-jarige leeftijd kreeg, werd dit gezien als een keerpunt. Niet alleen voor haar persoonlijk, maar ook voor de manier waarop ze omgaat met de eigenaardigheden die haar haar hele leven hebben vergezeld. "Ik heb me altijd anders gevoeld", zegt ze in een BBC-interview. "Soms verwerk ik informatie gewoon anders. Als iemand me iets vertelt, stel ik vragen tot ik het echt begrijp. Daardoor werd ik vaak gezien als twistziek of lastig." Een misverstand waar veel autistische mensen bekend mee zijn: wat als onderzoekend of pedant wordt ervaren, is vaak slechts een poging om dingen te verduidelijken.

De uitdagingen die Middleton-Patel beschrijft, tonen de reikwijdte van autistische ervaringen aan: overprikkeling – bijvoorbeeld na persconferenties of mediabriefings – zou, zegt ze, zo stressvol zijn dat ze zich dagenlang zou moeten terugtrekken. Ze weet hoe het voelt om een ​​week lang aan haar eigen bed gekluisterd te zitten. Zelfs alledaagse situaties zoals tanken kunnen al snel overweldigend worden. Soms zoekt ze bewust zelfbedieningstankstations op om sociaal contact te vermijden. Maar zoals vaak het geval is bij autisme, is er ook de andere kant: bijvoorbeeld het vermogen om te hyperfocussen, wat heel handig kan zijn bij het keepen.

In een interview met de BBC onthult de keeper dat Lego, naast voetballen, niet alleen haar grootste passie is, maar ook haar speciale interesse. Lego helpt haar wedstrijdsituaties te voorspellen en alert te blijven: "Ik stel me de volgende pass voor als een vermist Legosteentje dat ik zoek." Speciale interesses vormen een fundamenteel onderdeel van autismediagnostiek. Dit zal voetbalfans bekend in de oren klinken, zij zijn immers degenen die alle beschikbare kennis uit de geschiedenis van hun club absorberen en opscheppen over hun nerd-zijn. "Lego is de enige winkel waar ik naartoe kan omdat ik weet wat ik daar wil. Ik kan er echt een gesprek beginnen, want ze zijn net zo dol op Lego als ik." Blijkbaar is praten over de winkel niet alleen mogelijk in de lokale fanbar, maar ook in de Legowinkel.

Maar voor Middleton-Patel betekenen Legoblokjes veel meer dan dat – ze belichamen haar wereldbeeld. Wat de keeper vooral benadrukt, is dat ze zichzelf niet als minderwaardig ziet. "Ik ben niet moeilijk, ik denk gewoon anders", zegt ze. Bij Manchester United zegt ze de perfecte omgeving hiervoor te hebben gevonden: de club benadert haar openlijk, stelt vragen als ze onzekerheden heeft, in plaats van haar direct te bekritiseren. Haar teamgenoten leren ook over autisme om het beter te begrijpen. Een voorbeeld van hoe inclusie kan werken in de professionele sport.

Voor Middleton-Patel was de diagnose een grote opluchting. Ze voelde zich "bevrijd van het masker" dat ze lang had gedragen om zich aan de sociale normen te conformeren. Het maskeren, of verbergen van autistische trekken, is een veelvoorkomende strategie onder autistische mensen, vooral vrouwen. Maar het is ook extreem psychologisch belastend.