Waanzinnig verhaal uit Jordanië: voetballer uit de Duitse deelstaten behaalt sensationele WK-kwalificatie

Het WK 2026 heeft zijn eerste debutanten: Oezbekistan en Jordanië kwalificeerden zich binnen enkele uren. Terwijl een Oezbekistan nu voor Pep Guardiola speelt, speelde een Jordaniër onlangs voor Eichstätt en Eilenburg.

Ahmad Assaf zal alleen bekend zijn bij de grootste voetbalfans ter wereld. Of bij degenen die bekend zijn met de lokale regionale en topcompetities. De 25-jarige rechtsback werd geboren in München en maakte met een zeker voetbaltalent zijn opwachting bij de ambitieuze amateurs en later de semi-professionele gelederen. Zes jaar en acht clubs nadat hij zijn reis begon door de lagere voetbalcompetities van Beieren, Saksen en Bremen, heeft Assaf zich gekwalificeerd voor het WK.

Hoe is dat mogelijk? Assaf werd begin dit jaar voor het eerst opgeroepen voor het Jordaanse nationale elftal. Een compleet bizar verhaal, gezien de niet zo geweldige clubcarrière van de 25-jarige. SpVgg Landshut, VfB Eichstätt, FC Eilenburg, Türkgücü München, Bremer SV, met daartussen twee periodes in Bosnië. Assaf speelt nu voor de Luxemburgse tweededivisieclub US Rumelange. En voor het Jordaanse nationale elftal. Donderdagavond laat kwalificeerden "The Reds", zoals de voetballers uit het Arabische land worden genoemd, zich voor het eerst voor het WK met een 3-0 overwinning in Oman.

Kroonprins in het waaierblok

Voor Jordanië was kwalificatie een droom die uitkwam. De droom van een toernooi in de VS, Canada en Mexico, het eerste WK met 48 deelnemers in plaats van 32. Jordanië profiteerde ongetwijfeld van de uitgebreide selectie, maar in tegenstelling tot de Aziatische WK-kandidaat Saoedi-Arabië, wist het kleine voetballand zich op de voorlaatste speeldag te kwalificeren, terwijl Riyad nog steeds aan het bijkomen was. Dat is een opmerkelijke prestatie voor het relatief kleine land Jordanië.

Kroonprins Hussein bin Abdullah en Prins Hasjem behoorden tot de fans bij de historische triomf van Jordanië. De oudste en jongste zoon van de Jordaanse koning Abdullah II juichten Ahmad Assaf en zijn teamgenoten toe in Muscat. "The Reds" zijn een team van grotendeels onbekende spelers in Europa: alleen Musa al-Tamari, rechtsbuiten bij de Franse eersteklasser Stade Rennes, speelt in een topcompetitie.

Assaf kan zich zeker bewijzen voor grotere uitdagingen op het grote WK-podium. In Oman begon de Rumelingen-speler zelfs vanaf het begin – en vierde hij uiteindelijk de WK-kwalificatie ruim tweeënhalf uur na het laatste fluitsignaal. Pas toen was de wedstrijd tussen Irak en Zuid-Korea beslist. De 2-0 nederlaag van Irak tegen het Aziatische zwaargewicht in de andere groepswedstrijd verzekerde Jordanië van vroege kwalificatie.

Ook Oezbekistan viert zijn WK-debuut

Op slechts 450 kilometer van Muscat ging donderdagavond de eerste WK-droom van de dag in vervulling, parallel aan de overwinning van Jordanië. Ook Oezbekistan kwalificeerde zich voor het eerst voor het WK.

De wedstrijd tussen de Verenigde Arabische Emiraten en de "Witte Wolven van Turan" was bepaald geen voetbalspektakel. Het matige 0-0 gelijkspel in Abu Dhabi bezorgde de Oezbeken desondanks hun eerste kwalificatie voor de finale – 31 jaar nadat ze officieel FIFA-lid waren geworden.

"Kwalificatie voor het WK is misschien niets bijzonders voor Frankrijk, Engeland of Brazilië. Maar voor ons is het de vervulling van een droom van het hele volk, het eervolle einde van een generatie vol hoop", schreef de Oezbeekse lokale pers, waarmee ze het einde van een kwalificatienachtmerrie vierde.

Het nationale team van 's werelds grootste land met dubbele landsgrenzen – alleen Liechtenstein is, net als Oezbekistan, volledig ingesloten – heeft zich al meerdere keren nipt niet gekwalificeerd voor het WK. In 2006 waren ze bijvoorbeeld slechts één doelpunt verwijderd van een doelpunt tegen het niet bepaald overweldigende Bahrein om zich te plaatsen voor de knock-outronde tegen het niet bepaald overweldigende Trinidad & Tobago. Ook in 2002, 2014 en 2018 waren ze dicht bij een plek op het wereldtoneel.

Verdediger speelt voor Man City

De Oezbeekse voetbalbond legde haar fundamenten aan het begin van het millennium, slechts enkele jaren na de oprichting. De consistente jeugdopleiding heeft het O20-team uit het voormalige Sovjetland naar meerdere deelnames aan het WK Onder-20 geleid. In 2003 en 2009 werd Oezbekistan in de groepsfase uitgeschakeld, maar in 2013 en 2015 bereikte het team op sensationele wijze de kwartfinales en in 2023 de achtste finales.

De ster van Abdukodir Khusanov verwierf bekendheid tijdens het WK Onder-20 twee jaar geleden. De nu 21-jarige centrale verdediger werd in januari zelfs gecontracteerd door Manchester City en speelde in de tweede seizoenshelft zes Premier League-wedstrijden onder coach Pep Guardiola.

De tweede bekende speler in het Oezbeekse elftal is Eldor Shomurodov. De 29-jarige spits heeft inmiddels 129 Serie A-wedstrijden gespeeld, speelt momenteel voor AS Roma en speelde recentelijk samen met Mats Hummels. Wellicht heeft de WK-winnaar van 2014 hem waardevolle WK-ervaring opgeleverd.

Comoren en Kaapverdië hopen ook

Oezbekistan en Jordanië zijn misschien de eerste debutanten die zich kwalificeren voor het toernooi van 2026, maar het is onwaarschijnlijk dat de twee Aziatische teams de laatsten zullen zijn.

In Azië maken Indonesië, Oman en Palestina ook nog kans op een WK-debuut. Vooral Indonesië, met voormalig Nederlands sterspits Patrick Kluivert als bondscoach en toekomstig Mönchengladbach-speler Kevin Diks als defensieve leider, heeft veel om naar uit te kijken.

In Afrika hebben Burkina Faso, de Democratische Republiek Congo, Kaapverdië, Gabon, Mozambique, Namibië en de Comoren nog hoop. In Zuid-Amerika wacht Venezuela op de vervulling van zijn grote droom. En zelfs de grote underdog Nieuw-Caledonië maakt nog een kleine kans.

Misschien kunnen andere WK-spelers in de zomer van 2026 bogen op een biografie als die van Ahmad Assaf. Maar van Landshut, via Eichstätt, Eilenburg en Rümelingen naar het WK in de VS, Canada en Mexico? Dat zal moeilijk te overtreffen zijn.