Bij bedreigingen meer journalistiek

In deze tijd waarin feiten worden gemanipuleerd om de belangen van bepaalde groepen of sectoren te dienen, en waarin de waarheid wordt verdraaid om de smaak van de consument te dienen en een bepaald verhaal op te dringen – of dat nu waar is of niet – is serieuze, kwaliteitsjournalistiek, het soort dat waarde toevoegt, meer dan ooit noodzakelijk. De journalistiek maakt echter een van haar moeilijkste tijden door voor haar vrije praktijk, binnen een context van polarisatie en de opkomst van populisme dat de essentiële functie van een van de pijlers van de democratie ondermijnt: een vrije en onafhankelijke pers. We zijn gegaan van "schieten op de boodschapper" – een historische uitdrukking die gebruikt werd om de informant de schuld te geven van het verspreiden van waarheidsgetrouw nieuws over een derde – naar het intimideren van hen met allerlei beledigingen, bedreigingen en scheldpartijen. Deze beledigingen vinden hun ideale habitat op sociale media, die toevluchtsoorden van straffeloosheid zijn geworden en perfecte kanalen voor het verspreiden van haat en terreur. Journalisten, niet alleen in Spanje, hebben vrijwel sinds de opkomst van digitale fora te maken met deze vormen van pesterij en intimidatie , vaak afkomstig van extremistische politieke partijen, zo niet van hun eigen leiders. De publicatie van waarheidsgetrouwe en geverifieerde content stuit op scherpe kritiek, zonder ook maar één enkel gegeven of bewijs te leveren ter onderbouwing. Het enige doel is om journalistiek werk in diskrediet te brengen en te proberen professionals te beperken die hun plicht nakomen om burgers het recht te garanderen om vrijelijk waarheidsgetrouwe informatie te ontvangen, zoals vastgelegd in artikel 20 van de Spaanse grondwet.

De recente gebeurtenissen in Torre Pacheco in Murcia, waar de aanval op een inwoner door drie Noord-Afrikanen een golf van racisme en xenofobie ontketende, aangewakkerd door extremistische groeperingen, hebben journalisten opnieuw in het vizier van radicalen gebracht. Sterker nog, de omslag van woorden naar daden is een gevaarlijke omslag geworden. De beledigingen en provocaties hebben de gevaarlijke sprong van de virtuele naar de fysieke ruimte gemaakt.

Bij 'La Verdad' hebben we deze onaangename omstandigheid zeer recent meegemaakt in verband met onze berichtgeving over de rellen in de gemeente Pacheco, waar sinds afgelopen vrijdag botsingen plaatsvinden tussen extreemrechtse bendes en geagiteerde immigranten. Dit is een waar sociaal kruitvat dat we in onze krant van meet af aan met professionaliteit en eerlijkheid hebben aangepakt, waarbij we geverifieerde feiten boven elke vorm van sensatiezucht hebben gesteld. De delicate situatie vereiste immers een verantwoorde berichtgeving, ongeacht de verhalen die de aanjagers van de oproepen om "op jacht te gaan naar de Moor" en partijen zoals Vox, die de rellen niet alleen niet hebben veroordeeld, maar ze zelfs hebben aangemoedigd met hun verklaringen voor massale deportaties van illegale buitenlanders, ons hebben proberen op te dringen.

Na dagenlang beledigingen aan het adres van onze media op sociale media, na het herhalen van het voorstel van Abascals partij om zo'n acht miljoen illegale immigranten en hun nakomelingen uit Spanje te verdrijven – er bestaan video's die de waarheid ervan bewijzen, hoewel Vox later zijn standpunt heeft herzien – werden we afgelopen dinsdag, midden in de crisis rond Torre Pacheco, wakker met een spandoek voor het hoofdkantoor van de krant in Murcia met de volgende intimiderende boodschap: "Witwassers van immigrantengeweld." Het spandoek, dat in de vroege ochtenduren werd opgehangen, was ondertekend door Falange de las JONS (de Falange van de JONS) met het fascistische schild van het juk en de pijlen. Het begint met het online spuien van beledigingen, vervolgens pogingen tot intimidatie met maffia-achtige berichten en, waarom ook niet, zelfs fysiek geweld indien nodig. De dwangmatige drift lijkt geen grenzen te kennen en in deze totalitaire moeras worden wij, mediaprofessionals, gedwongen ons noodzakelijke werk te doen, terwijl de autoriteiten met de macht om wetten te maken er niet in slagen voldoende te doen om de intolerante individuen uit het systeem te weren, die erop uit zijn mediakanalen te vernietigen die hun ideologie niet delen.

Dit vetofenomeen verspreidt zich razendsnel door alle democratieën ter wereld. Populisme wint aanhang door simplistische oplossingen voor complexe, zeer complexe problemen , zoals ongecontroleerde immigratie. En om dit te bereiken, aarzelen ze niet om de waarheid te ontkennen, hoe overduidelijk die ook mag zijn, zoals blijkt – ondanks latere correcties – uit de massale uitzettingen van illegale immigranten die extreemrechts voorstelt, en die, met gejuich ontvangen door radicalen en xenofoben, als voorwendsel voor geweld zouden kunnen dienen.