Brieven aan de redactie: strenge straffen, vrije dag, interne studieschuld
Brief van de week
Strenge en voorbeeldige straffen
Hoe lichtzinnig corruptiemisdrijven worden behandeld. Corruptie gaat niet alleen over economische schade en verduistering, maar ook over de onvoorspelbare, onmeetbare, verborgen en stille gevolgen ervan, maar die zijn er wel. Wie weet hoeveel honger, ellende en gebrek aan onderwijs sommige Argentijnen lijden? Lees maar eens de artikelen in La Nación over armoede en de gevolgen ervan. Kinderen die zonder eten naar bed gaan omdat ze geen eten hebben. Kinderen die van school gaan omdat ze moeten werken om te eten. Kinderen die in overbevolkte omstandigheden leven en met meerderen tegelijk slapen omdat ze geen andere gemakken hebben. Een schande in een rijk land als Argentinië. Ze hebben zich toegelegd op plundering in plaats van het op te bouwen voor het welzijn van alle Argentijnen. Om al deze redenen moeten de straffen streng en exemplarisch zijn, en moeten de teruggevorderde gelden worden toegewezen aan degenen die het meest behoefte hebben aan voedsel, huisvesting en onderwijs.
Julio I. Bottino
DNI 8.462.866
Vrije dag
Labor Day, die bijna overal ter wereld wordt gevierd, valt op 1 mei. Tel daar de vele feestdagen en lange weekenden bij op, die het mogelijk maken om gedurende het jaar meerdere minivakanties te nemen, en het zou voldoende moeten zijn, zonder dat er nog zoveel andere feestdagen moeten worden gevierd die door vakbonden apart worden aangevraagd. Het is volkomen absurd dat er feestdagen zijn voor bankiers, advocaten, biochemici, artsen, leraren, landarbeiders en restauranthouders, en die lijn loopt door met alle beroepen en banen die er zijn. Ik heb geen idee waar deze feestdagen vandaan komen, maar ik kan het me gemakkelijk voorstellen. In een land waar miljoenen arme mensen zijn, kinderen zonder onderwijs, ondervoede kinderen, inflatie, ouderen en gehandicapten die een appel en een ei verdienen, moeite hebben om artsen en leraren te betalen, ziekenhuizen, scholen en wegen worden gerenoveerd, en waar bovendien buitenlandse schulden moeten worden afbetaald voor eindeloze leningen en opeenvolgende uitgaven, lijkt het me dat al die dagen gevierd zouden kunnen worden, waarbij iedereen die werkt geëerd wordt, zonder dat het niet-werkdagen worden, laat staan verplichte en betaalde dagen, maar dan wel op een privémanier. De enige feestdag voor mensen die werken zou 1 mei moeten zijn; dat is de juiste dag.
Marilyn Cornille
DNI 4.533.138
Interne onderwijsschuld
Na het lezen van de uiterst trieste maar uitstekende column van Luciano Román kan ik niet anders dan bevestigen dat de grootste last die het Kirchnerisme ons heeft nagelaten, in zijn hebzucht om aan de macht te blijven, de onderwijslast is, niet de economische. De miljarden dollars die ze hebben gestolen, zoals overduidelijk werd in de zaken Cuadernos en Vialidad Nacional, naast vele andere, verbleken in het niet bij de onderwijsverduistering die op perverse wijze wordt gepromoot door Cristina Kirchner en haar handlangers, die door het Argentijnse onrecht, nogal naïef, niet worden erkend als onderdeel van een illegale samenwerking. De jaren van onderwijs die van kinderen worden gestolen, in hun hoogtepunt van ontwikkeling, zullen een zwaar obstakel vormen voor de rechtvaardige vooruitgang van onze samenleving. Naast dit enorme kwaad vormen de plaag van drugs, alcohol en gokken momenteel een van de grootste zorgen van Argentijnse gezinnen, die afhankelijk zijn van een jonge bevolking die verstoken is van onderwijs, beroepsopleiding en sociale rolmodellen. Nog een genereuze erfenis van de zestien jaar dat het Kirchnerisme aan de macht is. Dezelfde mensen die vandaag de dag hulde brengen aan een vrouw die door de rechter in alle mogelijke gevallen schaamteloos op een balkon danst.
Fernando M. Chain
Wind
De wereld wordt verscheurd tussen een kannibalistisch rechts, een achterlijk links en een ultra-montaans denken. In deze context rest alleen nog een dagelijks gebed voor vrede. Ons land vormt hierop geen uitzondering, en voegt er een vleugje magisch realisme aan toe. Dit verklaart de dalende opkomst. De obsessie met macht is gericht op interne partijconflicten en onbepaalde herverkiezingen, ver verwijderd van de agenda van de behoeften van het volk. Simplistische retoriek blijft bestaan en delegeert reflectie aan algoritmes voor sloganherhalers. De toekomst is onderhevig aan improvisaties, zonder methodologische ondersteuning, die de meest basale beproevingen niet zouden doorstaan. In deze onzekerheid kunnen we alleen maar, met Seneca, herinneren: "Er is geen gunstige wind voor hem die niet weet waar hij heen gaat."
Alfredo Belasio
DNI 8.316.897
De Senaat
De onzorgvuldigheid van de Senaat met betrekking tot bepaalde zaken is zorgwekkend. Omdat er geen overeenstemming was over de benoeming van twee rechters voor het Hooggerechtshof, ontstond het idee om het uit te breiden. Alles wijst erop dat dit de verschillende sectoren in staat zou stellen iemand te benoemen die vergelijkbaar is met hen. Er werd geen technische uitleg gegeven. Tijdens een recente vergadering betoogden ze dat de benoemde rechters gendergelijkheid en een federaal perspectief moeten hebben. Ik heb moeite met de betekenis hiervan. Ik denk dat het er echt om gaat dat de rechters over duidelijke rechtsbevoegdheid beschikken, fundamenteel constitutioneel recht hebben en zich onberispelijk gedragen. Ik denk niet dat het uitmaakt of ze man of vrouw zijn, of ze uit de hoofdstad of een provincie komen. Het belangrijkste is dat ze regeren in overeenstemming met de bepalingen van de nationale grondwet, ongeacht hun politieke voorkeur.
Gustavo Pittaluga
Derde Wereldoorlog?
Mijn grootouders, net als de grootouders en overgrootouders van veel Argentijnen, kwamen uit Europa op de vlucht voor de oorlog. Dit was een beloofd land, een toevluchtsoord, waar ze zich vestigden en hun gezinnen grootbrachten. Weinigen vertelden over de ontberingen die ze in de Oude Wereld hadden doorstaan, en velen besloten zelfs niet terug te keren voor een bezoek vanwege de nare herinneringen die ze hadden meegemaakt. Voor ons, hun nakomelingen, waren de Eerste en Tweede Wereldoorlog slechts een onderwerp dat in de geschiedenisboeken werd bestudeerd. En plotseling, in de 21e eeuw, zijn de kleinkinderen, achterkleinkinderen en achterachterkleinkinderen van die immigranten getuige van nieuwe en hevige oorlogen die de planeet doen schudden. Een van de beroemdste citaten van de Amerikaanse Nobelprijswinnaar John Steinbeck is: "Alle oorlog is een symptoom van het falen van de mens als denkend dier." We hebben ons ongetwijfeld wetenschappelijk en technologisch ontwikkeld, maar het lijkt duidelijk dat we als mensheid achteruitgaan als we geloven dat de enige manier om conflicten op te lossen is door elkaar te doden. We verwoesten ons eigen unieke thuis en zagen de tak waar we op zitten weg. Zoals Albert Einstein ooit zei: "Ik weet niet met welke wapens de Derde Wereldoorlog zal worden uitgevochten, maar de Vierde zal met stokken en stenen zijn."
Irene Bianchi
DNI 6.688.332
Caparrós en Martín Fierro
Schrijver en journalist Martín Caparrós, auteur van het onlangs verschenen boek "Het ware leven van José Hernández verteld door Martín Fierro", geïllustreerd door Rep, is door de Faculteit Filosofie en Letteren van de Universiteit van Buenos Aires (UBA) genomineerd voor een eredoctoraat in juli, aldus La Nacion. In zijn boek denigreert Caparrós de nagedachtenis van de auteur van Martín Fierro met een bekende "revisionistische en contrahegemonische" houding, waarbij hij de dichter ervan beschuldigt Martín Fierro's nagedachtenis te hebben gestolen. Hier zijn enkele voorbeelden van openingszinnen:
“Hier begin ik te vertellen/ Het verhaal dat ik niet zou willen/ Het verhaal over die sluwe slang/ Die, om een verhaal te vertellen/ Mijn geheugen stal/ Het volledig veranderde.
“Zijn naam was José Hernández/ Hoewel hij ook Pueyrredón werd genoemd, omdat hij er prat op ging/ Dat hij een man van beneden was,/ En hij was rijk als de hel/ Meer dan de koningin van Sheba.
En dat was José, kan ik je vertellen, / Rafael Hernández en meer; / Pueyrredón, precies zo, Uit een familie die zo beroemd was / Omdat ze dingen / en velden voor anderen verborgen hield.”
Hij gebruikt het boek van de dichter, "Instrucción del Estanciero" (Instructie van de Veehouder), om hem te beschuldigen van een dubbele persoonlijkheid: een "dichter van de gaucho's" en een "hebzuchtige veehouder", die in zijn handleiding de methode beschrijft voor de uitbuiting van de boeren die hij beweert te verdedigen. Caparrós heeft Hernández' boek gelezen met de vulgaire, bevooroordeelde en misleidende aandacht die hij aan de dag legt. De smaad die de nagedachtenis van onze grootste gauchodichter beledigt, heeft geen logische of conceptuele basis, laat staan historische nauwkeurigheid. En de versificatie geeft de auteur geen enkele kans.
Het eredoctoraat dat Caparrós zou hebben ontvangen, zou gelijk zijn aan het eredoctoraat dat Hugo Chávez ontving van de Universiteit van La Plata.
Alberto Campos Carlés
DNI 4.416.955
Een uitstekende musical
Je hoeft niet naar Londen of New York. Ik ben net terug uit Libertad en Córdoba en heb genoten van een musical die zich kan meten met de beste musicals ter wereld. Want La Revista del Cervantes is in alle opzichten glorieus: choreografie, acteurs, dansers, decors, muziek, noem maar op. En bovenal brengt het een krachtige herinnering aan een genre dat in het verleden zo belangrijk was in ons land: de revue. Eerlijk gezegd verliet ik het prachtige Teatro Nacional Cervantes met een gevoel van geluk dat ik nog nooit eerder in Buenos Aires heb gewoond.
Harry Ingham
DNI 4.149.607
Teksten voor deze sectie mogen niet langer zijn dan 1000 tekens. De naam, handtekening, adres, telefoonnummer en ID-nummer van de afzender moeten worden vermeld. Om redenen van ruimte en stijl kan LA NACION het materiaal selecteren en bewerken. Berichten kunnen worden verzonden naar: [email protected] of naar het volgende adres: Av. Del Libertador 101, Vicente López (B1638BEA).
lanacion
