De roodharige moordenaar van Elisa Abruñedo, aan wie ze haar genetische geschiedenis onthulde.

Het succes van een onderzoek hangt vaak af van slechts twee factoren: de instincten van de agenten en een beetje geluk. Twee factoren die, in het geval van de dood van Elisa Abruñedo, een vrouw uit Ferrol, even op zich lieten wachten, maar uiteindelijk leidden tot de bekende dader van haar moord. Twaalf jaar nadat deze inwoonster van Cabanas bruut werd verkracht en neergestoken, wordt de enige verdachte, Roger Serafín Rodríguez, vanaf maandag veroordeeld tot 32 jaar gevangenisstraf door de provinciale rechtbank van A Coruña. De officier van justitie eist een gevangenisstraf van 32 jaar voor hem. Elisa's kinderen, wier man stierf zonder de moordenaar van zijn vrouw achter de tralies te hebben gezien, eisen 37 jaar.

De nachtmerrie voor dit gezin uit het kleine stadje Lavandeira in A Coruña begon op 1 september 2013, toen de 46-jarige Elisa Abruñedo laat in de middag besloot een wandelingetje door het dorp te maken. Het was een zonnige dag, nog steeds warm, en veel buren waren toevallig aanwezig bij de begrafenis van een kennis. Gekleed in sportkleding ging Elisa alleen op pad en op de terugweg naar huis kwam ze een Citroën ZX tegen. Achter het stuur zat Roger Serafín, een jager die terugkeerde van een jacht in Pontedeume, die zijn route drastisch wijzigde toen hij haar zag.

De jacht was voor hem nog niet voorbij. Volgens de aanklachten van het Openbaar Ministerie en het particuliere Openbaar Ministerie, waartoe ABC toegang heeft gehad, "draaide de man zich onmiddellijk om en reed met zijn auto een landweg op, die slecht geparkeerd stond, op voldoende afstand zodat hij vanaf de weg niet zichtbaar was." Vervolgens stapte hij uit de auto en hurkte in het struikgewas terwijl hij wachtte tot Elisa hem had ingehaald . Het verslag van wat er die avond tussen 20.45 en 21.00 uur gebeurde, is hartverscheurend.

De aanklacht beweert dat de robuuste bouw van de aanvaller, destijds 39 jaar oud, het hem gemakkelijk maakte om het slachtoffer van achteren te benaderen, haar met één arm stevig bij de nek te grijpen, haar te immobiliseren en haar op het hoofd te slaan, waardoor ze weinig kans kreeg om zich te verdedigen. Terwijl Elisa werd meegesleurd, haalde hij haar van de weg af om te voorkomen dat buren hen zouden verrassen en nam haar mee het bos in, naar een gebied met weelderige vegetatie en struikgewas. In totaal legden ze, volgens de reconstructie van de gebeurtenissen, ongeveer 17 meter af tot ze de plek bereikten waar de twee misdaden waarvan hij wordt beschuldigd werden gepleegd : verkrachting en moord.

Het is bekend dat Elisa worstelde met Roger Serafín om aan hem te ontsnappen, en ook, volgens het onderzoek van de gerechtelijke politie van de Guardia Civil van La Coruña, dat de verdachte al het mogelijke geweld gebruikte om haar bijna inactief te maken. "Hij gooide haar met geweld op de grond, zodat ze op haar achterhoofd terechtkwam", begint de beschrijving van de gebeurtenissen, opgesteld door de advocaten van de familie. Het was toen dat de verdachte naar verluidt op haar ging liggen, "al overmeesterd en doodsbang", en haar gedeeltelijk uitkleedde. Vervolgens drong hij zich aan haar op. Na de verkrachting en "gedreven door de wens om haar leven te beëindigen", beschuldigt het onderzoek hem ervan dat hij op Elisa knielde, misbruik makend van "het feit dat ze verdoofd en hulpeloos was", en haar neerstak.

Hij deed dat, zoals tijdens de rechtszaak zal worden uitgelegd, met een pistool dat hij op zak had. De autopsie wees uit dat de eerste steekwond in de nek was, een tweede steekwond door de intercostale ruimte, die de long aantastte, en de derde steekwond het hart. Nadat hij haar dodelijk had verwond, vluchtte Roger Serafín haastig door het bos. Hij liet haar, volgens de officier van justitie, "in doodsangst" achter. Na Elisa's verdwijning begon een zoektocht, die een paar uur later eindigde toen haar buurman, Delfín, haar doodbloedend aantrof op minder dan 150 meter van haar huis.

Op de plaats delict vonden agenten van de Crimes Against Persons Unit sporen van sperma en speeksel, cruciaal voor de oplossing van de misdaad. Ze hadden het DNA van de moordenaar, maar dat stond niet in een database, waardoor het onderzoek vastliep. Tenminste, aan de buitenkant. Binnen het team werd de genetische afdruk die de crimineel op het lichaam van het slachtoffer had achtergelaten echter tot het einde toe getraceerd. Hun expertise, geduld en de deelname van vooraanstaande experts in hun vakgebied maakten de weg vrij voor het ontrafelen van een van de meest complexe zaken waarmee deze groep ooit te maken heeft gehad.

De eerste stap, na de mislukte DNA-test, was ontdekken wat deze genetische eigenschappen verborgen hielden. En de meevaller kwam toen bleek dat de moordenaar het MC1R-gen, de melanocortinereceptor, bij zich droeg. Vertaald: hij had rood haar. Een belangrijke aanwijzing, ook al is de populatie Galiciërs met rood haar hoger dan het nationale gemiddelde: tussen de 3% en 4% van de Galicische bevolking, terwijl ze op staatsniveau 1% uitmaken. Omdat ze het uiterlijk van de verdachte kenden – blank, lichtgekleurd, met donkere ogen en rood haar – stond de agenten een zware taak te wachten: zijn naam bepalen. En om hem te dopen, gingen ze naar het Diocesaan Historisch Archief van Mondoñedo (Lugo), dat duizenden geboorte-, huwelijks- en overlijdensakten van bijna vijf eeuwen oud beheert, die cruciaal bleken voor het opstellen van zijn genealogische kaart.

Het onderzoek, gebaseerd op wetenschappelijke ontwikkelingen die het mogelijk maakten de genetica van de auteur te onderzoeken, verliep langzaam, terwijl agenten van het team van de gerechtelijke politie in de regio Ferrolterra besloten een reeks willekeurige en vrijwillige tests uit te voeren in een bijna wanhopige poging om de afstammingslijn te vinden waaruit dit DNA afkomstig was.

Een onderzoek dat tien jaar duurde en velen deed geloven dat de misdaad nooit zou worden opgelost. Met de verjaringstermijn die tegen hen tikte – twintig jaar in het geval van een moord – was de handmatige controle van elk van de parochieregisters een heel dun draadje, maar een waar de rechercheurs zich met al hun kracht aan vastklampten. Hun instincten lieten hen dit keer ook niet in de steek. En terwijl het net rond Roger Serafín strakker werd, versterkte andere informatie zijn identiteit.

Om te beginnen was bekend dat een buurman op de middag van de misdaad een voertuig in de buurt had gezien dat overeenkwam met dat van de verdachte, die op sociale media ook had opgeschept over zijn voorliefde voor wapens die overeenkwamen met Elisa's verwondingen. Overtuigd dat ze hun jager te pakken hadden, dienden de agenten een DNA-monster in voor onderzoek, en de langverwachte match arriveerde, de langverwachte compatibiliteit die tot zijn arrestatie leidde.

Het nieuws dat de moordenaar van Elisa Abruñedo was ontmaskerd, brak door in de media op 17 oktober 2023. Die dag werd Roger Serafín gearresteerd op zijn werkplek, een mechanisch assemblagebedrijf, en geboeid achtergelaten. Een paar uur later werd er huiszoeking gedaan in de woning die hij deelde met zijn partner, die hem later beschuldigde van verkrachting, hoewel een rechtbank de aanklacht verwierp. De druk en vooral de berg bewijsmateriaal tegen hem brachten Roger tot een bekentenis. Na een langdurig verhoor, waarbij zijn advocaat zich terugtrok uit zijn verdediging, bekende de roodharige de feiten en werd hij in voorlopige hechtenis genomen.

Aanstaande maandag zal de jager als eerste getuigen in het proces voor de verkrachting en moord op Elisa, waarbij ook de twee zonen van het slachtoffer aanwezig zullen zijn. Later op de dag zal de groep agenten van de gerechtelijke politie van het Armed Institute, die vastbesloten waren deze zaak tot een goed einde te brengen, getuigen. Dit is een opluchting voor de familie, die er altijd op vertrouwde dat er recht zou geschieden. Haar zoon, Adrián, erkende dat zijn moeder hem in zijn dromen probeerde te vertellen wie haar had vermoord. Het antwoord liet lang op zich wachten, maar de zaak komt nu in de laatste fase.