De twee gezichten van het Barcelona van Hansi Flick, even krachtig in de aanval als kwetsbaar in de verdediging

Het was een vreemde ochtend gisteren in de Sportstad Barcelona. Er waren optimisten, die bijvoorbeeld de inpassing van Dani Olmo benadrukten in wat volgens dezelfde bronnen in de sportwereld "het beste middenveld" is dat Barça kan opstellen: een mix van de Catalaanse aanvallende middenvelder met De Jong en Pedri. Er waren echter ook leden van de technische staf die zich zorgen maakten over het aantal tegendoelpunten dat Barcelona kreeg, vooral in de slotfase van de wedstrijd. "We zijn pissig over de laatste tien minuten", klaagde Pau Cubarsí na de gelijkspel tegen Atlético op Montjuïc.

In de 39 wedstrijden die Barcelona dit seizoen speelde, scoorde het 120 doelpunten. Gemiddeld 3,07 doelpunten per wedstrijd. In het seizoen 2011-2012, de laatste keer dat Guardiola de leiding had, scoorde Messi's Barça bijvoorbeeld in totaal 190 doelpunten, met een gemiddelde van 2,9 per wedstrijd. Het blijkt dat de kwaliteit van Flicks team in het doelgebied een gebrek wordt: ze krijgen 43 doelpunten tegen (1.102). Dit feit wordt nog zorgwekkender als blijkt dat 30% van de ontvangen doelwitten zich in de laatste 15 minuten voordoet. "We moeten van deze dingen leren, vooral hoe we de bal moeten hebben", aldus Pedri, de kompasman van het Blaugrana-team.

Nadat Christensen gisteren groen licht kreeg, heeft Barça geen geblesseerde spelers meer. Behalve Ter Stegen en Bernal, van wie de aansluiting pas volgend seizoen verwacht wordt. Dat wil zeggen, Flick heeft al zijn jongens al. Maar ondanks het feit dat de Duitser erin is geslaagd om “18 spelers” aan te sluiten, ontbreekt het de selectie aan middelen. Hij beschikt niet over betrouwbare wisselspelers en ook niet over een spits die Lewandowski kan overschaduwen. Maar wat vooral ontbreekt, is een vervangende middenvelder die het spel kan vertragen.

Tegen Atlético bijvoorbeeld stuurde Flick Fermín en Gavi het veld op om het team op te frissen. Het zijn twee spelers die snelheid en intensiteit brengen, maar die niet over de technische of tactische basisvaardigheden beschikken om de bal te temmen in chaotische momenten. Hoewel De Jongs aanwezigheid de balbewegingen in het middenveld versnelt, heeft Barça geen moment rust als Pedri's energie opraakt. Tegen het team van Simeone moest Flick centrale verdediger Eric García als draaipunt inzetten om te voorkomen dat de wedstrijd een wedstrijd vol aanvallen en tegenaanvallen zou worden. De aanwezigheid van Eric García kon echter niet op tegen de energie van Fermín en Gavi, een kracht die de achterhoede onbeschermd achterliet, overgeleverd aan Sorloth en co.

Hoewel Barça, in tegenstelling tot Atlético, geen team is dat is gebouwd om te verdedigen, zorgden de vier tegendoelpunten op Montjuïc er niet alleen voor dat de stand nog openstond, maar ook dat er een oude zorg ontstond bij de trainersstaf. “Je moet werken. We hebben een heel jong team, maar ze hebben toch vier doelpunten tegen ons gemaakt. “Het is te veel”, benadrukte de Duitser. Barcelona valt aan, maar vergeet soms te verdedigen. Een handicap waar zelfs Cubarsi's talent hem niet van kan redden.