Een opknapbeurt voor de sculpturen in het openluchtmuseum Castellana

Vanaf 1 augustus worden jongeren die acrobatiek beoefenen op hun fiets of skateboard tussen de sculpturen in het openluchtmuseum Castellana, vergezeld door restauratoren die verantwoordelijk zijn voor de restauratie van de stukken uit deze unieke collectie hedendaagse kunst, gelegen onder het viaduct dat de straten Juan Bravo en Eduardo Dato verbindt. De gemeente Madrid investeert bijna € 70.000 in de analyse en reiniging van dertien stukken uit deze "architectonische schat", benadrukte Marta Rivera de la Cruz, afgevaardigde voor Cultuur, Toerisme en Sport, gisteren tijdens de presentatie van dit project. De werken "zijn over het algemeen goed bewaard gebleven", maar er zullen maatregelen worden genomen om "verdere schade te voorkomen".

Zo zullen de komende acht maanden de volgende werken worden gepresenteerd: 'Plaza-Sculpture' (Gustavo Torner), 'Mediterranean' (Martín Chirino), 'Permutational Structure' (Francisco Sobrino), 'Hyperpolyhedral Structure of Space' (Rafael Leoz), 'A World for Children' (Andreu Alfaro), 'Stele of Venus' (Amadeo Gabino), 'On the Other Side of the Wall' (José María Subirachs), 'Proalí' (Marcel Martí), 'Project voor een Monument IV B' (Pablo Palazuelo), 'Volume-Relief-Architecture' (Gerardo Rueda), 'Iberische Bulls' (Alberto Sánchez), 'La Petite Faucille' (Julio González) en 'Yunta Units' (Pablo Serrano). De werkzaamheden omvatten ook de schoonmaak en het behoud van de waterval, ontworpen door Sempere, benadrukte de verantwoordelijke voor het gebied. Aan de andere vier sculpturen ('Triptiek', 'Mobiel', 'Mère Ubu' en 'De gestrande zeemeermin') is al gewerkt.

Alle werken, aldus Victoria Sandstede, hoofd restauratie bij de gemeente Madrid, zullen in twee fasen ter plaatse worden gerestaureerd. In de eerste fase, die eind september wordt afgerond, wordt de staat van elk beeld gedetailleerd geanalyseerd en worden er tests uitgevoerd om de beste behandeling voor elk stuk te bepalen. Daarna beginnen de laatste restauratiewerkzaamheden voor elk stuk.

Hoewel het niet ongebruikelijk is om af en toe graffiti, stickers op sculpturen of zelfs een kopje koffie op een Chillida-werk te zien terwijl twee werknemers van nabijgelegen bedrijven geanimeerd kletsen, worden deze "occasionele" fouten of misbruik van de werken van het museum dagelijks aangepakt dankzij het onderhoudscontract dat de meer dan 1600 openluchtmonumenten van de stad "beschermt". "Soms ben je je er zelfs niet van bewust dat je omringd bent door zulke vooraanstaande figuren", voegt Sandstede eraan toe. Deze co-existentie, benadrukte het hoofd van de gemeentelijke erfgoedzorg, is positief, omdat dit complex van 4200 vierkante meter, verdeeld over drie verdiepingen, "vanaf het begin is bedacht als een manier om kunst dichter bij het publiek te brengen." Sterker nog, terwijl het project werd gepresenteerd, bereidde een filmploeg zich voor op een dag filmen in de omgeving.

Deze werkzaamheden, die omvangrijker zijn dan het dagelijkse onderhoud, vormen in zekere zin een aanvulling op de werkzaamheden die drie jaar geleden werden uitgevoerd om de toegankelijkheid te verbeteren door middel van hellingen en nieuwe voetgangersoversteekplaatsen op deze kruising tussen de Calle Serrano en de rotonde van Rubén Darío. Dit museum, officieel geopend in 1979, herbergt bijna twintig werken van vooraanstaande Spaanse avant-gardekunstenaars uit de 20e eeuw, verdeeld over drie verdiepingen.

Het eerste deel toont de Sempere-fontein, gemaakt van witte betonnen modules. Het tweede deel wordt gedomineerd door de muurschildering van Gerardo Rueda, geflankeerd door sculpturen van Palazuelo en Miró. Deze twee werken werden als laatste aan het complex toegevoegd, respectievelijk eind 1978 en begin 1979. Onderaan bevindt zich misschien wel het bekendste werk, "Meeting Place III" van Eduardo Chillida, beter bekend als "De gestrande zeemeermin", omringd door werken van Alberto Sánchez en Julio González.