Hoe nieuwe technologieën liefde en vriendschap beïnvloeden volgens José Abadi

In een tijdperk dat gekenmerkt wordt door individualisme , emotionele ontkoppeling en de opkomst van narcisme, nodigt José Abadi ons samen met Patricia Faur en Bárbara Abadi uit om na te denken over de fundamentele rol van liefde, vriendschap en empathie in Love in Times of Hate (Grijalbo). Dit boek gaat over hoe menselijke relaties hersteld en versterkt kunnen worden in een context waarin eenzaamheid en hyperproductiviteit de boventoon lijken te voeren. Van het vastleggen van de ander tot de uitdaging om het plezier in de band te herontdekken, stellen de auteurs een pad voor om het emotionele raamwerk te reconstrueren dat de mensheid in stand houdt.

Het werk richt zich niet alleen op romantische relaties, maar ook op de impact van moderne technologieën , de dynamiek van vriendschap en het belang van empathie als essentiële hulpmiddelen voor authentieke ontmoetingen met anderen. In dit interview met Clarín deelt José Abadi belangrijke reflecties over hoe de hedendaagse maatschappij emotionele isolatie kan overwinnen en hoe liefde – in al haar vormen – de essentiële essentie blijft die ons met anderen verbindt en ons verankert in de wereld.

–Kunnen we de uitdaging aangaan om het web van emotionele banden te herstellen, zonder welke de mensheid onmogelijk is geworden?

–Ja, het netwerk van verbindingen dat op dit moment zwak is, kan worden hersteld. Een van de sleutels is het registreren van de ander, de oefening in het herkennen van de ander en het liefhebben van de wereld waarin we ons bevinden. Beroep, registratie, zorg, aandacht voor het leven in relatie en niet alleen verbinding, is een van de sleutels.

–Liefde is geen handelswaar, hoe voorkomen we dat het een handelswaar wordt?

–Liefde is een ervaring, het is iets dat niet gecommercialiseerd of uitgewisseld kan worden, het is geen geven en nemen; Het is een gevoel dat te maken heeft met de uitoefening van het vermogen om te geven, met het geluk dat voortkomt uit het feit dat je iets aan een ander kunt bieden, wat goed is voor die ander en ons laat zien dat we niet vervangbaar zijn. Liefde is niet het resultaat van een nuttig resultaat in de vorm van een materieel iets, maar eerder het resultaat van de verrijking van de oorspronkelijke band die ontstaat door de ontmoeting met de ander.

–Hebben nieuwe technologieën invloed op onze romantische relaties? Hoe?

–Als er iets is dat met menselijke relaties te maken heeft, dan is het wel aanwezigheid. Als technologie de ontmoeting probeert te vervangen door afstand die wordt opgelegd door een getechniseerd woord, wordt de relationele brug kleiner. Het delen van de ontmoeting vereist dialoog, en dialoog impliceert luisteren en aanwezigheid.

–Waarom houdt vriendschap ons zo staande?

–Vriendschap is een fundamentele relatie, niet alleen voor de geestelijke gezondheid en het evenwicht van het individu, maar ook voor de opbouw van een groepsstructuur, een sociale structuur. Het is de aanwezigheid van die uitverkoren broeder, tussen aanhalingstekens, die vanuit de oprechtheid die liefde en belangstelling in een band bieden, een waarheid kan vertellen, ook al doet dat pijn. Het is namelijk een waarheid die bestemd is om te helen, te herstellen, om iets te markeren dat op een bepaald moment niet is waar het zou moeten zijn. Vriendschap zorgt ervoor dat we ons verbonden en samen voelen, en het zorgt ervoor dat we tegenslagen het hoofd kunnen bieden. Burgerlijke vriendschap is wat een gemeenschap opbouwt. Het is de relatie waarin de groep in stand wordt gehouden door vertrouwen, de norm, de mogelijkheid om een ​​project te hebben omdat vertrouwen de uitdaging aangaat om vooruit te komen.

– Leidt het gebruiken van genot als een verplichting tot de-erotisering?

–Plezier ontstaat uit het vermogen om te genieten van een vervuld verlangen. Het is niet waar dat omdat ik een verlangen vervul, het geneutraliseerd wordt en ik wacht op iets dat ik mis en dat is wat erna komt. Het vermogen om te genieten van het bereikte verlangen heeft veel te maken met genot en maakt het mogelijk om sensaties, verbeelding en intimiteit te ervaren die zeer bevredigend en versterkend zijn. Het mag niet worden ervaren als een buitensporige eis of verplichting, maar juist als een authentieke ontmoeting met datgene waar we naar verlangen.

–Is het gebrek aan emotionele empathie een ziekte van deze tijd?

–Empathie is het identificeren met de ander zonder de ander binnen te dringen, zonder hem te bezetten of te vervreemden, zonder hem te delen, zonder hem te zijn, wat hij ervaart. Empathie maakt mededogen mogelijk en is er nauw mee verbonden. Het is echter ook het vermogen om samen met ons te genieten van de prestaties en verdiensten van anderen. Empathie en mededogen zijn essentieel in de ontmoeting tussen twee mensen en het vereist die nabijheid en intimiteit tussen twee mensen. Het kan niet geboren worden in relaties via WhatsApp maar in aanwezigheid.

–Leven we in een van de meest narcistische sociale periodes aller tijden?

–Narcisme is wat de relatie met de ander het meest beïnvloedt, omdat het de relatie verhindert. Narcistische mensen hebben oppervlakkigere vormen van contact, het is als een schild, een pantser waar een ondoordringbaarheid is die mij ervan weerhoudt om in de ander te blijven en de ander in mij te blijven. Narcisme is geen vorm van liefde voor jezelf, het is onliefde, het is het gevangen zitten in de schijn die de diepgang in de relatie verhindert. Narcisme en isolatie zorgen ook voor een gevoel van eenzaamheid dat angst veroorzaakt. Vaak slaat deze angst om in pessimisme, wat leidt tot depressie, maar vaak ook tot geweld, wat leidt tot destructieve situaties met uiterst pijnlijke gevolgen. In deze postmoderne maatschappij is de narcistische relatie een van de punten waarop alles gericht lijkt te zijn op hyperproductiviteit, op snelheid die werkelijk duizelingwekkend is, en op een permanent gevoel dat niets genoeg is, omdat het hebben het zijn heeft vervangen. Therapeutisch werk moet zich daarom vooral richten op het openbreken van het pantser dat narcisme creëert, zodat de relatie met de ander kan worden geïncorporeerd. Liefde leer je door bemind te worden en lief te hebben: het is de meest essentiële vorm van het overdragen en uitoefenen van liefde.

Liefde in tijden van haat , door José Abadi, Patricia Faur en Bárbara Abadi. (Grijalbo).