Mazón verdedigt zichzelf terwijl hij de Valencianen verdedigt

Er zijn weinig risicovolle sporten die gevaarlijker zijn dan niet opgeven, ook al heb je het verdiend. In de daaropvolgende maanden verliest men het zwaartepunt en heeft men daardoor meer moeite om het evenwicht te bewaren. Als je aan je lot wordt overgelaten, loop je het risico dat je, gezien de wreedheid die de politiek altijd met zich meebrengt, nog meer fouten maakt. Kijk maar naar Carlos Mazón in het Ritz in Madrid, op het New Economy-forum. Zijn duistere verschijning in een luxueuze omgeving, maanden na de dana: noch Feijóo noch Ayuso, de sheriffs van de PP in de hoofdstad, waren bij hem. In Valencia ontvlucht hij openbare evenementen om te voorkomen dat hij wordt uitgejouwd ; In Madrid, waar hij geliefd zal worden, vluchten degenen die hem zouden toejuichen voor hem.

Het is dan ook begrijpelijk dat Mazón deze maandag, in een genadeloze drift, voor het eerst besloot zijn lijst met oproepen van de middag van 29 oktober te tonen, namelijk van 17.37 uur , terwijl de Cecopi al in vergadering was en tweeënhalf uur nadat de Generalitat de eerste interventie van de UME had aangevraagd. Dat wil zeggen alsof er vóór die middag, die ochtend of de dag ervoor geen waarschuwing was en zelfs de eigen functionarissen de evenementen staakten of de universiteit zelf haar lessen staakt. Als we deze telefoontjes in detail bekijken, is het niet bekend of ze door een advocaat van de verdediging zijn onthuld, zoals de bedoeling was, of door een officier van justitie. Er wordt gebeld met de burgemeester van een stad, Cullera, die niet eens op de plek ligt waar de overstroming plaatsvond. Hij zegt dat hij in dat telefoontje naar de regen vroeg, maar dat het in Cullera niet heeft geregend. En inmiddels is bekend dat hij om 19:43 uur nog niet in Cecopi was, omdat hij onder andere een oproep liet zien aan de EHBO'er die daar wel was . Tot nu toe werd gedacht dat ze veel te laat was aangekomen, rond 19.30 uur: nou, nee, tenzij ze haar naast zich riep, wat ook het geval zou kunnen zijn: er zijn mensen die alles doen om elkaars gezicht niet te hoeven zien.

Maar het ergste is misschien niet de verontrustende beweging om Mazón te verdedigen, maar de populistische spot met het feit dat hij 400 kilometer van Valencia weggaat om te zeggen dat hij daar geen seconde de tijd neemt om zichzelf te verdedigen, maar de Valencianen. Waar ze hem in het Parlement ook om uitleg vragen, hij geeft die niet; waar er niet om gevraagd wordt, in het Ritz, zal hij ze geven. En hij geeft ze zo gedetailleerd weer dat ze duidelijk schadelijk voor hem zijn. Dat hij de Valencianen met dezelfde vastberadenheid en hetzelfde geluk verdedigt als waarmee hij zichzelf verdedigt, was die dag al duidelijk. Dat de Valencianen tegen hem verdedigd moeten worden, weet zelfs zijn eigen partij, die hem in de steek heeft gelaten met de gebruikelijke zweem van gewetenloze verlatenheid die heerst over degenen die zich laten vallen of aan hun lot overlaten. Dat er tenslotte betere manieren zijn om een ​​politieke carrière te beëindigen dan het bestendigen, laat staan ​​toeren, van de herinnering aan zijn management in de Dana, dat moet hij inmiddels ook wel weten.