Waar bevinden zich de Amerikaanse militaire bases in het Midden-Oosten die door Iran kunnen worden aangevallen?

Iran maakte zijn dreigement waar en nam maandag wraak op de Verenigde Staten voor de bombardementen op drie van hun nucleaire installaties op zaterdag. Deze eerste actie was gericht op Qatar, waar de Amerikaanse militaire basis Al Udeid ligt, de grootste en belangrijkste in het Midden-Oosten voor het land onder leiding van Donald Trump. Deze basis is echter niet de enige in de regio binnen het bereik van de raketten van de Islamitische Republiek en de geallieerde milities die het land bewapent in enkele van de landen waar Amerikaanse belangen gevestigd zijn.

"De luchtmachtbasis Al Udeid in Qatar is het doelwit geweest van een krachtige en verwoestende raketaanval", bevestigden de Iraanse strijdkrachten in een verklaring. Ze voegden eraan toe dat het "de meest waardevolle troef van de Verenigde Staten in de regio" is.

De Iraanse Nationale Veiligheidsraad verklaarde op zijn beurt dat de aanval "een reactie is op het schaamteloze en agressieve optreden van de Verenigde Staten tegen de Iraanse nucleaire installaties."

"Het aantal raketten dat bij deze succesvolle operatie werd gebruikt, was gelijk aan het aantal bommen dat de Verenigde Staten gebruikten bij hun aanval op de nucleaire installaties van Iran", voegde hij toe in een verklaring.

Tijdens hun aanval op zaterdag wierpen de Verenigde Staten in totaal 14 GBU-57-bommen, elk met een gewicht van meer dan 13 ton, op de ondergrondse faciliteiten van Fordow en Natanz. Ook vuurden ze vanaf een onderzeeër afgevuurde Tomahawk-raketten af, die Isfahan troffen.

Het Pentagon verklaarde dat er geen Amerikaanse slachtoffers zijn gevallen bij de Iraanse aanval op haar luchtmachtbasis.

Terwijl Qatar beweerde dat haar luchtafweer de Iraanse raketten kon onderscheppen.

In totaal beschikken de Verenigde Staten over 19 tijdelijke en permanente militaire installaties in 10 landen in het Midden-Oosten, waar ongeveer 40.000 mensen, zowel militairen als burgers, zijn gehuisvest.

Daarnaast hebben de Verenigde Staten op deze bases luchtverdedigingssystemen, gevechtsvliegtuigen en oorlogsschepen gestationeerd.

Van de 19 Amerikaanse bases zijn er acht permanent . Deze bevinden zich in Bahrein, Egypte, Irak, Jordanië, Koeweit, Qatar, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten.

Met zijn middellangeafstandsraketten, waaronder de Sejjil-2, de meest geavanceerde met een bereik van maximaal 2.200 kilometer, zou Iran vrijwel elke Amerikaanse militaire basis in het Midden-Oosten kunnen aanvallen.

Vóór de aanval in Qatar had de Revolutionaire Garde van Iran al aangekondigd wat er ging gebeuren: "Het aantal, de spreiding en de omvang van de Amerikaanse militaire bases in de regio zijn geen sterkte, maar hebben de kwetsbaarheid ervan juist verdubbeld."

Als reactie hierop waarschuwde Pentagon-chef Pete Hegseth Iran tegen aanvallen op zijn posities in de regio : "Dat zou een heel slecht idee zijn", zei hij zondag.

Analist Francisco Belaunde Matossian vertelde El Comercio dat Iran op de een of andere manier moest reageren op de aanval van zaterdag op haar nucleaire faciliteiten. Hij zei echter ook dat de vergeldingsmaatregelen beperkt zouden blijven en dat er geen sprake zou zijn van escalatie van het conflict met de Verenigde Staten.

"Op de een of andere manier stond de geloofwaardigheid van het regime op het spel, dus moesten ze wraak nemen. Maar dit zal op hetzelfde niveau blijven als de represailles die ze in 2020 namen, toen de Verenigde Staten, op bevel van Donald Trump, generaal Qassem Soleimani in Irak doodden. Het was een geplande aanval om de Verenigde Staten ook te laten weten dat hun wraak voorbij was", merkte Belaunde op.

Na de dood van Soleimani voerde Iran een aanval uit op de Amerikaanse luchtmachtbasis Ain Al Asad in Irak met twaalf Qiam-1 raketten. Hierbij liepen 110 Amerikaanse soldaten hoofdletsel op.

"Een verdere escalatie met de Verenigde Staten is niet in het belang van Iran. Het reactievermogen van Iran wordt verminderd door de Israëlische aanvallen, en een krachtige aanval op de Verenigde Staten zal een veel krachtiger reactie oproepen", aldus Belaunde.

"Een sterke Amerikaanse reactie zou ongetwijfeld uiteindelijk kunnen leiden tot de val van het regime van de ayatollahs. Donald Trump zelf heeft al aangegeven dat ze een machtswisseling zullen nastreven als Teheran gewelddadig reageert," zei hij.

Belaunde benadrukte hierbij dat er bij een machtswisseling in Iran niet noodzakelijkerwijs een democratische regering zal worden geïnstalleerd.

"Er zou chaos kunnen uitbreken, een burgeroorlog, of de installatie van een militaire dictatuur. Dat is wat de Verenigde Staten met Irak hebben veroorzaakt, waar ze Saddam Hoessein uit de weg ruimden, maar uiteindelijk een burgeroorlog uitlokten, dezelfde die uiteindelijk leidde tot de opkomst van Islamitische Staat, en we weten allemaal wat dat betekende," zei hij.

Hieronder vindt u de belangrijkste Amerikaanse bases in het Midden-Oosten die onder toezicht staan ​​van het Amerikaanse leger (CENTCOM).

Het is de thuisbasis van de luchtmachtbasis Al Udeid, de grootste Amerikaanse basis in het Midden-Oosten en het belangrijkste logistieke knooppunt in de regio, waar ook het hoofdkantoor van CENTCOM is gevestigd.

Er zijn ongeveer 10.000 Amerikaanse troepen ter plaatse. Van daaruit worden de operaties in Irak, Syrië en Afghanistan gecoördineerd.

Het vliegveld beschikt over twee landingsbanen van 3.750 meter, geschikt voor alle soorten vliegtuigen, van de rondvliegende B-52 strategische bommenwerpers tot de enorme C-17 militaire transportvliegtuigen.

Er staan ​​ruim 90 vliegtuigen opgesteld, waaronder B-52's, KC-135-tankvliegtuigen, C-17's, MQ-9-drones en verkenningsvliegtuigen zoals de RC-135.

Volgens AFP hebben de Verenigde Staten bijna al hun vliegtuigen van de locatie teruggetrokken uit angst voor Iraanse aanvallen. Er zijn er nog maar drie over.

Het is het hoofdkwartier van de Vijfde Vloot van de Amerikaanse marine en is gevestigd op de marinebasis Juffair.

De basis bevindt zich op de locatie van het voormalige HMS Juffair, dat in 1935 door de Britse marine werd geïnstalleerd. Na de onafhankelijkheid van Bahrein werd de basis in 1971 overgedragen aan de VS.

Het is verantwoordelijk voor de Amerikaanse zeestrijdkrachten in de Perzische Golf, de Rode Zee, de Arabische Zee en langs de kust van Oost-Afrika tot aan Kenia.

Er wonen tussen de 8.500 en 9.000 militairen en burgers, verdeeld over 78 wooneenheden.

Tot de vaartuigen op deze basis behoren onder meer kustpatrouilleboten, een raketjager, schepen die onderwatermijnen opsporen en onschadelijk maken, marinehelikopters en nog veel meer.

De Verenigde Staten hebben talloze bases in Koeweit. De belangrijkste is Camp Arifjan, het vooruitgeschoven hoofdkwartier van CENTCOM.

Het is een belangrijk logistiek knooppunt voor de VS in het Midden-Oosten en wordt gebruikt als onderhoudsbasis voor pantservoertuigen en helikopters. Het is daarnaast een belangrijk doorvoerpunt voor troepen die de regio binnenkomen of verlaten.

Het beslaat ongeveer 40 vierkante kilometer en er wonen tussen de 9.000 en 10.000 mensen , waaronder militairen, contractanten en buitenlands personeel.

Ook in Koeweit ligt de luchtmachtbasis Ali Al Salem, ongeveer 40 kilometer van de Iraakse grens. Deze basis wordt "The Rock" genoemd vanwege de afgelegen en ruige omgeving.

Volgens AFP is het de thuisbasis van de 386th Air Expeditionary Wing, "het belangrijkste luchtbrugknooppunt en de toegangspoort voor de inzet van gevechtskracht voor gezamenlijke en coalitietroepen in de regio".

Er is ook Kamp Buehring, opgericht tijdens de Irakoorlog van 2003 en een uitvalsbasis voor Amerikaanse legereenheden die naar Irak en Syrië werden gestuurd. De infrastructuur biedt plaats aan maximaal 14.000 soldaten.

De Verenigde Staten exploiteren de Prince Sultan Air Base en ondersteunen de Amerikaanse militaire luchtverdedigingsmiddelen, waaronder Patriot-raketbatterijen en Terminal High Altitude Area Defense (THAAD)-systemen.

Het heeft twee landingsbanen, elk 4.000 meter lang, die zware vliegtuigen kunnen ontvangen.

De Verenigde Staten exploiteren de luchtmachtbasis Al Dhafra, de thuisbasis van de 380th Air Expeditionary Wing, een leger van 10 squadrons MQ-9 Reaper-drones.

Het vliegveld heeft twee parallelle landingsbanen, elk 3.661 meter lang, die ruimte bieden aan allerlei soorten vliegtuigen, van F-16's tot grote militaire transportvliegtuigen.

Al Dhafra is ook de thuisbasis van het Gulf Air Warfare Center, een centrum voor training in lucht- en raketverdediging.

Op 24 januari 2022 werd de basis aangevallen door Zulfiqar-raketten, afgevuurd door de Houthi's van Jemen. De raketten werden succesvol onderschept door Patriot-raketten.

Volgens het Witte Huis zijn de Verenigde Staten aanwezig op de luchtmachtbasis Ain Al Asad in de westelijke provincie Anbar. Daar zijn troepen belast met het ondersteunen van de Iraakse veiligheidstroepen en het leveren van een bijdrage aan de NAVO-missie.

Het is een terugkerend doelwit van Grad-raketten en ballistische raketten door Iraanse milities en facties van Islamitische Staat.

Een andere locatie is de luchtmachtbasis van Erbil, gelegen in de semi-autonome regio Koerdistan. Deze basis dient als knooppunt voor Amerikaanse en coalitietroepen die trainingsoefeningen en gevechtsmanoeuvres uitvoeren.

De Verenigde Staten hadden ooit 160.000 troepen in Irak, verdeeld over meer dan 500 bases, tijdens de invasie van Saddam Hoessein in 2003. De officiële terugtrekking werd in 2011 voltooid en momenteel zijn er nog zo'n 2.500 Amerikaanse troepen in het land actief als adviseurs en trainers.

De Verenigde Staten hebben tactische installaties in Syrië, geen permanente bases. Hun aanwezigheid is voornamelijk in het noordoosten, waar ze de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF) steunen in hun strijd tegen de overblijfselen van Islamitische Staat.

In april maakte het Pentagon bekend dat het het aantal troepen in het land met bijna de helft zou verminderen. Momenteel staat het aantal op ongeveer 2.000.

In juni kondigden de Verenigde Staten ook aan dat het aantal tijdelijke militaire bases in het land zou worden teruggebracht van acht naar één, en dat het zijn beleid ten aanzien van Syrië zou wijzigen, "omdat geen enkel beleid heeft gewerkt."

De Verenigde Staten exploiteren de luchtmachtbasis Muwaffaq al-Salti in Azraq, 100 kilometer ten noordoosten van de hoofdstad Amman. Deze basis is de thuisbasis van de 332e Air Expeditionary Wing van de Amerikaanse luchtmacht, die deelneemt aan missies in gebieden waar Islamitische Staat actief is, met name in Syrië en Irak.

Het is een vaste basis voor MQ-9 Reaper-drones en F-15E- en F-16C-gevechtsvliegtuigen.