'Land van de maffia': thee en moord

Toen ik de eerste aflevering van MobLand ( Skyshowtime ) keek, vroeg ik me af hoe de maffia zich aanpast aan nieuwe technologieën. Zal AI veel van hun werk overnemen ? Gebruiken ze al drones voor drugshandel? Wat gaan al die drugsdealers en drugshandelaren doen als ze vervangen worden door robots ? Heeft georganiseerde misdaad nog wel zin als die niet meer te onderscheiden is van politiek?

Deze vragen werden mij niet ingegeven door de plot van de serie zelf , maar door de overvloed aan personages, hun avonturen, de omgevingen en de conflicten. MobLand is het typische meesterwerk dat doorsnee wordt als je zestig jaar cinema (van Enemy of the State , 1933 tot...) in ogenschouw neemt. Goodfellas ( 1993) en vijf of zes legendarische series (van The Wire tot Breaking Bad , inclusief The Sopranos ). Het is een goede kopie van een goede kopie van een vergeten Italiaans origineel. Kunstmatige intelligentie maakt binnenkort zelf je eigen onberispelijke maffiaserie met slechts een paar toetsaanslagen op je computer.

Het unieke aan MobLand is dat het ons het beste van de Engelse cultuur probeert te brengen via streaming, voornamelijk thee en moord . Je zou kunnen zeggen dat Engeland of het Verenigd Koninkrijk er alles aan heeft gedaan om hun creatieve erfgoed te verkopen. Zo hebben we een James Bond als maffialeider , Pierce Brosnan ; een actiefilm- en superheldenster als zijn rechterhand, Tom Hardy . Het openingsgordijn biedt ons een nummer van de trendy groep, Fountaines D.C., en in de binnenscènes in stripclubs speelt de ongeëvenaarde muziek van The Prodigy . Ze hebben ook Helen Mirren gerekruteerd als de kwaadaardige echtgenote en Guy Ritchie aangesteld om het geheel te regisseren . Het lijkt wel een team dat door het VVV-kantoor is uitgekozen om naar een Olympische Spelen te sturen.

We hebben een James Bond als maffialeider, Pierce Brosnan; en een actiefilmster als zijn rechterhand, Tom Hardy.

De maffia's van Londen zelf (zoals te zien in Gangs of London ) lijken ook wel nationale teams: "de Albanezen, de Mexicanen, de Colombianen"... Zo noemt MobLand de verschillende criminele bendes van de stad. Is er zoveel georganiseerde misdaad in Londen? Wat is er met de Engelse humor gebeurd? We zouden zeggen dat de Engelse humor is vervangen door machomannen in het zwart die zelfs niet kunnen lachen om een ​​grap van Mr. Bean.

De serie herhaalt een altijd interessant gangstercliché: de idiote zoon van de baas . In dit geval is het Pierce Brosnans kleinzoon, die zo gewend is zijn zin te krijgen dankzij de dwingende macht van zijn familie dat hij een man in een nachtclub neersteekt . We zagen al dat de kinderen van gangsters dom blijken te zijn in Eastern Promises en The Godfather Part II. Elke nepobaby is verachtelijk, maar als hun ouders je keel kunnen doorsnijden, des te meer.

Het idee om de business uit te breiden komt ook uit The Godfather II . In Coppola's meesterwerk was de vraag of ze van alcohol naar harddrugs moesten overstappen. In MobLand zien ze fentanyl als een nieuw product om illegaal te verhandelen, levens te verwoesten en miljonair te worden, terwijl ze een paar lijken achterlaten. Soms (dankzij films) vergeten we dat de maffia een troep is.

Elke nepobaby is verachtelijk, maar als zijn ouders je keel kunnen doorsnijden, des te meer.

Pierce Brosnan is op zijn zeventigste beter bewaard gebleven dan Tom Hardy op zijn 46e. Het is iets wat ik al een tijdje wilde zeggen: wat is er met Tom Hardy gebeurd? Normaal gesproken "verouderen mannen als wijn", maar Tom Hardy, tot twee of drie jaar geleden een Sumerische stier, vertoont een verwoestende fysieke achteruitgang. Toch acteren beiden gepast. Dat geldt niet voor de actrices, van wie je, omdat ze allemaal een operatie hebben ondergaan , niet kunt zien of ze echt acteren of alleen maar tekst opzeggen .

De enige actrice die een rol zonder operatie krijgt, is Helen Mirren. Maar dit is het al te vaak gebruikte, duivelse, matriarchale vrouwelijke personage: Livia Soprano , kortom.

Er is veel geweld en behoorlijk wat bloederigheid, maar het is niet gechoreografeerd zoals gebruikelijk in moderne films en tv-series. Het is een beetje vlak vergeleken met John Wick of Gangs of London.

Bovendien suggereert de serie dat een gangster zijn bestaat uit de hele dag mensen vermoorden , terwijl zelfs een gangster zijn baan zou opzeggen als hij elke week vier mensen zou moeten vermoorden. Je wordt een gangster om te doden als het nodig is, niet om routinematig te doden. Alle series en films gaan er echter van uit dat gangsters elkaar bij elke gelegenheid vermoorden, wat absurd is, want dan zou het niet de moeite waard zijn om een ​​gangster te worden. De maffia vermoordt elkaar veel minder dan we denken (natuurlijk, dat is slechts mijn mening).

Al met al is MobLand erg goed, ook al heb je het al duizend keer gezien. Elke aflevering ademt een solide , vastberaden en werkelijk opmerkelijke criminele sfeer. Uiteindelijk bereikt het wat essentieel is in een serie over slechteriken : dat je er nooit vanuit gaat dat een personage het levend zal redden.