'Mensen veroorzaken vandaag de dag meer leed bij dieren dan in 1975'

Vijftig jaar geleden werd mijn boek Animal Liberation gepubliceerd, dat gezien werd als het begin van de moderne dierenrechtenbeweging . De publicatie bevat ethische argumenten en objectieve beschrijvingen van wat we dieren aandoen.

Peter Singer Foto: Peter Singer
De ethische argumenten hebben de afgelopen 50 jaar van debatten standgehouden. Veel filosofen hangen vergelijkbare perspectieven aan, ook degenen die een visie hebben die sterk afwijkt van mijn utilitaire standpunt. Daarentegen weerspiegelen de feitelijke beschrijvingen in het boek van wat wij dieren aandoen niet langer de huidige omstandigheden. Ik heb het boek dus helemaal herzien en bijgewerkt, en het is nu opgenomen in Animal Liberation Now.
Veel mensen maken zich zorgen over dierenmishandeling, maar de meeste aandacht gaat uit naar gezelschapsdieren, met name honden en katten. In 2018 waren er wereldwijd ongeveer 840 miljoen huisdieren. Dit aantal is klein vergeleken met de ongeveer 200 miljard gewervelde dieren die onder erbarmelijke omstandigheden op intensieve veehouderijen worden gehouden voor consumptie.
Van de gewervelde dieren die in gevangenschap voor voedsel worden gefokt, zijn er ongeveer 124 miljard vissen. We beschikken nu over gedegen onderzoek dat aantoont dat vissen pijn kunnen voelen en er is geen enkele reden om die pijn te negeren.
Daarnaast worden van de 124 miljard vissen jaarlijks naar schatting 460 miljard tot 1,1 biljoen vissen uit de oceaan gehaald, vermalen tot vismeel en gebruikt als voedsel voor vleesetende vissen. Een kweekzalm eet 147 vissen voordat hij wordt geslacht.
Na vissen zijn kippen de meest geconsumeerde gewervelde dieren. Jaarlijks worden er zo'n 70 miljard dieren grootgebracht en geslacht, meestal in stallen, waar zo'n 20.000 vogels leven. Tegenwoordig worden kippen gefokt om zo snel te groeien dat hun onvolgroeide poten het gewicht van hun lichaam niet meer kunnen dragen. Hierdoor lijden ze de laatste vijf maanden van hun leven aan chronische pijn.
Om deze reden heeft John Webster, emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Bristol, dierenarts en expert op het gebied van het welzijn van landbouwhuisdieren, de moderne intensieve veehouderij omschreven als “het meest ernstige en systematische voorbeeld van menselijke onmenselijkheid jegens een ander voelend dier.”
Door de toename van de dierlijke productie veroorzaken mensen tegenwoordig meer leed bij dieren dan in 1975 . Sinds 1975 is de trend echter niet geheel negatief. Het idee dat dieren rechten zouden moeten hebben, werd vroeger belachelijk gemaakt, maar is inmiddels wijdverspreid. In veel landen wordt het waarborgen van dierenwelzijn beschouwd als een verantwoordelijkheid van de overheid.
In Europa hebben hervormingen het lijden van honderden miljoenen dieren die worden gefokt voor consumptie of gebruikt voor onderzoek, verminderd. Het is bijvoorbeeld illegaal om legkippen in standaard gaaskooien te houden, omdat ze dan hun vleugels niet volledig kunnen spreiden en geen eieren in het nest kunnen leggen. Het is eveneens verboden om fokvarkens en kalveren in individuele kooien te houden, waarin zij zich niet kunnen omdraaien of meer dan één stap kunnen zetten.
Helaas loopt de rest van de wereld op dit gebied achter op Europa. Dat geldt ook voor de VS, waar, bij gebrek aan wetgeving op federaal niveau die reguleert hoe landbouwhuisdieren gefokt mogen worden, miljarden mensen nog steeds leven in omstandigheden die in de afgelopen 50 jaar niet verbeterd zijn.
China is nu de grootste varkensproducent ter wereld en een belangrijke kippenproducent. Om de productie te verhogen, bouwt het land enorme, wolkenkrabberachtige 'boerderijen' waar varkens in kleine ruimtes worden grootgebracht.
Gandhi zei dat ‘de grootheid van een natie en haar morele vooruitgang kunnen worden beoordeeld aan de manier waarop haar dieren worden behandeld.’ Volgens die maatstaf bestaan er nog geen werkelijk grote of moreel vooruitstrevende landen.
Peter Singer, filosoof, auteur, emeritus hoogleraar bio-ethiek. © Project Syndicate, Melbourne.
eltiempo