Bobby Sherman, het tieneridool dat de hormonen van een hele generatie in beroering bracht, is overleden.

Er is een aflevering van The Simpsons waarin Marge, verdrietig om haar gebroken dochter, haar probeert te troosten door te zeggen dat ze als kind verliefd was op Bobby Sherman . Lisa grinnikt gemeen over hoe afgezaagd en ouderwets de bekentenis van haar moeder is. Maar iedereen die in The Simpsons verschijnt, heeft, ten goede of ten kwade, geschiedenis geschreven.

Sherman, een belangrijk tieneridool in de popcultuur van de jaren 60, zanger van de megahit 'Little Woman' en een hoofdrolspeler in diverse televisieseries, overleed afgelopen dinsdag 24 juni op 81-jarige leeftijd aan kanker. Zijn vrouw, Brigitte Poublon, kondigde op Instagram aan: "Bobby verliet deze wereld met mijn hand vast - net zoals hij ons leven vasthield met liefde, moed en onwrikbare gratie." Het was de artiest zelf die eerder dit jaar onthulde dat zijn kanker in stadium 4 zat.

Naast zijn korte maar bliksemsnelle muzikale carrière stond Sherman regelmatig op de covers van de tijdschriften Tiger Beat en Sixteen en verscheen hij in programma's als 'Here Come the Brides', 'American Bandstand' en 'Where the Action Is' (hij werd door TV Guide uitgeroepen tot een van de 25 grootste tieneridolen uit de geschiedenis) en groeide hij uit tot een tienersuperster wiens gezicht te zien was op lunchboxen, ontbijtgranendozen en op posters in de slaapkamers van miljoenen jonge Amerikaanse meisjes die hopeloos verliefd waren op zijn pony en blauwe ogen.

Sherman had vier Top 10-hits in de Billboard Hot 100: "Little Woman", "Julie, Do Ya Love Me", "Easy Come, Easy Go" en "La La La (If I Had You)". Hij had zes albums in de Billboard 200-hitlijst, waaronder "Here Comes Bobby", dat 48 weken in de albumlijst stond en uiteindelijk op nummer 10 terechtkwam.

Haar carrière maakte een grote sprong voorwaarts toen ze midden jaren 60 verscheen in de ABC-rock-'n-rollshow "Shindig!". Van daaruit maakte ze de overstap naar de sitcoms "Here Come the Brides" en "Getting Together".

Sherman, geboren in 1943 in Santa Monica, Californië, groeide op in de San Fernando Valley, zong liedjes van Ricky Nelson en trad op met een rockband op de middelbare school. "Ik groeide op in een vrij streng gezin", vertelde hij in 1998 aan de Sunday News. "Wet en orde waren belangrijk. Respect voor anderen, rekening houden met andermans gevoelens . Ik was het type kind dat niet zomaar dingen deed om ondeugend te zijn."

Hij studeerde kinderpsychologie aan een community college in 1964 toen zijn vriendin hem meenam naar een Hollywoodfeest dat zijn leven zou veranderen. Hij ging het podium op om te zingen met de band die was ingehuurd om te entertainen, en daarna benaderden niemand minder dan Jane Fonda, Natalie Wood en Sal Mineo hem om te vragen wie zijn agent was, tot verbazing van de jongen. Hij gaf hun zijn telefoonnummer en een paar dagen later werd hij gebeld om mee te doen in "Shindig!"

Vervolgens speelde hij in "Getting Together", een spin-off van "The Partridge Family", over een worstelende componist die probeert te slagen in de muziekwereld. Hij werd al snel de eerste acteur die in drie televisieseries speelde vóór zijn dertigste, wat het begin betekende van een succesvolle platencarrière met de gouden plaat voor "Little Women" in 1969.

Sherman werd het toonbeeld van de brave jongen die elke moeder voor haar dochter wenste, in een tijd waarin tieneropstanden alles in de Verenigde Staten op zijn kop dreigden te zetten. "Terwijl de rest van de wereld wanordelijk en dreigend leek, schitterde Shermans glimlachende gezicht op de slaapkamermuren van honderdduizenden tieners, een geruststellende blik in het licht van de rellen, drugs, anti-oorlogsprotesten en vrije liefde die buiten woedden", schreef The Tulsa World in 1997.

Hij was een vaste gast in programma's als 'The Ed Sullivan Show', 'American Bandstand', 'The Sonny & Cher Comedy Hour' en 'KTLA Morning News'. Daarnaast was hij op het grote scherm te zien in films als 'Wild in Streets', 'He is My Brother' en 'Get Crazy'.

Na zijn vertrek uit de entertainmentwereld werd hij gediplomeerd ambulancemedewerker en instructeur bij de politie van Los Angeles, waar hij eerste hulp en reanimatie doceerde aan rekruten. Hij doneerde zijn salaris.

Over zijn roemtijd zei Sherman in 1997: "Mensen zeggen vaak tegen me: 'Als je terug in de tijd kon gaan en dingen kon veranderen, wat zou je dan doen?' En ik denk niet dat ik iets zou veranderen, behalve dan dat ik me er wat bewuster van zou zijn, want ik had waarschijnlijk wat meer plezier kunnen hebben. Het was veel werk. Veel bloed, zweet en tranen. Maar het waren de beste tijden."