De man die miljonair werd door golfballen te recyclen (en andere briljante ideeën)

In de jaren 80 verdiende Jim Reid ruim tien jaar lang zijn brood als inspecteur bij het attractiepark Walt Disney World in Orlando, Florida.

Jimmy had een goed salaris en een goede baan, maar hij wilde meer. En hij had een idee dat zijn leven voorgoed zou veranderen.

Tijdens een potje golf met wat vrienden bespraken ze Jims passie voor duiken en schatzoeken. Een van de aanwezigen stelde voor dat hij eens zou gaan duiken in een van de meren op de baan . Wie weet, misschien vond hij wel een schat, iets waardevols.

Zonder na te denken dook Jim in een vijver op de golfbaan, waar hij een aantal golfballen vond. Hij bekeek ze en realiseerde zich dat ze in perfecte staat waren. Hij bedacht dat ze zonder problemen opnieuw gebruikt konden worden en dat hij ze misschien wel kon doorverkopen.

Hij liet de tas vol ballen die hij had verzameld aan de eigenaar van het veld zien, die hem tien cent per stuk bood. Die dag haalde hij tweeduizend ballen uit de vijver... Hij had zijn "schat" gevonden.

Jim kreeg toestemming van de clubeigenaar om in de diepten van zijn vijvers te duiken om duizenden golfballen te redden. Zodra ze behandeld waren, zou hij ze terugverkopen aan de club.

In één dag verdiende ik al evenveel als in een hele week in het pretpark.

Hij zag de potentie van zijn bedrijf, zegde zijn baan op en concentreerde zich op golfballen , die hij in zijn auto mee naar huis nam en in de wasmachine deed om ze schoon te maken. Het probleem was dat ze een oorverdovend lawaai maakten als hij ze waste, dus zijn buren gaven hem aan. Jim besloot zijn buren in te huren en zijn eigen bedrijf te starten, Second Chance Golf Ball Recyclers, waar hij eerst een deel van zijn familie in dienst nam en later professionals inhuurde.

In het begin deed hij vrijwel al het werk, maar naarmate de tijd verstreek, sloot hij steeds meer deals met golfbanen en nam hij duikers en meer personeel aan.

En toen het bedrijfsmodel eenmaal bewezen was, was het gemakkelijk om het te kopiëren. Tien jaar lang verdiende hij veel geld. In 1993 verdiende hij meer dan $ 1 miljoen, en slechts een jaar later verkocht hij zijn bedrijf voor meer dan $ 5 miljoen aan Sport Supply Company.

Op zijn vijftigste ging Jim Reid met pensioen om te genieten van de rest van zijn dagen en de voordelen van een idee dat zijn leven voorgoed veranderde. En dat allemaal dankzij zijn lef.

Taarten te makkelijk

In de jaren twintig lanceerde het Amerikaanse voedingsmiddelenbedrijf General Mills het merk Betty Crocker, een instant cakemix, maar het product sloeg niet aan zoals verwacht omdat klanten de recepten te simpel vonden. De oplossing was om de bereiding te "compliceren" om het moeilijker te maken. Zo werd Betty Crocker een enorm succes.

Het originele product van General Mills was zo eenvoudig dat je alleen maar water hoefde toe te voegen , goed te mengen en dertig minuten te bakken. Maar er klopte iets niet, want aanvankelijke schattingen wezen uit dat de verkoop veel hoger had moeten zijn. Dus besloten ze psycholoog Ernest Dichter , beschouwd als de grondlegger van motivationeel onderzoek , in te huren om de zaak te bestuderen.

Dichter wijdde zich aan het onderzoek naar de motivatie achter aankoopbeslissingen . Hiervoor voerde hij diepgaande interviews uit met kleine studiegroepen, volgens een methode die nu bekendstaat als focusgroep.

Na het probleem van General Mills te hebben bestudeerd, realiseerde Dichter zich dat het bakken van een cake met deze mix te simpel was, zozeer zelfs dat mensen niet de voldoening voelden van daadwerkelijk een cake te hebben gebakken. De eenvoud ervan gaf hen het gevoel dat ze er geen moeite voor hadden gedaan, omdat de instantmix het hele proces te gemakkelijk deed lijken, waardoor het werk en de vaardigheden van de klant werden onderschat. Daarom waren ze niet tevreden met het product.

Over de auteur en het boek

Iván Fernández Amil is een industrieel ingenieur die zichzelf omschrijft als een verhalenverteller. In Innovators (redactie Somos B) onthult hij, aan de hand van 50 briljante ideeën en 50 geweldige personages, 50 innovaties die onze geschiedenis hebben gevormd.

Wist je dat Henry Ford multimiljonair werd door de salarissen van zijn werknemers te verdubbelen? Of dat de CT-scan niet zou bestaan zonder de Beatles? Wat als ik je vertelde dat de bekroonde film Schindler's List Spielbergs afstudeerproject was? Of dat Isaac Newton dankzij een lockdown het genie werd dat we allemaal kennen?

Het boek verzamelt de best bewaarde geheimen en de meest vermakelijke weetjes van de genieën, helden en visionairs die de wereld veranderden.

Dichter adviseerde het merk om het proces enigszins te bemoeilijken, zodat de mensen die de taarten maakten, het gevoel zouden hebben dat hun betrokkenheid essentieel was bij het maken van de taarten en zich daardoor nuttig zouden voelen. De oplossing die hij voorstelde was ronduit briljant: de eieren in poedervorm uit de mix halen, zodat klanten zelf de verse eieren zouden moeten toevoegen.

Dichter ontdekte de band die ontstaat door de consument een deel van het product te laten ontwikkelen. De moeite die erin gestoken wordt, wordt 'genegenheid' voor het product ; daarom hechten mensen meer waarde aan objecten die ze zelf hebben gemaakt, en daarom staat dit effect ook wel bekend als het ' IKEA-effect '.

Om dit te bereiken moet de taak eenvoudig genoeg zijn, zodat kleine complicaties geen stress opleveren (bijvoorbeeld het toevoegen van eieren of het monteren van een meubelstuk met nauwkeurige instructies). De taak moet echter ook de klant een zeer positief gevoel over het resultaat geven (bijvoorbeeld het krijgen van een taart of het hebben van een nieuwe plank).

Overigens werd Betty Crocker een bestseller en vandaag de dag gebruiken meer dan zestig miljoen Amerikaanse consumenten de instantmixen van Betty Crocker om hun zelfgemaakte taarten te bereiden.