De Taliban ruilen wapens voor pennen, zodat ze hun visie op de oorlog kunnen uiten.

Toen ze eenmaal aan de macht waren , waren er talloze Taliban Ze hebben van de terugkeer van de vrede gebruikgemaakt om hun memoires over de oorlog te schrijven . Daarmee vertellen ze vanuit hun perspectief over twintig jaar confrontatie met het Westen , dat volgens hen de werkelijkheid verdraait.

Er zijn de laatste tijd talloze boeken geschreven over de oorlog tegen de ultra-rigoristische beweging en het onvermogen van het Westen om te voorkomen dat de Taliban in 2021 weer aan de macht komen.

"In alles wat buitenlanders over ons hebben geschreven, negeren ze de realiteit van wat ons is overkomen en de redenen waarom we gedwongen werden te vechten", legt Khalid Zadran uit. Hij is lid van het Haqqani-netwerk, een gevreesde factie die verbonden is met de Talibanbeweging en nu woordvoerder is van de politie in Kaboel, de hoofdstad van Afghanistan.

In zijn 600 pagina's tellende memoires, geschreven in het Pasjtoe en gepubliceerd in april, beschrijft hij de eerste Amerikaanse invallen in zijn provincie Khost , ten zuiden van Kaboel, zijn jeugd getekend door verhalen over 'gruweldaden' en zijn verlangen om zich bij de Taliban aan te sluiten om de 'vrijheid' van zijn land te verdedigen.

"Ik was elke dag getuige van gruwelijke verhalen, verbrijzelde lijken achtergelaten langs de kant van de weg", valt te lezen in zijn boek 15 Minutes , waarvan de titel is geïnspireerd door een Amerikaanse drone-aanval waaraan hij ternauwernood ontsnapte.

"We moeten de dingen bij de naam noemen. In tegenstelling tot wat er beweerd wordt, hebben de Verenigde Staten wrede en barbaarse daden begaan , ons land met bommen verwoest, de infrastructuur vernield en verdeeldheid gezaaid (...) tussen landen", aldus Muhajer Farahi, viceminister van Informatie en Cultuur.

In zijn boek Memories of Jihad: 20 Years Under Occupation beweert hij dat de Taliban geprobeerd hebben te onderhandelen met de Verenigde Staten over het lot van Osama bin Laden , die door de Verenigde Staten werd gezocht na de aanslagen van 11 september 2001. Maar tevergeefs, zegt hij.

"Het is duidelijk dat de Amerikanen de bezetting van Afghanistan al hadden gepland", schreef Farahi, die niet gelooft in de zogenaamde "oorlog tegen het terrorisme".

"In eerste instantie dachten Afghanen dat een incident dat duizenden kilometers verderop, in een westers land, hen niet zou raken (...) Maar toen besefte iedereen dat de onschuldige mensen in ons land gestraft zouden worden."

De Taliban voerden 20 jaar lang oorlog met een coalitie van 38 landen , voornamelijk NAVO-leden, onder leiding van de Verenigde Staten.

Tienduizenden Afghanen en 6000 buitenlandse soldaten – waaronder 2400 Amerikanen – kwamen om het leven in gevechten en aanvallen van de Taliban. Farahi betoogde dat de oorlog het resultaat was van de wens van westerlingen om "hun cultuur en ideologie aan andere landen op te leggen".

Andere boeken prijzen de oorlogsdaden van de Taliban en het 'Islamitische emiraat', dat tegenwoordig het dominante verhaal in Afghanistan is.

Maar weinig boeken hebben de vorm aangenomen van een autobiografie , waarmee een publiek wordt aangesproken dat de oorlog 'van binnenuit' wil begrijpen, betoogt Zadran.

Zijn boek, dat een oplage van 2000 exemplaren had, was zo snel uitverkocht dat er nog eens 1000 exemplaren worden gedrukt, zei hij. Noch zijn werk, noch dat van Farahi maakt veel melding van de burgerslachtoffers bij de aanslagen die terreur over het hele land verspreidden.

Beide verhalen stoppen in 2021 en gaan dus niet in op de metamorfose van de strijders van de afgelegen Afghaanse bergen naar de overheidskantoren.

Hun strijd is nu een diplomatieke : de Taliban strijden ervoor dat hun regering erkend wordt door de internationale gemeenschap, die hen nog steeds bekritiseert vanwege hun 'genderapartheid' ten opzichte van vrouwen, die van hun rechten zijn beroofd.

"De oorlog is voorbij," zei Farahi. "We willen goede relaties met iedereen."