Een tand die iedereen in verwarring brengt: onclassificeerbare menselijke resten ontdekt

Een groep onderzoekers van het Nationaal Centrum voor Onderzoek naar Menselijke Evolutie (CENIEH) heeft onlangs in het Journal of Human Evolution een analyse gepubliceerd van zo'n 21 oude tanden afkomstig van de Hualongdong-vindplaats in de provincie Anhui, waarvan de ouderdom naar schatting zo'n 300.000 jaar bedraagt. De tandresten vertonen een ongewone combinatie van moderne en archaïsche kenmerken, wat de traditionele classificaties van de menselijke evolutie in Azië in twijfel trekt.

De fossielencollectie werd gevonden in grotten die in 2006 werden ontdekt . Archeologisch onderzoek heeft tot nu toe tot wel 16 individuen aan het licht gebracht. Het belangrijkste exemplaar, met de code HLD 6, behoort toe aan een adolescent van ongeveer 13 jaar oud en vertoont een merkwaardige mix van morfologieën : een relatief modern gezicht, zonder een duidelijke kin, en een dik onderkaakbeen zoals dat van Homo erectus.

De nieuwe studie, geleid door professor Wu Xiujie en andere vooraanstaande teamleden , concludeert dat deze tanden niet passen bij de klassieke Homo erectus of Homo sapiens , en waarschijnlijk een hybride of aparte evolutionaire lijn vertegenwoordigen, die overlapt met bekende mensachtigen. Volgens de auteurs vertoont de tand kenmerken die gedeeld worden met Neanderthalers en Denisovans , maar kan niet met zekerheid aan een geïdentificeerde soort worden toegewezen.

De tand vertoont kenmerken die we ook zien bij Neanderthalers en Denisovans, maar kan niet aan een specifieke soort worden toegeschreven.

De combinatie van morfologische kenmerken – zoals een dunwandige kaak (van de moderne mens) en archaïsche mandibulaire kenmerken – suggereert de mogelijkheid van kruising tussen sapiens en erectus in Azië. De conclusies wijzen daarom op een voorheen onbekende hybridisatie tussen soorten in de menselijke evolutie. "Het is een mozaïek van nooit eerder geziene kenmerken, bijna alsof de evolutionaire klok met verschillende snelheden tikt in verschillende delen van het lichaam", aldus medeauteur van de studie María Martinón-Torres , paleoantropoloog bij het Nationaal Centrum voor Onderzoek naar Menselijke Evolutie (CENIEH) in Spanje, in een verklaring, meldt Live Science.

Deze ontdekking compliceert het " Out of Africa "-verhaal door te suggereren dat er mogelijk vóór 200.000 jaar geleden nog steeds inheemse stammen in Azië waren die contact hadden en zich vermengden met Afrikaanse migranten. De chronologie van de vindplaats, bevestigd door radiometrische datering, plaatst deze resten in het Midden-Pleistoceen, een tijdsbestek dat vergelijkbaar is met andere vondsten, zoals die van Homo juluensis.

De wetenschappelijke gemeenschap heeft het rapport met grote verwachting ontvangen. Verschillende deskundigen zijn van mening dat het een nieuwe laag van onzekerheid creëert over de wijze waarop verschillende menselijke stammen honderdduizenden jaren lang in Centraal- en Oost-Azië naast elkaar hebben geleefd.

De studie versterkt ook eerdere hypothesen die genetische interacties tussen denisova-mensen en lokale bevolkingsgroepen in Azië suggereerden, en draagt zo bij aan het debat over het bestaan van nog niet geïdentificeerde spooklijnen. Bij gebrek aan terug te vinden DNA blijven tanden en kaken de belangrijkste aanwijzingen voor de reconstructie van dit complexe evolutionaire raamwerk.

Een groep onderzoekers van het Nationaal Centrum voor Onderzoek naar Menselijke Evolutie (CENIEH) heeft onlangs in het Journal of Human Evolution een analyse gepubliceerd van zo'n 21 oude tanden afkomstig van de Hualongdong-vindplaats in de provincie Anhui, waarvan de ouderdom naar schatting zo'n 300.000 jaar bedraagt. De tandresten vertonen een ongewone combinatie van moderne en archaïsche kenmerken, wat de traditionele classificaties van de menselijke evolutie in Azië in twijfel trekt.