En er is nog meer horror: Demián Rugna verwerkt zijn film 'Terrified' tot een boek.

Een jongeman wordt midden in de nacht wakker van harde knallen in zijn kamer. Wanneer hij de aangrenzende badkamer binnenloopt, beseft hij dat de knallen afkomstig zijn van het bloedige lichaam van zijn vrouw. het rommelde tegen het plafond en de muren, het bonsde onophoudelijk , alsof het een marionet was die aan onzichtbare touwtjes werd getrokken.

Een lijkschouwer verwijdert kogels uit een schedel, wanneer het lijk plotseling zijn arm stevig vastgrijpt.

Een jongen die een paar dagen geleden werd aangereden door een bus en daarbij om het leven kwam, zit nu in zijn keuken een hapje te eten. Hij is van top tot teen bevuild en verkeert in staat van ontbinding. Hij draagt nog steeds hetzelfde pak dat hij droeg tijdens zijn wake.

Gelukkig voor de lezer zijn deze scènes niet echt . Ze zijn het product van de verbeelding van Demián Rugna , de Argentijnse regisseur en scenarioschrijver en een vooraanstaande figuur in de hedendaagse horror. De meeste ervan komen uit Aterrados (2018), de film die hem beroemd maakte. Zijn volgende film, When Evil Lurks (2023), won de eerste prijs op het filmfestival van Sitges , de belangrijkste in het genre.

Eén van de genoemde scènes komt niet in de film zelf voor, maar wel in Aterrados , de roman die onlangs door Minotauro is uitgegeven met illustraties van Laura Aguerrebehere. Het prestigieuze imprint van Paco Porrúa, dat nu onderdeel is van Planeta, heeft een boekversie uitgebracht van deze interessante horror- en suspensefilm. Deze film borduurt voort op enkele scènes, knoopt losse eindjes aan elkaar en maakt een macaber verhaal over geesten, wederopstanding en paranormale verschijnselen nog ingewikkelder.

"Het idee kwam een beetje van de editors," vertelt Rugna aan Clarín . Eerst boden ze hem een rol aan in When Evil Lurks, maar toen bood hij, vanwege een rechtenemissie, een tegenvoorstel aan voor een romanbewerking van zijn vorige film, wat de uitgever interesseerde.

"Ze bleven me maar lastigvallen. Ze waren dol op wat ik ze stuurde", zegt hij, wijzend op de verschillen met het schrijven van een scenario : "Een scenario is veel kouder en beeldender. In een boek kun je het labyrint van de auteur betreden en in alle richtingen veel vensters openen."

Het verhaal in de film is verdeeld in twee delen (Welcome to Garden City en Orange Segments) en wordt verteld op een meer lineaire, chronologische manier . Deze twee lange hoofdstukken bevatten korte fragmenten van enkele pagina's die zich richten op een bepaald personage, verteld in de derde persoon.

Zo verschijnen Claudia, de vrouw die door vreemde krachten is vermoord; Walter, de slapeloze buurman; Pucho, de jongen die door een auto werd aangereden; Commissaris Funes; Dr. Allbreck, een expert in paranormale verschijnselen; en Jano, de lijkschouwer. Fragmenten uit Jano's boek zijn opgenomen, dat hij volgens Rugna in de toekomst ook wil publiceren. Tegen het einde breidt de epiloog de film nog verder uit.

Het boek heeft een interessante toon die, voor een eerste publicatie van de regisseur, goed uitgewerkt lijkt. Dit komt mogelijk door zijn ervaring met het schrijven van scenario's en bovendien door het feit dat dit niet zijn eerste productie van dit type is. Hij vertelde Clarín dat het eigenlijk zijn tweede boek is.

"De eerste wordt, naar ik schat, volgend jaar ook door Minotauro uitgegeven. Dit zijn verhalen die ik tijdens de pandemie heb geschreven ." Hij voegt eraan toe: "Ik heb verschillende korte verhalen geschreven. Ik heb ook een ongepubliceerde roman. Maar ik ben helemaal niet productief als het op literatuur schrijven aankomt. Als ik ga zitten om te schrijven, begin ik eigenlijk al met het schrijven van scripts, vanwege mijn werk. Literatuur schrijven kost me mentaal veel meer tijd; ik moet mezelf echt abstraheren."

"Ik had geluk en kreeg de kans om elke scène als een olievlek uit te rekken", onthult hij, terwijl hij de verschillen tussen audiovisuele en literaire taal analyseert : "Als je een script schrijft, kun je je niet inleven in een personage. Je moet proberen het over te brengen met goed acteerwerk, maar vanuit het script kun je niet te veel beschrijven van wat er met elk personage gebeurt of je standpunt als auteur van de situatie geven, spelen met of genieten van elk klein detail, tot in het kleinste detail."

Hij benadrukt aspecten van literatuur ("Ik weet niet of het zozeer gaat om wat je beschrijft, maar om hoe je het beschrijft. Dat je dieper op elk element en elke gedachte kunt ingaan"). Hij voegt eraan toe dat het boek hem in staat stelde om dieper op de plot zelf in te gaan : "Ik heb scènes opnieuw bekeken na vele opmerkingen en nadat ik ze miljoenen keren had gezien, en kon zeggen: dit is wat ik denk zoals ze gebeuren, dit is wat de auteur denkt."

In het boek worden sommige scènes uitgebreid, beschreven of verder uitgelegd. Andere lijken exacte kopieën van de film, zelfs met vrijwel dezelfde dialogen. Rugna zegt dat de aanpak die hij koos om te bepalen in hoeverre hij de essentie van de film kon overbrengen en behouden, vrij intuïtief was.

Hij voegt eraan toe: "Na de film heb ik twee remakes ondergaan. Dat wil zeggen, ik heb het script nog twee keer herschreven en aangepast . Hoewel het boek geen van die remakes heeft – het is dus puur en alleen de originele versie – is het een verhaal waarin ik mezelf de kans heb gegeven om uit te breiden naar gebieden die zelfs de remakes niet hadden aangeraakt."

De roman slaagt er, net als de film, in om de reis van de personages te volgen langs onverklaarbare, gewelddadige en gruwelijke gebeurtenissen zonder al te veel uitleg. Net genoeg om de lezer te boeien met het mysterie van hun reis. "Ik heb ervoor gekozen om het verhaal niet te overladen, om het redelijk ingetogen te houden," voegt Rugna eraan toe.

Er wordt verwezen naar de fans : "Voor de liefhebbers van de film die iets meer van elk personage willen, is er het boek." Hij gaf ook wat ideeën over wat die mysterieuze gebeurtenis in Ciudad Jardín, een van de rustigste wijken in het westen van Groot-Buenos Aires, zou kunnen zijn.

De auteur, die toegeeft zich "zeer dankbaar, in een bevoorrechte positie" te voelen voor het publiceren van zijn debuutroman met zo'n prominente stempel in de sciencefiction-, fantasy- en horrorgenres, zegt dat zijn volgende literaire plannen het redigeren van zijn aanstaande roman omvatten – zijn eerste, tweede in publicatievolgorde – die ook door Minotauro zal worden uitgegeven. Hij zal ook een stripboek uitbrengen met zijn eigen script, en in de toekomst The Book of Janus , de avonturen van de bijzondere forensisch expert in paranormale verschijnselen die in dit verhaal een rol speelt. Daarna zal hij zich wijden aan het afmaken van enkele films die hij in de pijplijn heeft.

Wie verrast was door Rugna's films, vindt hier een uitbreiding van zijn universum die de verwachtingen waarmaakt. Wie zijn creaties voor het eerst via deze pagina's ervaart , stuit op een verontrustend verhaal, een verhaal dat diep in het merg snijdt en meer is dan een compendium van bloederige beschrijvingen. Net als goede horror, een genre dat het in deze breedtegraden goed doet met belangrijke auteurs ( Luciano Lamberti, Samanta Schweblin, Mariana Enríquez , om er maar een paar te noemen), gebruikt het angst om de diepten in te duiken waar het gezond verstand zich niet durft te wagen.

Afgeleiden van mysterieuze wezens die, zoals Dr. Allbreck beschrijft in een van de laatste hoofdstukken, verschijnen “spelend met mieren… of met een lappenpop die ze tegen de muur kunnen gooien of… kapot kunnen maken om te zien wat erin zit” en Commissaris Funes concludeert: “De mieren, dat zijn wij.”

Terrified , van Demián Rugna met illustraties van Laura Aguerrebehere (Minotauro).