Hildegard legt een brug tussen de middeleeuwen en de huidige ecologische crisis

Daniel López Aguilar

Krant La Jornada, vrijdag 27 juni 2025, p. 2

Hildegard: Een lucht doorboord door licht ontvouwt zich een schilderachtig ritueel waarin zintuiglijke ervaringen verweven worden met woorden en herinneringen.

Het werk is geïnspireerd op het gedachtegoed van Hildegard von Bingen, een 12e-eeuwse abdis, mystica, componiste, feministe en natuurvorser. Het roept een bewustzijn op dat geworteld is in de aarde, het licht en het leven, begrepen als een ondeelbaar lichaam.

De première vond gisteravond plaats in de Xavier Villaurrutia-zaal van het Centro Cultural del Bosque (CCB).

Als inleiding deelden de artiesten, verkleed als nonnen, kleine loterijkaartjes uit aan het publiek. Hierop stonden contrasterende woorden en beelden, zoals trots en nederigheid of bitterheid en matigheid. Ze boden daarbij takjes rozemarijn en tijm aan, die symbolisch verbonden waren met de natuur.

Clarissa Malheiros, toneelschrijfster, regisseur en hoofdpersoon, bedacht dit voorstel om de gevoeligheid op te roepen van een figuur wiens leven nauw verbonden was met spiritualiteit, ecologie en voorouderlijke wijsheid.

"Wat Hildegard viriditas noemt, is de levenskracht die de wereld in stand houdt, een groenheid die alles doordringt, een energie die het goddelijke verbindt met de natuur", legde Malheiros uit in een interview met La Jornada.

Het is fascinerend hoe zijn denken samenvalt met oosterse tradities, zoals chi en prana, en hoe zijn visioenen, een mix van spirituele en wetenschappelijke kennis, nog steeds relevant zijn.

Verre van een biografisch of historisch verhaal te construeren, weeft de productie een netwerk van beelden, geluiden en aanwezigheden die een organisch bewustzijn willen opwekken. Van het eerste kaartspel tot de verspreiding van planten met helende eigenschappen, ontstaat een ceremoniële, bijna liturgische ruimte voor ontmoeting met de aarde en de ziel.

Op het podium zijn naast Hildegarda ook de stemmen te horen van vrouwen die de hedendaagse milieu- en sociale strijd vormgeven: Vandana Shiva, een Indiase filosoof; Wangari Maathai, de oprichtster van de Green Belt Movement in Kenia; en Berta Cáceres, een inheemse Hondurese activiste.

Het werk roept ook herinneringen op aan andere natuurverdedigers, zoals Margarita Murillo, Otilia Martínez Cruz en María Bernadete Pacífico, die vanwege hun inzet slachtoffer werden van geweld.

De enscenering is een coproductie van La Máquina de Teatro en de Nationale Theatercoördinatie van het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten en Literatuur, en is eveneens het resultaat van een gezamenlijke creatie.

Naast Clarissa Malheiros spelen actrices Sol Sánchez, Paulina Álvarez Muñoz en Narda Belinda Moreno de hoofdrol. Juliana Faesler is verantwoordelijk voor de regie en belichting, Mariana Chávez-Lara voor de muziek, Cristina Faesler voor de kostuums, Sol Sánchez voor de assistent-regie en Isaac López voor de productie.

Tijdens de voorstelling reageerde het publiek met een langdurig applaus, waarmee ze de symbolische kracht en ingetogen schoonheid erkenden. Aan het einde deelden de actrices hun reflecties op de uitdaging om zo'n grote en veeleisende figuur te trotseren.

Paulina Álvarez beschreef Hildegards visioenen als spirituele oproepen aan de natuur en dieren, terwijl Malheiros sprak over de dramaturgische beslissingen die ervoor zorgden dat de boodschap in elke kijker tot bloei kwam.

Het creatieve proces duurde bijna vijf jaar en begon met een onverwachte ontdekking.

Ik begreep niet waarom ik nog nooit van de veelzijdige Duitse taal had gehoord, totdat een geoloog me over haar vertelde. Haar leven in het Rupertsbergklooster, de geheime taal die ze had ontwikkeld om met de nonnen te communiceren, haar 70 liturgische liederen... Dit alles leek me een brug tussen de middeleeuwen en onze huidige ecologische crisis , vertelde de toneelschrijver.

Ook benadrukte hij de wetenschappelijke dimensie van de abdis, auteur van verhandelingen over geneeskunde en plantkunde, en de manier waarop haar denken een vorm van alomvattende kennis biedt die tegenwoordig verloren is gegaan.

Zijn theologie omvat een diep respect voor planten, de lichaamsvochten van de ziel, de toestanden van de materie en het licht. Het nodigt ons uit om het leven te zien als een levend lichaam, waar alles met elkaar verweven is. We bevinden ons op een cruciaal moment in onze relatie met de natuur.

Stijgende wereldwijde temperaturen, woestijnvorming en andere problemen weerspiegelen een diepe ontkoppeling van de aarde. Hildegard herinnert ons eraan dat wij niet zonder de natuur kunnen leven, maar de natuur wel zonder ons.

De strijd van vrouwelijke milieuactivisten, voegde ze eraan toe, is een inspiratie en een roeping. Hun moed, hun geweten en hun persoonlijke risico's zijn monumenten die we eren, vanaf ons ontstaan ​​en ons contact met het publiek. We willen die stem laten horen en harten openen voor een andere manier van leven in de wereld .

Hildegarda: An Air Transversed by Light wordt opgevoerd op donderdag en vrijdag om 20.00 uur, zaterdag om 19.00 uur en zondag om 18.00 uur in de Xavier Villaurrutiazaal van het CCB (Reforma en Campo Marte). De toegang bedraagt ​​150 pesos en het seizoen eindigt op 10 augustus.

Daniel López Aguilar

Krant La Jornada, vrijdag 27 juni 2025, p. 3

In de kwartetten van Silvestre Revueltas (1899-1940) bevindt zich een gebied dat heen en weer slingert tussen viering en verkenning. Elke maat, elk muzikaal gebaar lijkt een uitnodiging te zijn: om de vorm te overstromen, uit te rekken, te duwen tot er iets nieuws ontstaat.

Die kracht, die zo kenmerkend is voor de schrijfstijl van de Mexicaanse componist, zal morgen de grote zaal van het Palacio de Bellas Artes bezetten, wanneer twee generaties Mexicaanse muzikanten met elkaar in gesprek zullen gaan in een uniek programma met de titel Between Fair Music and Magueyes.

Het Bellas Artes String Quartet en het Latin American Quartet delen het podium om alle strijkwerken van de componist uit Durango uit te voeren, aangevuld met een aantal miniatuurtjes die nog nooit eerder op locatie te horen waren.

De presentatie is een samenwerking tussen de Nationale Coördinatie van Muziek en Opera, het Nationaal Centrum voor Muzikaal Onderzoek, Documentatie en Informatie Carlos Chávez (Cenidim) en het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten en Literatuur (Inbal).

We gaan luisteren naar het in kaart brengen van de ziel in de vorm van kwartetten , legde José María Serralde Ruiz, nationaal coördinator van Muziek en Opera, uit in een interview met La Jornada.

Het is een viering die niet alleen de auteur eert, maar ook het proces van het terugvinden en publiceren van zijn partituren bij Cenidim, onder leiding van Dr. Víctor Barrera.

Het concert, benadrukte Serralde Ruiz, vormt het hoogtepunt van een voortdurende poging om de muziek van Revueltas terug te geven aan de uitvoerders, met zorgvuldig samengestelde edities die voortkomen uit musicologische analyse en directe samenwerking met instrumentalisten.

Het Bellas Artes String Quartet, bestaande uit Ilya Ivanov, Carlos Quijano, Félix Alanís en Manuel Cruz, vertegenwoordigt een jonge en gevestigde generatie kamermuzikanten in Mexico.

Bij deze gelegenheid voeren zij het Madrigaal voor viool en cello, Kwartet nr. 2, Magueyes, en Kwartet nr. 4, Feria Music uit.

Het Latin American Quartet, waartoe Saúl en Arón Bitrán, Javier Montiel en Álvaro Bitrán behoren, heeft een geschiedenis van meer dan 40 jaar en een discografie van meer dan 90 titels.

Voor dit programma voeren ze Vier kleine stukken voor twee violen en cello, Kwartet nr. 1 en Kwartet nr. 3 uit.

"Het is heel symbolisch om ze samen te zien" , zei Serralde.

Het jonge kwartet draagt ​​de naam Bellas Artes, net als het Latin American Quartet daarvoor. Het is een overgang die plaatsvindt via muziek. Nooit eerder werden Revueltas' complete strijkwerken op één avond op deze locatie uitgevoerd. Daarnaast worden er korte composities toegevoegd, van slechts twee tot zes minuten lang, die hier nog nooit eerder te horen waren.

Voor de nationale coördinator onthult deze cyclus sleutelmomenten in de muzikale taal van Silvestre Revueltas.

Het eerste kwartet handhaaft een conservatieve vorm, maar een gedurfde taal. Het tweede, Magueyes, vertoont meer reflectieve motivische ontwikkelingen. Het derde, kort maar intens, bouwt een kleine kathedraal van klank. Het vierde, Música de feria, concentreert een stuwende en elektrische energie in één deel. Hoewel Revueltas jong stierf, weerspiegelt de volgorde van deze stukken een krachtige artistieke ambitie.

Het Cenidim heeft een fundamentele rol gespeeld bij het terugvinden, redigeren en kritisch beoordelen van dit repertoire. Zo gingen in 2023 nog niet eerder gepubliceerde pianowerken in première, en nu krijgt het strijkersensemble een vergelijkbare behandeling.

Bewerken gaat niet alleen over het opschonen van een oude partituur , benadrukte Serralde. Het gaat erom er samen met de uitvoerders over na te denken, aandacht te besteden aan hun instrumenten en gevoeligheid, zodat de muziek blijft resoneren.

Revueltas' werk, voegde hij eraan toe, biedt geen decoratieve beelden of is niet geworteld in nostalgie. "Het is een weerspiegeling van een land in beweging, bewogen en veerkrachtig. In de jaren twintig en dertig wist de muziekmaker die puls te vangen . Musica de feria bijvoorbeeld roept de vitale intensiteit op van een constant bruisend plein."

Het wordt een bijzondere ervaring: twee essentiële kwartetten, een uitgebreid programma, gerestaureerde partituren en de kracht van een componist die nog steeds relevant is. We willen dat kijkers vertrekken met het gevoel een kaart te hebben verkend: die van een ziel die is omgezet in muziek.

Het concert "Tussen Fair Music en Magueyes" vindt morgen om 19.00 uur plaats in de grote zaal van het Palacio de Bellas Artes (Juárez Avenue en Lázaro Cárdenas Centrale As, wijk Centro). Kaartjes kosten tussen de 80 en 200 pesos.

AFP

Krant La Jornada, vrijdag 27 juni 2025, p. 3

Parijs. Vanaf morgen werpt het Palais Galliera in Parijs een licht op de duistere, gotische wereld van de Amerikaanse ontwerper Rick Owens. Dit is de eerste overzichtstentoonstelling in Frankrijk van deze unieke, avant-garde ontwerper en symbool van underground mode.

Voor het eerst houdt het Parijse Modemuseum ook een tentoonstelling waarbij gebruik wordt gemaakt van daglicht, dat doorgaans niet bepaald geliefd is bij delicate kledingstukken, vertelt conservator van de tentoonstelling, Alexandre Samson, die verantwoordelijk is voor de hedendaagse collecties van het museum.

We vinden het Galliera Paleis terug in zijn oorspronkelijke staat, open naar buiten , aldus de expert.

Temple of Love biedt alle informatie over de oorsprong van Owens' stijl, een idool van de post-punkgeneratie sinds hij zijn merk in 1992 oprichtte.

Haar shows tijdens de Paris Fashion Week zijn een verzamelplaats voor fans die superstrakke, uniseks kleding, opvallende schoudervullingen en plateauzolen dragen.

Met honderden kledingstukken, kunstvoorwerpen en video's neemt Owens het museum over, inclusief een ruimte met zijn meest gewaagde ontwerpen, die niet geschikt zijn voor minderjarigen.

De eerste kamer is gewijd aan die oorsprong in Los Angeles. De muren zijn volledig bekleed met donkerbruin vilt, een van zijn favoriete materialen.

Zijn vader liet hem kennismaken met Wagneriaanse muziek en sciencefictionromans; Owens gebruikte deze inspiratiebronnen voor zijn monumentale shows in Parijs, waar hij soms vuurwerk gebruikt op locaties als de grote binnenplaats van het Museum voor Hedendaagse Kunst in Parijs.

De tweede zaal, verlicht door de grote ramen van het Palais Galliera, biedt een inkijkje in zijn Parijse periode, die begon in 2003, toen hij besloot om zich in Parijs te vestigen.

De tentoonstelling wordt afgesloten met een exacte reproductie van de slaapkamer van Owens en zijn vrouw in Los Angeles, omringd door boeken.

Op de gevel van het museum bedekte Owens drie grote beelden met pailletten. En in de voor publiek toegankelijke tuinen plaatste hij verschillende betonnen kunstwerken, die zijn voorliefde voor architectonisch brutalisme illustreerden.

Temple of Love is geopend tot en met 4 januari, de dag waarop de ontwerper zijn modeshow houdt tijdens de Men's Fashion Week.

Van de redactie

Krant La Jornada, vrijdag 27 juni 2025, p. 3

Danser Isaac Hernández schreef balletgeschiedenis toen hij woensdag zijn debuut maakte als hoofddanser bij het American Ballet Theatre (ABT) in de Metropolitan Opera House (Met) in New York. Hij is de eerste Mexicaan die het podium van dit iconische theater betreedt als onderdeel van de cast van ABT, een van de meest prestigieuze gezelschappen ter wereld.

Hernández, oorspronkelijk afkomstig uit Guadalajara, Jalisco, heeft de titel van solodanser behaald bij de ABT, een prestatie die hem tot een referentiepunt voor de Mexicaanse dans maakt. Bij zijn debuut vertolkte hij de rol van Albrecht in het klassieke ballet Giselle .

Dit debuut is niet alleen van mij. Het is van mijn ouders, mijn familie, mijn leraren. Het is een manier om de wereld eraan te herinneren dat uitmuntendheid ook in de achtertuin van een huis geboren kan worden. Omstandigheden zouden niet bepalend moeten zijn voor je lot , zei hij.

Hernández, die op achtjarige leeftijd haar opleiding begon bij haar vader op de binnenplaats van haar huis, heeft zich onderscheiden met haar technische vaardigheden en emotionele optredens. Ze zal op 2 en 5 juli The Winter's Tale opvoeren met danseres Hee Seo, en op 14 juli Swan Lake met Catherine Hurlin.

Na New York keert ze terug naar Mexico om op 30 augustus om 20:30 uur op te treden in het National Auditorium als onderdeel van de Despertares-show, die nu haar 11e editie viert.