Miranda! elektrificeerde de Movistar Arena met een concert over liefde, verlies en verraad in relaties

" Laten we verliefd worden op elkaar ", kondigde Alejandro Sergi aan, terwijl Juliana Gattas, zijn artistieke partner, applaus gaf aan duizenden fans tijdens de opening van het Hotel Miranda, een optreden dat de hoogte- en dieptepunten van een relatie liet zien dankzij de twee decennia durende discografie van het Argentijnse duo.

Met een intermezzo van Manú, een Colombiaanse solist die pionier was van de glamscene in de Movistar Arena in Bogota, keek het publiek al reikhalzend uit naar Miranda!, een groep die vanuit de Argentijnse alternatieve scene is uitgegroeid tot een symbool van de Latijns-Amerikaanse pop. Tussen gele en roze boa's, blonde pruiken en honderden glimmende kledingstukken die in de schijnwerpers glansden, zongen concertgangers mee met het volkslied van de groep, Don , dat als introductie van het duo diende.

Ondanks de duizenden stoelen die beschikbaar waren voor het publiek, werd er die avond van 31 mei geen enkele gebruikt toen Falsetto en Gattas, oprichters van de electropopgroep, op het ritme van een synthesizer begonnen aan hun muzikale portret van liefdesverdriet, depressie en breuk.

Vaak wordt gedacht dat openingen in het donker beginnen; Maar de show van Miranda! Het begon met een bombardement van kleuren. "Ritmo & decepción", van het album Magistral uit 2011, opende het concert en gaf aanleiding tot een discussie over die jarenlange relatie die niet bepaald haar beste periode doormaakt. “ Ik breng uren door, ik stop geen minuut; ik stop niet met jou te zien, alleen maar vanwege mijn pijn ”, is een zin uit het lied dat Sergi zingt, zijn blik gericht op het publiek.

Toch liet het duo, ondanks een latere breuk, hun vreugde blijken in het nummer "Says What She Feels", waarbij hun gouden vachten prachtig afstaken in het lichtspel.

De spanning in de scene nam toe met "Extraño", een nummer van hun album Safari uit 2014, het eerste muzikale werk sinds het vertrek van gitarist Leandro "Lolo" Fuentes. " Wat ik niet weet, is wat ik wil. Ik doe het opnieuw en ik vergiftig mezelf ", zong het duo, in de essentie van een vrolijk ritme dat hen kenmerkt en het melancholische deel van hun teksten verhult.

Om de laatste stap richting de breuk te zetten, werd een hologram van de Argentijnse zangeres Emilia Mernes op het scherm geprojecteerd. Daarmee werd het startschot gegeven voor 'Uno los dos' uit het project 'Hotel Miranda' uit 2023. " Vanavond zal ik zoveel om je huilen dat je me zult verlaten ", zong Alejandro Sergi, terwijl er een afbeelding van een taart met kersen werd getoond.

Je zou denken dat verraad voorafgaat aan het verbreken van een relatie, maar Miranda! Hij toonde de capaciteiten hiervan als tweede helft met 'Triste', ondersteund door het hologram van Mateo Sujatovich, hoofdrolspeler van Conociendo Rusia. Het nummer maakt deel uit van Nuevo Hotel Miranda!, het meest recente album van de groep, dat enkele weken voor hun concert in Bogotá uitkwam .

Daarnaast werd de vrolijke opname, zoals gebruikelijk, geleid door 'Me gusta' met virtuele ondersteuning van Martina 'Tini' Stoessel. Hoewel er al mosterdgele jasjes waren, versierd met magenta pompons, die een vrolijke sfeer opriepen, schetste de tekst een treurig beeld: " Als je bij me bent, vind ik alles leuk; soms word ik duizelig en dat is eng. "

De leiding op het gebied van verraad lag bij de digitale samenwerkingen met Nicki Nicole en Abraham Mateo, met 'Hace rato' en 'Por ese hombre'; In beide muziekstukken wordt het loskomen van de relatie en de ontmoeting met nieuwe mensen beschreven.

Wat betreft de nieuwe personages die relaties aangaan, nam de groep de feiten met lede ogen aan in de versie van "Tu misterio alguien" met de Argentijn Andrés Calamaro: Wie is je nieuwe liefde? Wat is je nieuwe beroep?

" Laten we dansen, Bogotá. Ik ben Miranda, mijn liefste ," riep de 53-jarige zangeres, waarmee ze het sombere, maar dansbare, pad van de voorgaande nummers achter zich liet. De nieuwe richting werd bepaald door '743' en de directe teksten over vleselijke liefde. Om plaats te maken voor 'Wat ik voor jou voel'.

Sergi, die al gekleed was in zwarte pakken met kobaltblauwe en roze linten, paste een deel van het lied aan om een ​​knipoog naar het land te geven: " Als je me belt, ben ik hier, ik ga naar Colombia."

De melancholieke kant was te danken aan zijn hit "Perfecta". Dit nummer vertelt het verhaal van twee vrienden die op één avond de liefde tussen hen ontdekken. Het nummer wekte bij het publiek meerdere warme gevoelens op. Dat leidde tot de nummers ‘Por amar al amor’, ‘Prisionero’ en ‘Puro talento’ van het eerder genoemde album Magistral, dat in 2012 de Gardel Award voor het beste album van een popgroep won.

Het laatste akkoord van het lied was voor Juliana Gattas voldoende om ruim 20 seconden lang rond te draaien in het midden van het podium, wat resulteerde in honderden applausen en hartverwarmende gebaren vanuit het publiek.

In het laatste stuk werd de ballade 'Plutón' begeleid door een zee van licht uit het publiek. Het moment kreeg ziel door de melodie van "El Profe", een stuk waarvan Sergi en Gattas in interviews zeiden dat het slecht verouderd is en dat ze het niet meer zingen.

Toen de muziek stopte, verscheen 'Yo te diré', een hit van Sin limites, het tweede album van de groep. De liefde kwam terug op het concert met 'Ik vind je zo leuk': " Het lijkt erop dat je eraan gewend bent geraakt dat ik je 24 uur per dag, 7 dagen per week aanbid ."

Hoewel ze op dat moment al belangrijke stukken uit hun twintigjarige repertoire hadden gespeeld, besloten zowel Sergi als Gattas de show voort te zetten met 'Traición' en 'Ya lo sabes'. Ze namen allebei een hoek van het podium in om gejuich, gejuich en zelfs tranen van enthousiasme op te wekken bij de 10.000 concertbezoekers.

De laatste sprankje verdriet was "Ghosts", waarin dansers met plumeaus tevoorschijn kwamen om de nare herinneringen aan vroegere relaties af te stoffen: "Herinneringen in mijn hoofd, ik kan er niet aan ontsnappen. Onuitwisbare woorden kunnen niet worden uitgewist."

Als een intrigerend moment kondigde de groep met 'Mentía' hun afscheid aan. Maar zelfs toen de lichten uit waren, vroeg het publiek nog steeds om Miranda's bekendste nummer: Don.

Het ontstond op een avond in een bar, toen Alejandro Sergi een ritme hoorde en het wilde namaken. De mix van house en glamrock bezorgde de groep enorme bekendheid en het nummer was de afsluiter van hun concert in Bogotá.

" Het lot heeft mijn harten uit balans gebracht. Uw woord brengt mij in evenwicht en behoedt mij voor vallen ", was een van de coupletten die door duizenden aanwezigen werden gezongen. Naast het zingen sprong het publiek ook hoog op onder begeleiding van de zanger.

Met een laatste bedankje namen de winnaars van de Gouden en Zilveren Meeuwen op het Viña del Mar Festival van 2024 afscheid van de hoofdstad van het land na meer dan 90 minuten van melancholie, verlangen en genegenheid, vergezeld door de ervaring en electropopritmes van de jaren 2000.

EL TIEMPO SCHOOL VOOR MULTIMEDIAJOURNALISTIEK.