Sijena: De regering blijft volhouden dat ze de muurschilderingen zal teruggeven, maar steunt het bestuur van de MNAC, dat zichzelf daartoe niet in staat acht.

In de uitspraak van de rechtbank van eerste aanleg van Huesca nr. 1 kende rechter Carmen Aznar het eigendomsrecht van de Sijena-muurschilderingen toe aan het Aragonese klooster en keurde de overdracht ervan goed, "maar op geen enkele manier", aldus de rechter. Deze uitspraak, die de kwetsbaarheid van de stukken erkende, werd afgelopen mei door het Hooggerechtshof bekrachtigd . Wat gebeurt er nu? Waarom is er nog geen tijdlijn voor de teruggave vastgesteld? Volgens het MNAC zijn we op het punt beland dat ze "een uitweg" zoeken, maar ze beweren dat die er niet is.

Vanuit dit perspectief is de regering een vreemd trucje aan het spelen. Enerzijds accepteren ze de uitspraak van het Hooggerechtshof en beweren ze zich te committeren aan de teruggave van de werken. Anderzijds vertrouwen ze op de beslissing van de raad van toezicht van Mnac , een instelling waarvan ze lid zijn. Op 23 juni dienden ze een verzoekschrift in bij de rechtbank wegens een handhavingsincident, waarin ze hun "technisch onvermogen om de overdracht uit te voeren" aanvoerden. Met andere woorden: "er is geen manier" om de stukken terug te geven zonder ze te beschadigen.

Na een vergadering van de uitvoerende raad van de Catalaanse regering herhaalde Silvia Paneque, woordvoerder van de Catalaanse regering en minister van Territorium, vandaag de toezegging van de Generalitat om zich aan de uitspraak te houden, zoals vereist door de regering van Aragón. Tegelijkertijd verklaarde ze echter eenvoudigweg dat ze alle beslissingen van de raad van toezicht van de Mnac zullen steunen. Het is belangrijk om te onthouden dat ze ook deel uitmaken van die raad. De sleutel tot dit tweeledige, principieel tegenstrijdige standpunt is dat de Generalitat categorisch weigert het risico te nemen dat de stukken beschadigd raken als ze uiteindelijk naar het klooster van Sijena worden verplaatst. Het is de regering van Aragón die dat risico publiekelijk moet dragen.

Volgens Paneque zal de Generalitat een proces volgen van: "Begeleiding, monitoring en naleving van alles wat de Raad van Toezicht en de MNAC besluiten." De verklaringen van de regeringswoordvoerder verschillen niet veel van die van 3 juni . "Er bestaat geen twijfel over dat de wil is om de uitspraak na te leven", stelde ze destijds, terwijl ze eraan toevoegde dat ze moeten "wachten" op de technische rapporten. Er moet aan herinnerd worden dat er vorige week een technische commissie is opgericht, met experts van de MNAC, de Generalitat, de gemeenteraad van Barcelona en de regering van Aragón, om te beoordelen "hoe" de uitspraak van het Hooggerechtshof kan worden nageleefd.

De technici uit Aragón verlieten de commissie op 23 juni, toen de MNAC ( Nationale Raad van de Autonome Gemeenschap van Catalonië) een rechtszaak aanspande wegens "technische onbekwaamheid". Volgens Aragón bleek deze werkgroep een "valcommissie" te zijn, bedoeld om haar ongehoorzaamheid aan de uitspraak te verhullen.

Het MNAC (Nationaal Museum voor Hedendaagse Kunst) wilde op zijn beurt onderscheid maken tussen seculiere schilderijen , waarvan de overdracht haalbaarder is, en muurschilderingen. Beide maken deel uit van het proces, maar de eerstgenoemde werden niet aangetast door de brand van 1936 die de muurschilderingen dwong te verplaatsen. Dit maakt het haalbaarder om een ​​manier te vinden om ze zonder schade te herintegreren in het Sijena-klooster, iets wat bij de muurschilderingen niet het geval is.

Volgens het Hooggerechtshof mag de termijn voor het teruggeven van de muurschilderingen niet langer zijn dan 20 kalenderdagen. Dit betekent dat de termijn afliep op 23 juni, de datum waarop de MNAC haar controversiële handhavingsverzoek bij de rechtbank indiende, waarin zij duidelijk aangaf "technisch onvermogen" te hebben om aan de uitspraak te voldoen.

Nu moeten we afwachten wat de rechtbank over dit executie-incident zal zeggen en of Aragon erin zal slagen de verwijdering van de stukken af ​​te dwingen om aan de uitspraak te voldoen. Ondertussen blijft de regering van Illa twee kampen bespelen, pleitend voor hun teruggave, maar accepteert tegelijkertijd wat het bestuur van de MNAC ook beslist. Wie zal de "weg" vinden die de rechter van de rechtbank van eerste aanleg van Huesca eist voor de teruggave van de stukken? Wat wel duidelijk is, is dat in dit schaakspel de laatste stukken nog niet verplaatst zijn.