Sonallah Ibrahim, icoon van de hedendaagse Arabische literatuur, overleden op 88-jarige leeftijd
%3Aformat(jpg)%3Aquality(99)%3Awatermark(f.elconfidencial.com%2Ffile%2Fbae%2Feea%2Ffde%2Fbaeeeafde1b3229287b0c008f7602058.png%2C0%2C275%2C1)%2Ff.elconfidencial.com%2Foriginal%2F71c%2F54a%2F0c7%2F71c54a0c70613b154341a4c92f77aa9b.jpg&w=1920&q=100)
De bekende Egyptische schrijver en auteur Sonallah Ibrahim overleed deze woensdag op 88-jarige leeftijd . Hij laat een literaire carrière van meer dan vijf decennia en een humanitaire erfenis achter die hem tot een van de meest invloedrijke figuren in de hedendaagse Arabische literaire beweging heeft gemaakt.
Ibrahim, geboren in Caïro in 1937, was niet alleen een van de belangrijkste romanschrijvers van de 20e eeuw in de Arabische wereld, maar was ook een pionier op het gebied van maatschappijkritiek met een innovatieve en zeer realistische vertelstijl. Zijn werk bood nieuwe perspectieven binnen de Arabische fictie en integreerde sociale, politieke en existentiële thema's met een scherpe en kritische blik.
Sonallah Ibrahim, afgestudeerd aan de Faculteit der Letteren van de Universiteit van Caïro, groeide uit tot een centrale figuur in de hedendaagse Arabische literatuur vanwege zijn toewijding aan menselijke kwesties, zijn getrouwe weergave van de Egyptische en Arabische realiteit en zijn vermogen om belangrijke historische, sociale en politieke processen via literatuur te documenteren. Zijn werk bood ook een uniek inzicht in zijn persoonlijke leven , wat hem tot een literaire chroniqueur van zijn tijd maakte.
Een productief werkTot zijn bekendste romans behoren Sharaf , dat maatschappelijke kwesties aankaart en wordt beschouwd als de op twee na beste Arabische roman in de geschiedenis; Zat, dat maatschappelijke transformaties beschrijft aan de hand van persoonlijke documenten; en ook Ster van Augustus, Beiroet, De Nijl: Tragedies, Warda en De tulband en de hoed.
:format(jpg)/f.elconfidencial.com%2Foriginal%2F5a9%2F26a%2F8b2%2F5a926a8b2fa74526a8516449271f7eb1.jpg)
Een aantal van deze werken zijn in het Spaans vertaald , zoals A escondidas, El comité en Ese olor. Hierin is duidelijk zijn geëngageerde en kritische stijl te horen, die de levensomstandigheden op straat in de Arabische wereld eerlijk weergeeft.
Filosofie speelde ook een centrale rol in zijn werk, met name in relatie tot de concepten vrijheid, identiteit en sociale rechtvaardigheid. Ibrahim was dan ook niet alleen een schrijver: hij was ook een sociaal denker en een chroniqueur van zijn tijd .
Zijn werken blijven als onvermijdelijke referenties
Zijn teksten werden een essentieel hulpmiddel voor het begrijpen van de politieke, culturele en sociale complexiteit van het moderne Egypte en de Arabische wereld in het algemeen. Zijn werken blijven essentiële referenties voor wie de historische en culturele evolutie van het Midden-Oosten wil begrijpen.
Gedurende zijn carrière ontving hij talrijke prijzen , waaronder de Ibn Rushd-prijs voor vrijdenken in 2004 en de Kavafis-prijs voor literatuur in 2017.
Zijn intellectuele onafhankelijkheid bleef echter intact: in 2003 wees hij de Cairo Forum Prize for Creativity in the Arab Novel af, omdat hij van mening was dat de Egyptische regering, die verantwoordelijk was voor de toekenning van de prijs, "niet over de nodige geloofwaardigheid beschikte". Dit kwam onder meer door de aanhoudende aanwezigheid van de Israëlische ambassadeur in Caïro, ondanks de aanvallen op het Palestijnse volk.
Het nieuws van zijn dood heeft een diepe schok teweeggebracht in zowel de culturele als de officiële sfeer van de Arabische wereld . De Egyptische premier Mostafa Madbouli en de minister van Cultuur betuigden hun medeleven in officiële verklaringen en benadrukten dat Ibrahims werk "de Arabische literaire bibliotheek heeft verrijkt en een eerlijke weerspiegeling vormt van de samenleving met al haar tegenstellingen."
“een van de grote historici van het moderne tijdperk”
Madbouli beschreef hem als “een van de grote historici van het moderne tijdperk, die de werkelijkheid weet weer te geven door middel van unieke literaire vormen.”
Sonallah Ibrahim laat een leegte achter die moeilijk te vullen zal zijn, maar haar stem – moedig, kritisch en diep menselijk – zal voortleven in de pagina's van haar boeken en in het bewustzijn van toekomstige generaties.
El Confidencial