Van de mogelijkheid om in minder tijd van de VS naar Europa te vliegen dan Alcaraz nodig heeft om Roland Garros te winnen tot Elon Musk, die, als hij dom doet, door China van zijn plek zal worden afgepakt.

De lucht- en ruimtevaartindustrie wordt opgeschud door nieuwe bedrijven die de traditionele leiders bedreigen. Terwijl Boeing op het randje van de afgrond balanceert – of op een reddingsoperatie van de VS, die een bedrijf dat cruciaal is voor de verdediging van het land niet failliet laat gaan – SpaceX de ruimtevaart domineert en Jeff Bezos ' Blue Origin probeert die markt te betreden, domineert deze week een nieuwe speler: Boom, een startup die zijn supersonische passagiersvliegtuig XB-1 binnen vier jaar op de markt wil brengen. De XB-1, die dinsdag voor het eerst de geluidsbarrière doorbrak, doet denken aan de Concorde, een Frans-Brits project dat bijna dertig jaar lang vloog, maar nooit commercieel levensvatbaar was. Hoewel velen geloven dat de XB-1 nooit serieus geproduceerd zal worden, beweren de verdedigers ervan dat Boom een ​​troef achter de hand heeft: Donald Trumps interesse in alles wat spectaculair (of, volgens critici, buitensporig) is en er op het scherm goed uitziet.

De Europese defensie-industrie loopt niet alleen achter op de VS, maar ook op Azië.

Over tien dagen begint de NAVO- top in Den Haag, "met veel bombarie van fluitjes en pauken" (het citaat komt uit Honderd Jaar Eenzaamheid ), waar de verhoging van de defensie-uitgaven tot 3,5% van het bbp in 2032 wordt aangekondigd. Maar ondanks deze aankondigingen lijkt de Europese herbewapening geïnspireerd te zijn door de uitspraak van een van de architecten van de Spaanse transitie, Pío Cabanillas : "Het is dringend noodzakelijk om te wachten." In die context werkte het; in deze context is het niet zo duidelijk. Japan overweegt zich terug te trekken uit het GCAP- project om samen met het Verenigd Koninkrijk en Italië een geavanceerde jachtbommenwerper te ontwikkelen, vanwege wat het beschouwt als een "gebrek aan interesse" van zijn partners. Indonesië overweegt de aankoop van Chinese J-10- gevechtsvliegtuigen in plaats van de uitbreiding van zijn vloot Franse Rafales . Bovendien beschikt Zuid-Korea al over een zeer sterke defensie-industrie. Daarmee levert het onder meer tanks aan Polen en bereidt het de ingebruikname voor van een radaronzichtbaar vliegtuig, iets waarover Europa pas in 2035 zal kunnen beschikken.

Als Elon Musk dom wordt, behoort de ruimte aan China.

De scheiding tussen Donald Trump en Elon Musk is, gezien de persoonlijkheden van de twee kandidaten, voorlopig geëindigd in een ongemakkelijke wapenstilstand. Hoewel er unanieme consensus bestaat dat in het conflict tussen de rijkste man ter wereld en de Amerikaanse president de eerste alles te verliezen had (de Chinese en Russische ervaring leert dat in een strijd tussen een autocraat en een oligarch de eerste altijd wint), had de strijd verschrikkelijk kunnen aflopen, zowel voor hen beiden als voor de VS. Zo zouden de VS, zonder een van Musks bedrijven, SpaceX, ver achter China eindigen in de ruimtewedloop, wat bovendien zou betekenen dat ze volledig afhankelijk zouden zijn van het Internationale Ruimtestation (ISS) voor bevoorrading. Tegelijkertijd is er zonder SpaceX geen Starlink -communicatienetwerk, en zonder Starlink zou een groot deel van de Amerikaanse strijdkrachten een enorme afname in hun communicatievermogen ondervinden.

Groenland is 2,5 biljoen waard en wil ook zakendoen met Europa.

De volgende keer dat u een schoonheidsproduct van Estée Lauder koopt, bedenk dan dat Trump precies dat wil doen – kopen – maar dan met Groenland, dankzij Ron Lauder, de zoon van de oprichter van de cosmeticagigant, die hem in 2017 op het idee bracht . Volgens de American Auctioneers Association zijn de natuurlijke hulpbronnen van Groenland ongeveer € 175 miljard waard, maar de strategische ligging is € 2,5 biljoen waard. Helaas voor Lauder en Trump (die samen ongeveer € 10 miljard bezitten) wil het eiland zijn rijkdom benutten met hulp van de EU, niet van de VS. De Groenlandse minister van Buitenlandse Zaken, Vivian Motzfeldt, heeft verklaard dat het eiland de exploitatie van zijn mineralen "bilateraal" met de EU wil ontwikkelen en heeft al een licentie voor 30 jaar verleend aan een Frans-Deens consortium om anorthosiet te delven, een mineraal dat in de toekomst een duurzaam alternatief voor aluminium zou kunnen zijn.

Wie profiteert van de handelsoorlog? De zakken van Amerikaanse politici.

De handelsoorlog van Donald Trump heeft tot nu toe één grote begunstigde gehad: leden van het Amerikaanse Congres. In april, de maand waarin de Amerikaanse president zijn tarievendans lanceerde, verdubbelde het aantal aandelentransacties door afgevaardigden en senatoren, volgens een studie gepubliceerd door de Wall Street Journal. Hetzelfde gebeurde in januari, toen speculatie over het beleid van de nieuwe president wetgevers ertoe aanzette als gekken te handelen, waarschijnlijk met behulp van insiderinformatie. Een prachtig detail in dit tijdperk van polarisatie: iedereen – Democraten en Republikeinen, 'Trumpisten' en gematigden – nam met evenveel enthousiasme deel aan het bacchanaal van de tarievenmarkt. Aangezien de 'wapenstilstand' van de tarievenoorlog op 8 juli eindigt en de Verenigde Staten slechts één akkoord hebben bereikt – met het Verenigd Koninkrijk – kan volgende maand een nieuw investeringsfestival worden voor Congresleden.

Grote rederijen missen de Chinezen bij het Panamakanaal.

De verkoop – gedwongen door druk van de regering van Donald Trump – door het Chinese bedrijf CK Hutchinson van het beheer van twee havens aan het Panamakanaal aan het Amerikaanse fonds BlackRock heeft Trump mogelijk gerustgesteld, die geobsedeerd was door het feit dat het bedrijf deze activa, die het sinds 1997 beheerde, zou moeten opgeven. Maar de wereldwijde rederijen maken zich zorgen. De reden hiervoor is dat BlackRocks minderheidspartner het havenbeheerbedrijf TIL is, dat op zijn beurt eigendom is van het Frans-Zwitserse bedrijf MSC, 's werelds grootste rederij, die Renfe Mercancías in Spanje controleert. Dit is precies de angst van 's werelds andere grote rederijen, zoals Maersk, CCG CCM, COSCO, enz.: dat TIL voorrang zal geven aan haar moedermaatschappij in een waterweg die berucht is om zijn files. De grote rederijen lijken de Chinezen bij CK Hutchinson meer te vertrouwen dan de Fransen en Zwitsers bij TIL.