Verkoop van Cerro Matoso: eigenaar is van mening dat het landenrisico voor investeringen in Colombia hoog is

Vorige week werd bekend dat het Australische mijnbouwbedrijf South32 Cerro Matoso wil verkopen. Het bedrijf produceert al ruim 40 jaar nikkel in het departement Córdoba.

In een interview legde Ricardo Gaviria, de president van Cerro Matoso, de redenen voor dit besluit uit, dat meer dan een jaar geleden werd herzien. “South32 gelooft dat er veel minder risico is bij het investeren in de Verenigde Staten, Canada, Chili, Argentinië of Peru”, zei hij.

Hij zei ook dat de verkoop van het bedrijf geen slecht nieuws is en dat het bedrijf door zal gaan met zijn plannen om zijn activiteiten uit te breiden naar andere gebieden.

In de productie zitten we boven het doel. De doelstelling voor het begrotingsjaar 2025, dat loopt van juli 2024 tot en met juni 2025, ligt rond de 35.500 ton, maar we verwachten dat we uiteindelijk 700 tot 800 ton meer kunnen produceren.

Wat betreft de kostenbegroting liggen we op schema en doen we het behoorlijk goed. We hebben voldaan aan onze milieu- en sociale verplichtingen, maar het is ook belangrijk om te vermelden dat we de afgelopen zes maanden twee interessante dingen hebben gedaan.

Ten eerste hebben we de eerste test met geïmporteerd erts kunnen uitvoeren. Er werd 60.000 ton aangevoerd op twee schepen vanuit Guatemala naar Cartagena en Tolú. Technisch gezien werkte het heel goed om het met ons mineraal te mengen.

We hebben ook alle benodigde goedkeuringen en consultaties verkregen van de gemeenschap van Pueblo Flecha (Córdoba) voor een nieuw gebied waar we in begrotingsjaar 2026, dat op 1 juli 2025 begint, zullen beginnen met het winnen van mineralen.

Hoewel we binnen het budget blijven en de productiedoelstelling overtreffen, helpt de prijs ons helaas niet. Op financieel vlak zullen we een positieve cashflow hebben, al is dit nog niets vergeleken met voorgaande jaren.

De laatste drie jaar is de prijs behoorlijk laag geweest. In 2022 was dat nog $ 21.000 per ton en nu zitten we op een zeer lage prijs van $ 13.000 per ton , waardoor we een zeer kleine marge overhouden.

Deze bedrijven hebben een aanzienlijke marge nodig, niet alleen om de bedrijfskosten te dekken, maar ook om het kapitaal te dekken dat moet worden geïnvesteerd om de apparatuur te onderhouden.

We hebben de kosten van het bedrijf zeer stabiel gehouden en natuurlijk hebben we ook last van inflatie. De uitdaging voor het management is om de kosten stabiel te houden, zodat er een positieve cashflow ontstaat en de markt niet verlaten wordt.

De verkoop van Cerro Matoso werd voor het eerst meer dan 12 maanden geleden overwogen, maar past meer in de strategie van South32 om zich te richten op koper en zink.

Het moederbedrijf is er ook van overtuigd dat Cerro Matoso, in handen van andere eigenaren, een aantal kansen zou kunnen creëren, iets wat niet zou kunnen worden bereikt met het beleid en de richtlijnen van South32.

Dat proces is gaande. We weten dat er potentiële kopers zijn die de dataroom hebben bekeken en we wachten tot ze ons laten weten wanneer ze de operatie willen komen bezichtigen.

Dit is rechtstreeks met het Australische Investment and Divestment-team afgehandeld. We zijn bezig met het verzamelen van alle benodigde informatie en het beantwoorden van vragen, maar op dit moment weten we nog niet wie de potentiële kopers zijn of wanneer ze zullen arriveren.

Nee, want de basisprijs hangt ook af van wie de taxatie uitvoert. Als een koper het landenrisico als hoog inschat, zoals South32, daalt de waarde van het bedrijf.

Maar als een koper vindt dat er geen risico is om hier te handelen of dat dit zijn enige investeringsoptie is, hoeft hij het landenrisico er niet op te leggen, omdat hij geen vergelijkingsmateriaal heeft.

Als het een bedrijf betreft dat bereid is om een ​​eigen elektriciteitscentrale te bouwen, in het land te blijven en een aantal investeringen te doen, stijgt de waarde van het bedrijf. De prijs hangt ervan af wie ernaar kijkt.

South32 is van mening dat er veel minder risico is verbonden aan investeren in de Verenigde Staten, Canada, Chili, Argentinië of Peru.

Dit komt niet van deze regering. Het punt is dat Colombia niet heeft besloten een mijnbouwland te worden. Dat zeg ik al 10 jaar op veel fora.

Toen voormalig president Juan Manuel Santos over de mijnlocomotief sprak, dacht ik dat het een succes zou worden, maar dat gebeurde niet. Er is politieke wil nodig en we moeten vergeten dat positief praten over mijnbouw de populariteit ervan vermindert.

Deze processen kunnen 12 tot 18 maanden duren, maar het kan ook gebeuren dat er uiteindelijk niets gebeurt.

Hoe dan ook, wij als managementteam moeten de nieuwe eigenaar, oftewel South32, vertellen dat we, om duurzaam te zijn, onder veel wendbaardere en snellere omstandigheden moeten opereren.

Er zullen op een gegeven moment beslissingen genomen moeten worden en risico's genomen moeten worden, maar die moeten natuurlijk wel onder controle gehouden worden. Om dit te bereiken, moeten we naar alle aspecten kijken en een grote taak op ons nemen.

Het lijkt mij dat de verkoop van het bedrijf geen slecht nieuws is, er worden veel bedrijven verkocht. Belangrijk hierbij is dat degenen die de toekomst van een bedrijf bepalen, het managementteam en de werknemers zijn.

Wij zijn bereid om door te werken, efficiënt te blijven en onszelf te transformeren om het bedrijf vooruit te helpen.

Het mijnbouwcontract van Cerro Matoso met de Colombiaanse staat loopt in 2044 af, maar alles hangt af van de prijs van nikkel. De grondstoffen worden namelijk reserves zodra de winning ervan economisch rendabel is.

Met dit nieuwe gebied zal de productie van het bedrijf niet toenemen. Het bedrijf wil simpelweg de productie op een niveau van 32.000 of 34.000 ton per jaar houden. Het is een uitbreiding van wat we hebben om te compenseren voor wat er niet wordt geproduceerd.

Het Nationaal Mijnbouwagentschap (ANM) heeft gereageerd, maar niet zo snel als verwacht. Er moet een zeker gevoel van urgentie zijn, maar niet alle staatsinstellingen handelen even snel.

Wij hebben die titel ten noorden van de gemeente Planeta Rica en die hebben we nodig om dat gebied te kunnen verkennen en te controleren of het economisch exploiteerbaar is. Er loopt nog een openbare hoorzitting en de ANM moet een definitief besluit nemen.

Het is een duurder mineraal, maar het stelt ons in staat om de productie te verhogen omdat het een hoger nikkelgehalte heeft. Bovendien levert het, gemengd met onze mineralen, ons grondstoffen op die nooit uit de aarde gewonnen zouden kunnen worden.

We wachten tot we het volledige protocol dat we hebben opgesteld, met de ANM hebben besproken. Hierin staat hoe de royalty's voor het mineraal dat met het geïmporteerde mineraal wordt gemengd, worden berekend.

Zodra we dat duidelijk hebben, beginnen we met importeren. Het idee is om 500.000 ton per jaar te importeren om de nikkelproductie te verhogen; Het hangt echter allemaal af van de kwaliteit van het mineraal.

In 2023 had een van onze aardgasleveranciers problemen met zijn putten en werd prioriteit gegeven aan particuliere gebruikers; Maar dat is inmiddels opgelost.

We beschikken over een eigen elektriciteitscentrale van 18 megawatt en soms moesten we deze stilleggen om het gas voor de mijnbouw te kunnen gebruiken.

Het niet exploiteren van aardgas vormt een risico, niet alleen voor ons maar ook voor het land. Ook als er om welke reden dan ook een gastekort in het land ontstaat en de consumptie door huishoudens voorrang krijgt, kunnen wij hierdoor getroffen worden.

Zowel de royalty's als de belastingen werden lager geïnd. In 2024 betalen we slechts 112 miljard peso aan belastingen, terwijl dat een jaar eerder nog 733 miljard peso was. 2022 was namelijk een heel goed jaar.

Aan royalty's betaalden we vorig jaar 277 miljard peso, vergeleken met 486 miljard peso in 2023. Deze daling was ook te wijten aan de daling van de nikkelprijs.