Werknemers zijn het zat... behalve in Mexico

Hoewel kunstmatige intelligentie belooft werk te revolutioneren, vinden de meeste mensen wereldwijd hun werk onbevredigend. Volgens het onlangs gepubliceerde rapport 'State of the Global Workplace 2025', opgesteld door Gallup met gegevens uit meer dan 140 landen, verkeert de arbeidsmarkt in een diepe crisis van emotionele desinteresse. Slechts 21% van de werknemers wereldwijd voelt zich betrokken bij hun werk, een daling die gelijk is aan die tijdens de ergste maanden van de pandemie. De geschatte kosten: $ 438 miljard aan productiviteitsverlies.

Maar er is één verrassende uitzondering: Mexico.

Hier zegt 30% van de werknemers zich betrokken te voelen bij hun werk. Bovendien zegt 54% dat ze het "goed" hebben in hun privéleven, een cijfer dat veel rijkere landen zoals Duitsland, Japan en het Verenigd Koninkrijk overtreft.

Hoe kan deze tegenstrijdigheid worden verklaard in een land waar meer dan de helft van de banen informeel is, de lonen laag zijn en de baanzekerheid gering?

Gegevens van het Nationaal Instituut voor Statistiek en Geografie (INEGI) helpen dit te verklaren. Volgens de Nationale Welzijnsenquête van november 2024 beoordelen Mexicanen hun levenstevredenheid met een 8,4 op 10. Ze hechten het minst waarde aan hun persoonlijke relaties, huisvesting, beroep en toekomstperspectieven. Wat ze het meest waarderen, zijn de openbare veiligheid en de huidige staat van het land.

De paradox is verontrustend: de gemiddelde Mexicaan voelt zich beter over zichzelf dan de gemiddelde werknemer in een ontwikkelde economie. Misschien omdat hij nog steeds behoudt wat veel samenlevingen verloren hebben: menselijke banden, hechte familie, een gevoel van verbondenheid en een opmerkelijk vermogen om zich aan te passen aan chaos.

Bovendien blijven op de Mexicaanse werkplek, ondanks de structurele tekortkomingen, culturele elementen bestaan die ongemak verzachten: hechte relaties met collega's, informele hiërarchische verhoudingen, gevoel voor humor en een geest van samenwerking. Het gaat er niet om dat de baan goed is, maar dat de menselijke omgeving een emotionele toevluchtsoord blijft bieden. Dit verklaart waarom miljoenen werknemers zich, ondanks de onzekerheid, niet leeg of vervreemd voelen.

Dat betekent niet dat het goed gaat met Mexico. Het betekent dat het veel beter zou kunnen gaan als er iets gedaan zou worden om dat potentieel te benutten.

Gallup schat dat als een land de betrokkenheid van zijn medewerkers verhoogt tot die van de beste organisaties (ongeveer 70%), de economie met wel 9 procent kan groeien. In Mexico zou dat neerkomen op meer dan 100 miljard dollar aan extra inkomsten per jaar. De sleutel ligt bij de leiders: 70% van de betrokkenheid van een team is direct afhankelijk van de manager. Toch krijgen de meesten van hen geen basistraining.

Wat dit rapport onthult, is dat de wereld werkmoe is en dat werk voor miljoenen mensen geen betekenis meer heeft. In deze context onderscheidt Mexico zich niet door de kracht van zijn economie of instellingen, maar door zijn vermogen om een zekere menselijke verbondenheid op de werkvloer te behouden. Dit culturele voordeel biedt een concrete kans. Indien versterkt met leiderschap, training en mensgericht beleid, zou het kunnen leiden tot hogere productiviteit en welzijn. Indien het genegeerd wordt, zal Mexico hetzelfde pad van uitputting en ontkoppeling bewandelen als zoveel andere samenlevingen.

Facebook: Eduardo J Ruiz-Healy

Instagram: ruizhealy