Multiple sclerose: hoe de progressie ervan te vertragen en de symptomen te verlichten

Van alle chronische neurologische aandoeningen is multiple sclerose de aandoening die de meeste jongeren treft. Naar schatting lijden wereldwijd ongeveer 2,5 miljoen mensen aan de ziekte, met een gemiddelde leeftijd van ongeveer 30 jaar en een piekincidentie tussen 21 en 25 jaar. De ziekte wordt gekenmerkt door het ontstaan ​​van ontstekingslaesies in de zenuwvezels en hun beschermende laag, de myelineschede, die door het immuunsysteem zelf worden aangevallen. Deze letsels bevinden zich in verschillende delen van de hersenen en het ruggenmerg, wat betekent dat ze een directe impact hebben op het centrale zenuwstelsel.

De symptomen zijn heel divers en kunnen per patiënt verschillen. Ze kunnen zelfs in de loop van de tijd veranderen. Tot de meest voorkomende symptomen behoren stoornissen in de gezichtsscherpte (waaronder dubbelzien), sensorische en motorische stoornissen, gebrek aan coördinatie, stoornissen in de sluitspier, zwakte (meestal in beide benen of in het been en de arm aan één kant van het lichaam) die meerdere neurologische functionele systemen aantast, en vermoeidheid. Al deze symptomen kunnen de kwaliteit van leven van patiënten aanzienlijk beïnvloeden, vooral omdat het meestal jonge patiënten zijn.

We moeten individueel op zoek gaan naar de ideale behandeling Dr. Albert Saiz, neuroloog in het Hospital Clínic Barcelona

Hoewel de exacte oorzaken van multiple sclerose nog steeds onbekend zijn, hebben ontwikkelingen in het onderzoek de behandeling ervan aanzienlijk verbeterd en daarmee de kwaliteit van leven van patiënten verbeterd. Bovendien is het, omdat de symptomen per patiënt sterk verschillen, essentieel om "op individuele basis de meest geschikte behandeling te zoeken", benadrukt Dr. Albert Saiz, neuroloog bij Hospital Clínic Barcelona . Hoewel de ziekte nog niet genezen kan worden, zijn er wel behandelingen om de voortgang ervan te vertragen en de symptomen onder controle te houden.

Beschikbare behandelingen

Ten eerste zijn er farmacologische behandelingen om acute episodes of opvlammen onder controle te houden. Ze zijn meestal gebaseerd op het toedienen van corticosteroïden om de ontsteking te remmen, of op plasmafereseprocedures, waarbij antilichamen die betrokken zijn bij de auto-immuunreactie uit het bloedplasma worden verwijderd. Er bestaan ​​ook behandelingen die de ziekte kunnen beïnvloeden. Het doel hiervan is "niet om symptomen te verlichten, maar om te voorkomen dat er nieuwe episodes ontstaan", legt dokter Ana Hernando uit, verpleegkundige bij Hospital Clínic Barcelona.

Deze behandelingen worden ingedeeld op basis van hun toedieningsweg. Enerzijds zijn er zelfinjecteerbare medicijnen, zoals interferon-bèta en glatirameeracetaat, die het aantal uitbraken verminderen. Er zijn daarnaast ook orale behandelingen, waaronder teriflunomide, dimethylfumaraat en fingolimod. Er bestaan ​​ook intraveneuze behandelingen. Deze worden in het ziekenhuis toegediend en zijn in sommige gevallen gebaseerd op monoklonale antilichamen. Naast deze reeds beschikbare opties zijn er nieuwe medicijnen in ontwikkeling met veelbelovende resultaten op de korte termijn, zoals daclizumab en ocrelizumab.

Naast behandelingen die het verloop van de ziekte beïnvloeden, bestaat er ook een symptomatische behandeling. Deze behandeling is gericht op het verlichten van de klinische verschijnselen. Sommige symptomen kunnen met specifieke medicijnen onder controle worden gehouden, maar andere vereisen een uitgebreidere aanpak, zoals fysieke revalidatie, psychologische ondersteuning of sociale interventie.

Aanbevelingen voor patiënten

Naast medische behandelingen benadrukken medische professionals hoe belangrijk het is om een ​​aantal aanbevelingen op te volgen om de kwaliteit van leven te verbeteren. "Na de diagnose multiple sclerose moet de persoon zo normaal mogelijk blijven leven", benadrukt verpleegkundige Hernando.

De meest voorkomende aanbevelingen zijn het aanhouden van een uitgebalanceerd dieet, rijk aan vitamine D, het vermijden van schadelijke gewoonten zoals roken en alcohol, zoveel mogelijk blijven werken en bewegen. "Een goede fysieke conditie stelt ons in staat om een ​​aantal symptomen die zich in de toekomst kunnen voordoen, zoals vermoeidheid, spasticiteit of stijfheid, tegen te gaan", voegt Hernando toe.

Na de diagnose multiple sclerose moet de persoon zo normaal mogelijk door blijven leven. Ana Hernando, verpleegster in de Hospital Clínic Barcelona

Multiple sclerose is een onvoorspelbare en heterogene ziekte, waardoor het moeilijk is om te voorspellen hoe de ziekte zich in elk geval zal ontwikkelen. Bij sommige mensen is het verloop ‘goedaardig’, zonder dat er sprake is van noemenswaardige beperkingen, terwijl bij anderen het verloop agressiever is en er aanzienlijke gevolgen optreden.

Therapeutische vooruitgang heeft de prognose echter aanzienlijk verbeterd, aangezien het aantal mensen dat de ziekte ontwikkelt na een eerste episode of geïsoleerd klinisch syndroom, met de helft is verminderd. Bovendien zijn de levensverwachting en de gemiddelde overlevingskans aanzienlijk verbeterd: ze liggen nu bijna 2,5 keer hoger dan 50 jaar geleden. Om de kans op een gunstige prognose te vergroten, zijn deskundigen het erover eens dat het van cruciaal belang is om in een zo vroeg mogelijk stadium met de behandeling te beginnen.