Tumoren hebben ook een microbiota (en zelfs wetenschappers weten niet hoe die zich gedraagt)

Microbiota is al een tijdje een bekende term. Deze groep micro-organismen, waaronder bacteriën, schimmels, archaea, virussen en parasieten , leeft in ons lichaam.

Een verstoring van dit evenwicht , een aandoening die dysbiose wordt genoemd, gaat gepaard met klachten als urineweginfecties , voedselintoleranties, een opgeblazen gevoel of winderigheid.

Inmiddels is de wetenschap een stap verder en zijn er al studies die de intratumorale microbiota bespreken. Zo legt een publicatie in Nature uit 2023 uit dat intratumorale microbiële componenten in meerdere tumorweefsels voorkomen en "nauw verwant" zijn aan het ontstaan ​​en de ontwikkeling van kanker.

Bovendien benadrukken ze het verband met therapeutische werkzaamheid : "De intratumorale microbiota kan bijdragen aan het ontstaan ​​en de progressie van kanker via DNA-mutaties , de activering van carcinogene routes, de bevordering van chronische ontstekingen, het complementsysteem en het ontstaan ​​van metastasen ."

Álvaro Pinto , urologisch oncoloog en onderzoeker aan het La Paz Hospital Research Institute (IdiPAZ), is de hoofdauteur van een publicatie die zich op dit onderwerp verdiept. "De eerste studies naar microbiota en de invloed ervan op de respons op de behandeling vonden plaats in het spijsverteringskanaal , bijvoorbeeld in de ontlasting. Ons onderzoek richt zich op de aanwezigheid ervan in of rond de tumor en de invloed ervan op de behandeling", legt hij uit aan deze krant.

Hoewel hij toegeeft dat het onderzoek "zeer voorlopig" is, voegt hij eraan toe dat ze de aanwezigheid van detecteerbare bacteriën rond de tumor hebben aangetoond. "Het is een project voor de langere termijn. Wat betreft blaastumoren , ons onderzoeksgebied, is er een groep bacteriën die mogelijk verband houdt met een lagere respons op chemotherapie; dit willen we verder onderzoeken . Het doel is om te voorspellen welke patiënten beter of slechter op behandelingen zullen reageren."

Een weinig bestudeerde aanpak

Wat betreft de beperkte kennis die er bestaat over deze intratumorale microbiota , legt de oncoloog uit dat er meerdere werkgroepen zijn die zich bezighouden met de observatie ervan: "De tumor is niet op zichzelf; hij is omgeven door bloedvaten of niet-tumorcellen ."

Hij legt ook uit dat er in de loop der jaren doelgerichte therapieën zoals immunotherapie zijn ontwikkeld , die "veelbelovend" waren en standaardopties zijn geworden: "Dit is een andere aanpak , waarbij we inzicht krijgen in de bacteriën die de immuunreactie in de toekomst mogelijk kunnen moduleren."

Hij benadrukt echter dat we eerst moeten nagaan of de microbiota "een andere rol speelt dan alleen hun aanwezigheid". "Als dat bevestigd wordt, zou dat een andere manier van handelen zijn. Als we bijvoorbeeld bacteriële populaties zien die resistentie tegen bepaalde behandelingen veroorzaken , zouden we op zoek gaan naar alternatieven of manieren om die bacteriën te modificeren. Hoe meer informatie we hebben, hoe beter de resultaten voor patiënten ", stelt hij.

Hoe ze het onderzoek uitvoerden

In de analyse onder leiding van Dr. Pinto, gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology , bestudeerden ze 58 in formaline gefixeerde, in paraffine ingebedde (FFPE) weefselmonsters van patiënten met spierinvasief blaaskanker (MIBC) die verkregen waren door transurethrale resectie [een chirurgische procedure die gebruikt wordt om problemen in de urethra, blaas en prostaat te behandelen door er met een endoscoop via de urethra toegang toe te krijgen].

De eiwitten die ze voor het microbiota-onderzoek extraheerden, werden toegevoegd aan een database met het menselijke proteoom en de proteomen van geïdentificeerde bacteriegeslachten . In totaal verkregen ze informatie over de behandelingsrespons van 56 patiënten , van wie er 24 een volledige pathologische respons bereikten (43%), met een mediane ziektevrije overleving van 22 maanden en een mediane totale overleving van 29,23 maanden.

Daarnaast werden 151 bacteriegeslachten aan de database toegevoegd. Hiërarchische clusteranalyse identificeerde drie groepen met verschillende microbiota-eiwitprofielen: Microbiota 1, Microbiota 2 en Microbiota 3, die significante verschillen vertoonden in de respons op neoadjuvante chemotherapie [een behandeling die vóór een operatie wordt gegeven om tumoren te verkleinen].

"Het aantal bacteriën is niet zo belangrijk als de soorten . We hebben gekeken of de overheersing van bepaalde populaties ten opzichte van andere verband houdt met de respons op de behandeling. Dit is de eerste bevinding en deze moet worden gevalideerd door een groter onderzoek uit te voeren, met een bredere steekproef van patiënten . Het zal ongeveer twee of drie jaar duren om de resultaten te verkrijgen", concludeert de oncoloog .