Tussen kettingzagen en woedeaanvallen door schenken Trump en Musk China de ruimterace.

Met Kerstmis 2008 stond Elon Musk op de rand van een zenuwinzinking: zijn bankrekening zat onder de spinnenwebben en zijn bedrijven – raketten en elektrische auto's – waren nog steeds niet van de grond gekomen. Maar toen kreeg hij een telefoontje dat hem deed trillen: "Ik kon de telefoon niet eens vasthouden. Ik heb er gewoon uit geflapt: 'Ik hou van jullie!'" Het was NASA, die hem net van een faillissement had gered met een overheidsopdracht van 1,6 miljard dollar voor twaalf retourvluchten naar het internationale ruimtestation ISS. Op datzelfde moment veranderde Musk zijn computerwachtwoord in "ilovenasa" (ik ben dol op NASA). Bijna twintig jaar later zijn de Verenigde Staten volledig afhankelijk van SpaceX, het bedrijf dat die opdracht kreeg, wat 22 miljard dollar aan overheidsgeld in gevaar zou brengen als het met de regering zou breken.

De VS heeft geen haalbaar of direct alternatief voor Musks contracten voor orbitale toegang voor Defensie , astronautenrotatie op het ISS, plannen om de maan te bereiken, of de lancering van wetenschappelijke satellieten en planetaire missies. Het zou een economische en geostrategische ramp zijn: de wederzijdse afhankelijkheid tussen het bedrijf en het land is zo groot dat niemand gelooft dat ze die ooit kunnen verbreken, ondanks de verhitte discussie tussen Musk en Donald Trump deze donderdag. De president verzekerde dat hij miljarden zou besparen als hij zijn contracten met Musk zou annuleren, en Musk antwoordde dat SpaceX zijn Dragon-schepen onmiddellijk uit dienst zou nemen, de enige manier voor de VS om mensen de ruimte in te sturen (een contract van $ 5 miljard). De enige poging tot concurrentie op dat gebied was Boeings Starliner, die een storing had tijdens zijn eerste vlucht en twee astronauten daar maandenlang liet stranden.

Het raketbedrijf van de Zuid-Afrikaanse tycoon is zo strategisch dat Steve Bannon – die tot zijn val ook Trumps favoriete adviseur was – de president heeft gevraagd om "SpaceX te confisqueren". Een volwaardige Chavistische onteigening , waarop Musk reageerde met: "Bannon is een achterlijke communist." Maar afgezien van de popcorn die we aten tijdens het kijken naar de theatrale gevechten op MAGA-grondgebied , moest Musk na een tijdje de stekker eruit trekken: "Oké, we zullen de Dragon-capsule niet ontmantelen." De tycoon publiceerde deze rectificatie op zijn sociale netwerk in reactie op een anonieme gebruiker met weinig volgers , wat de ware omvang van de bluf aantoont. Maar de explosieve situatie na deze ruzie tussen de leiders van rechts-populistisch denken heeft een duidelijke winnaar: China.

De ruimtewedloop tussen de twee grootmachten is qua belang vergelijkbaar met die van de Koude Oorlog, maar er is één essentieel verschil: de VS blijft zichzelf obstakels opleggen. Kennedy zei dat ze ervoor kozen om naar de maan te gaan omdat het moeilijk was; Trump staat er nu op om het moeilijk te maken. Het voorgestelde budget van het Witte Huis voor NASA begint met de expliciete verklaring dat het gericht is "op het verslaan van China bij de verovering van de maan en het plaatsen van de eerste mens op Mars." Dat budget – waar in de wetgevende kamers over gestreden zal moeten worden – voegt $ 7 miljard toe om de satelliet te bereiken, maar vertegenwoordigt een bezuiniging van 25% op de schatkist van het agentschap, dat duizenden werknemers zal moeten ontslaan. Het is het kleinste budget voor het Amerikaanse ruimtevaartagentschap sinds 1961 , toen de race begon. Een feit dat Musk in staat stelde om op te scheppen dat de inkomsten van SpaceX nu het totale budget van NASA overtreffen. Van "Ik hou van je" (nadat hij zijn leven had gered) tot neerbuigendheid.

Maar zelfs vóór de Twitter-ruzie van donderdag rolden Musk en Trump de rode loper uit voor China in de ruimte. De Aziatische grootmacht zet zijn gestage en onfeilbare opmars voort en werkt aan de landing van taikonauten op de maan vóór 2030, misschien zelfs 2029. NASA blijft de datum voor de aankomst van astronauten op de satelliet uitstellen, wat in een optimistisch scenario 2028 zou zijn (hoewel ze nog steeds 2027 verkopen). Maar het ruimtevaartuig dat hen zou moeten vervoeren, Musks Starship, heeft al drie teleurstellende explosies meegemaakt tijdens zijn testvluchten. "NASA zit in de problemen", zeggen insiders . "Het budget is catastrofaal voor het Amerikaanse leiderschap in de wetenschap", zegt een veteraan van NASA . "Op papier winnen wij", zegt een voormalig directeur van NASA , "bij robotmissies en bij de voortgang naar een maanbasis winnen de Chinezen."

En aan dit alles komt de menselijke factor nog eens bij: president Trump schoot de nominatie van Jared Isaacman om NASA te leiden af ​​op dezelfde dag dat Musk de banden met zijn regering verbrak, 30 mei. Veel analisten wijzen erop dat alleen Isaacman, een vriend en cliënt van Musk , onnodig geharrewar in het begrotingsdebat in de kamers had kunnen stoppen en een gehavende NASA richting zijn doel had kunnen sturen om de Chinezen voor te zijn op de maan en Mars. Na de val van Isaacman (die de steun had van Democraten en Republikeinen) heeft het ruimtevaartagentschap maanden en maanden zonder iemand aan het roer gezeten, juist nu het het meest behoefte heeft aan een stuurman die weet hoe hij door deze woelige wateren moet navigeren. De Chinezen blijven robotische sondes landen op – en terugbrengen naar – maangrond en hebben al plannen om monsters te verzamelen op Mars. Ondertussen hebben de VS sinds 1972 slechts één kleine privé-sonde op de maan geland, en Trump annuleert robotmissies naar Mars, de beste training voordat ze het aandurven om menselijke bemanningen in te zetten. Met al hun kritiek en gekibbel hebben Trump en Musk de Amerikaanse leiders in de nieuwe ruimtewedloop met het Chinese programma flink geschokt. Dat programma is tot nu toe even stabiel als succesvol.