Vaarwel BMI: lichaamsvetpercentage voorspelt het beste het risico op overlijden

Obesitas is een groeiende ziekte in veel ontwikkelde landen , en Spanje is daarop geen uitzondering. Deskundigen waarschuwen al lang dat de incidentie ervan in ons land binnen enkele jaren epidemische proporties zou kunnen aannemen.

Het probleem is echter dat het bepalen wanneer iemand overgewicht of obesitas heeft, geen eenvoudige opgave is. Traditioneel wordt één parameter, de body mass index (BMI), gebruikt, maar deze wordt steeds vaker besproken door de wetenschappelijke gemeenschap ten gunste van andere parameters, zoals de buikomtrek of de lengte-tailleverhouding.

Vetpercentage versus BMI

Uit een nieuw onderzoek, gepubliceerd in de Annals of Family Medicine, blijkt dat een andere parameter die wordt voorgesteld als indicator voor overgewicht en obesitas, namelijk het percentage lichaamsvet, een betere voorspeller is van het risico op overlijden door alle oorzaken en door hart- en vaatziekten bij personen tussen de 20 en 49 jaar dan de BMI.

Dit is de uitkomst van een analyse van gegevens van een op de bevolking gebaseerd cohort van 4.252 volwassenen, verzameld als onderdeel van de National Health & Nutrition Examination Survey tussen 1999 en 2004. De informatie omvatte de body mass index en het percentage lichaamsvet, verkregen tijdens klinische beoordelingen met behulp van een bio-elektrisch impedantie-apparaat.

Om het verband tussen beide waarden en het sterfterisico op vijftienjarige leeftijd te onderzoeken, definieerden ze een pathologisch lichaamsvetpercentage als een waarde boven de 25% bij mannen en 44% bij vrouwen.

Een 78% hoger risico op overlijden

Ze ontdekten dat deelnemers met een ongezond percentage lichaamsvet een 78% hoger risico hadden om in de daaropvolgende vijftien jaar te overlijden, en 2,6 keer meer kans om in dezelfde periode te overlijden aan hart- en vaatziekten dan deelnemers met een gezond percentage.

Daarentegen vonden ze geen statistisch significante relatie tussen de BMI en cardiovasculaire sterfte of totale sterfte.

Deze resultaten ondersteunen het voorstel om de BMI niet langer als voorkeursparameter te gebruiken voor het diagnosticeren van ziekten en overgewicht, maar in plaats daarvan het percentage lichaamsvet. Bovendien vormen ze een basis voor de aanbeveling van de auteurs om bio-elektrische impedantiemeters te gebruiken, die goedkoop zijn.

Er moet echter worden opgemerkt dat er momenteel geen wetenschappelijke consensus bestaat over de waarden die de grens markeren tussen een gezond percentage lichaamsvet en een percentage dat mogelijk een groter gezondheidsrisico vormt. Om deze grens te bepalen, moet de relatie tussen deze parameter en de verschillende pathologische aspecten van obesitas uitgebreider worden bestudeerd door middel van prospectieve studies met grote cohorten.

Hoe het ook zij, dit werk draagt ​​bij aan het groeiende wetenschappelijk bewijs dat de vervanging van de BMI (een parameter die bijvoorbeeld geen rekening houdt met de verdeling van lichaamsmassa tussen spier- en vetweefsel) door nauwkeurigere metingen ondersteunt, die de anatomische en metabolische pathologie van obesitas nauwkeuriger weerspiegelen.

Referenties

Arch G. Mainous, Lu Yin, Velyn Wu, Pooja Sharma, Breana M. Jenkins, Aaron A. Saguil, Danielle S. Nelson en Frank A. Orlando. Body Mass Index versus lichaamsvetpercentage als voorspeller van sterfte bij volwassenen van 20-49 jaar. Annals of Family Medicine (2025). DOI: https://doi.org/10.1370/afm.240330

Wil je de beste content ontvangen om je gezondheid te verbeteren en je goed te voelen? Meld je dan aan voor onze gratis nieuwsbrief.