Wat is Helicobacter pylori, de bacterie die maagkanker kan veroorzaken bij meer dan 15 miljoen kinderen?

De bacterie Helicobacter pylori , verantwoordelijk voor ernstige spijsverteringsstoornissen, zou een ernstig probleem voor de volksgezondheid kunnen worden als er geen effectieve preventieve maatregelen worden genomen. Een nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Medicine, schat dat meer dan 15 miljoen kinderen geboren tussen 2008 en 2017 tijdens hun leven maagkanker zullen ontwikkelen, en dat 76% van deze gevallen verband houdt met deze infectie.

De auteurs van de studie benadrukken dat de verspreiding van gevallen niet homogeen zal zijn. Het grootste deel van de toekomstige last van deze ziekte zal in Azië vallen, waar 68% van de verwachte diagnoses geconcentreerd is. Noord- en Zuid-Amerika en Afrika zullen ook zorgwekkende ontwikkelingen doormaken, met respectievelijk 13% en 11% van het totale aantal gevallen. Prognoses geven ook aan dat China en India alleen al goed zullen zijn voor bijna 42% van alle diagnoses wereldwijd. In Sub-Sahara Afrika zou het huidige aantal gevallen in slechts enkele decennia kunnen verzesvoudigen als gevolg van de bevolkingsgroei.

Wat is Helicobacter pylori?

Deze bacterie met wereldwijde impact trekt opnieuw de aandacht van de medische wereld. Helicobacter pylori, een micro-organisme dat zich vanaf de kindertijd in de maag kan nestelen en in sommige gevallen ernstige spijsverteringskanaalaandoeningen kan veroorzaken. Volgens de Wereld Gastroenterologie Organisatie is een Helicobacter pylori- infectie vaak persistent. Zonder behandeling kan de infectie levenslang aanhouden. De infectie wordt alleen in uitzonderlijke gevallen op natuurlijke wijze geëlimineerd, zoals wanneer een langdurige chronische infectie atrofie en uitgebreide metaplasie van het maagslijmvlies veroorzaakt, wat leidt tot verlies van maagzuur (achloorhydrie).

Bij baby's kunnen echter voorbijgaande infecties optreden, die zonder behandeling verdwijnen. Bij volwassenen die geschikte antibiotica hebben gekregen, is herinfectie zeldzaam, zelfs in gebieden met een hoge prevalentie van de bacterie. In sommige gevallen kan echter een recidief optreden, wanneer de behandeling de infectie niet volledig elimineert en deze na tijdelijke onderdrukking weer opduikt.

Bovendien hebben de verschillende stammen van H. pylori die in verschillende delen van de wereld voorkomen, een verschillende mate van virulentie. Deze verschillen, samen met de interactie tussen omgevingsfactoren en de genetische kenmerken van de gastheer , beïnvloeden direct hoe de ziekte zich manifesteert en het klinische beloop van elke patiënt.

Een H. pylori -infectie veroorzaakt chronisch actieve gastritis . Hoewel veel mensen hun hele leven asymptomatisch blijven, ontwikkelt een aanzienlijk deel van de gevallen gastro-duodenale aandoeningen van verschillende ernst. Een van de meest voorkomende complicaties is een maagzweer , die de maag of twaalfvingerige darm kan aantasten. Deze aandoening brengt een risico met zich mee van gastro-intestinale bloedingen en, in sommige gevallen, perforatie van de maagwand.

De bacterie is ook betrokken bij de ontwikkeling van niet-cardiale maagkanker en MALT-lymfoom , een type tumor dat geassocieerd wordt met het lymfoïde weefsel van het maagslijmvlies. De bacterie kan ook verantwoordelijk zijn voor symptomen bij bepaalde patiënten met functionele dyspepsie, een moeilijk te behandelen spijsverteringsstoornis.

Zoals de Mayo Clinic uitlegt, treedt de infectie meestal op jonge leeftijd op en wordt deze voornamelijk overgedragen via direct contact met speeksel, braaksel of ontlasting , hoewel deze ook kan worden verspreid via de consumptie van besmet voedsel of water . Factoren zoals overbevolking, gebrek aan toegang tot schoon water en wonen in ontwikkelingslanden verhogen het risico op infectie aanzienlijk.

In veel gevallen ontwikkelen dragers geen duidelijke symptomen. Wanneer ze zich echter manifesteren, kunnen ze zich uiten in buikpijn , misselijkheid , een opgeblazen gevoel , frequent boeren of onbedoeld gewichtsverlies . Bovendien ontwikkelt de infectie zich bij sommige mensen geleidelijk tot een ernstigere ziekte.

Deskundigen wijzen erop dat er naast de infectieuze component ook beïnvloedbare risicofactoren zijn, zoals alcoholgebruik, tabaksgebruik, fysieke inactiviteit en overgewicht. Genetische variabelen spelen ook een rol bij het ontstaan ​​van ernstigere ziekten.

De auteurs van de bovengenoemde studie kwantificeren voor het eerst de toekomstige last van maagkanker bij personen geboren tussen 2008 en 2017, ervan uitgaande dat er geen substantiële wijzigingen worden aangebracht in het huidige preventiebeleid. Ze waarschuwen dat de 11,8 miljoen gevallen die aan H. pylori kunnen worden toegeschreven, mogelijk voorkomen kunnen worden door systematische screening en behandeling.

Ondanks deze mogelijkheid hebben echter weinig landen grootschalige programma's voor vroege detectie geïmplementeerd. Onderzoek suggereert dat het aanpakken van deze dreiging met effectieve preventiestrategieën het aantal verwachte gevallen met wel 75% zou kunnen verminderen .