De passiviteit van de PSOE versterken, maar de regering niet bedreigen

De bijeenkomst die gisteren door de PSOE en Sumar werd gehouden naar aanleiding van de crisis die binnen de socialistische partij was ontstaan ​​door de vele vertakkingen van de zaak-Koldo, eindigde zonder overeenstemming, zonder vooruitgang en zonder een tijdlijn van acties die een oplossing zouden kunnen bieden.

Verre van de harmonie binnen de coalitieregering te herstellen, legde de bijeenkomst juist de spanning tussen de partners bloot. En hoewel Sumar snelle reacties en daadkrachtige maatregelen eist, blijft de PSOE voorzichtig in het licht van een corruptiezaak waarbij de laatste twee organisatiesecretarissen al betrokken zijn.

De confederale ruimte waarschuwt dat 'make-up en immobiliteit' de wetgevende macht in gevaar brengen

"We hebben het gevoel dat de PSOE zich niet bewust is van de ernst van de situatie", klaagde Sumar-woordvoerder Ernest Urtasun aan het einde van de bijeenkomst. De PSOE weigerde op haar beurt commentaar te geven op de bijeenkomst.

Tijdens een persconferentie drong minister van Cultuur Urtasun er bij de socialisten op aan om uit de "shock" te komen waarin ze zich bevinden na het vernietigende rapport van de UCO (Universiteit van Cordoba) over de vermeende corruptie van Santos Cerdán. Hij waarschuwde dat het parlement een keerpunt bereikt en zonder daadkrachtig optreden dreigt vast te lopen.

"Het is dringend noodzakelijk om krachtige maatregelen te nemen tegen corruptie en ter verdediging van sociale rechten, want het grootste gevaar schuilt nu in passiviteit of slechts schijn", verklaarde hij, vergezeld door vertegenwoordigers van de verschillende krachten waaruit Sumar bestaat. Dit gebaar moest eenheid en standvastigheid in het licht van de crisis tonen.

Tot de waarschuwingen van de minderheidspartner behoorden die van Sumars algemeen coördinator Lara Hernández, die suggereerde dat "de regering haar toekomst op het spel zet met de beslissingen die vandaag zijn genomen". Chunta-leider Jorge Pueyo betreurde dat de PSOE "op weg is naar de afgrond". En IU-woordvoerder Enrique Santiago vatte het samen: de socialistische partij "zit diep in de schulden", zowel wat betreft wederopbouwmaatregelen als wat betreft het geld dat zogenaamd "door het complot is gestolen". Dat geld moet zo snel mogelijk worden teruggegeven.

Ondanks de strenge beoordeling vermeed Sumar opnieuw om zijn aanhoudende aanwezigheid in de regering in twijfel te trekken. Hij ging akkoord, zoals later door socialistische bronnen werd geuit, met de stelling dat de gehele uitvoerende macht van plan is om de termijn tot 2027 te voltooien.

En om dit doel te bereiken, presenteerden de vijf Sumar-vertegenwoordigers tijdens de bijeenkomst de PSOE een "routekaart om te voorkomen dat de wetgevende macht vastloopt". Deze maatregelen omvatten de goedkeuring van een uitgebreide anti-corruptiewet die bedrijven die in het afgelopen decennium voor corruptie zijn veroordeeld, twintig jaar lang verbiedt deel te nemen aan openbare aanbestedingen; de verlenging van de schorsing voor politici die voor dit soort misdrijven zijn veroordeeld tot maximaal dertig jaar; de onteigening van activa die met illegale middelen zijn verworven; de oprichting van een onafhankelijk anti-corruptiebureau; en strengere straffen voor omkoping, onrechtmatige omkoping en belastingdelicten. "Dit moet de basis vormen voor de herinrichting van de wetgevende macht; nu ligt de bal bij de PSOE", waarschuwde Urtasun.

Ondanks de publieke ontevredenheid geloven bronnen bij Sumar dat de PSOE binnenkort in actie zal komen. Ze wijzen daarbij op volgende zondag als een belangrijke datum. "We moeten begrijpen dat ze zaterdag een vergadering van het Federaal Comité hebben, wat niet bepaald een rozengeur en maneschijn zal zijn voor Sánchez. Maar zodra de premier die vergadering heeft afgesloten, zal de volgende stap zijn om de vergadering van de coalitieregering te openen", leggen bronnen bij Sumar uit, wat suggereert dat er na de interne socialistische onrust rust onder de partners zou kunnen komen.

Een foto van eenheid voor verschillende gradaties van verontwaardiging

Sumar probeerde een beeld van saamhorigheid en standvastigheid uit te stralen in het licht van de ernst van het schandaal dat heeft geleid tot de gevangenneming van de voormalige nummer drie van de PSOE, Santos Cerdán. Maar afgezien van dit eensgezinde gebaar, legde elke partij binnen de confederale fractie haar eigen lat voor eisen. De woordvoerder van de Verenigde Linkerzijde, Enrique Santiago, sloeg een van de strengste tonen aan en eiste volledige transparantie van de PSOE over de implicaties van de zaak. Hij waarschuwde dat Sumar de meerderheidspartner in de uitvoerende macht onder druk zou zetten om de voorstellen goed te keuren. "Sumar zit niet als figurant in de regering", concludeerde hij. Vanuit Aragón betreurde Jorge Pueyo (Chunta) dat de PSOE geen garanties heeft geboden dat de zaak geen nieuwe gevolgen zal hebben en waarschuwde dat de reeks maatregelen die Sumar voorstelde "de laatste reddingslijn voor de regering" zou kunnen zijn. Initiatief-parlementslid Alberto Ibáñez uitte een soortgelijke mening. Nadat Águeda Micó (Més Compromís) na het vertrek van de multinationale groep om zich bij de gemengde groep aan te sluiten een prominentere rol had gekregen binnen de Compromís-coalitie, eiste Ibáñez "duidelijke garanties" dat Pedro Sánchez "de deur naar corruptie zou sluiten bij aankomst in Moncloa en niet simpelweg de deurbel van Génova zou vervangen door die van Ferraz." Javier Padilla (Más Madrid) uitte na de bijeenkomst zijn "diepe ontevredenheid" en waarschuwde dat "het niet genoeg is om te zeggen dat de wolf eraan komt. We moeten actie ondernemen om te voorkomen dat de wolf komt", beweerde hij, en eiste maatregelen tegen "de boeven die hun zakken vullen met overheidsgeld." In diezelfde lijn waarschuwde José Ramón Becerra (Verdes Equo) dat de regering zich op een "kruispunt" bevindt als gevolg van de PSOE, en dat zijn vertrek nu afhangt van de reactie van Sánchez. Ook Candela López, namens de Comunes-partij, deed een oproep tot daadkracht: "Wie valt."

Deze ambitie blijft echter de vraag. Zelfs nu de zaak-Koldo de fundamenten van Ferraz bedreigt en Pedro Sánchez zich in een van zijn meest delicate momenten bevindt, slaagt de partij van Yolanda Díaz er niet in een tempo op te leggen of maatregelen te implementeren die de "reset" van het mandaat dat hij zo nadrukkelijk verkondigt, visualiseren. De vraag is of de ernst van de huidige crisis voldoende zal zijn om deze inertie te doorbreken, of dat de spanning het tempo van de coalitieregering zal blijven bepalen.