Zakelijke bezorgdheid over politieke koerswijziging

Het bedrijf waarschuwt voor de economische gevolgen van het verlies aan vertrouwen in instellingen. Sánchez beperkt de verantwoordelijkheid van de PSOE voor het onderzoek naar Ábalos en Cerdán.

De crisis die binnen de PSOE (Spaanse Socialistische Arbeiderspartij) en de regering is ontstaan ​​door het rapport van de Guardia Civil, waarin de vermeende inning van commissies door de laatste twee organisatiesecretarissen van de partij, Santos Cerdán en José Luis Ábalos, wordt beschreven , baart ondernemers zorgen. De twee belangrijkste werkgeversorganisaties, CEOE (Spaanse Arbeiderspartij) en Cepyme (Spaanse Arbeidersbond), gaven gisteren een verklaring uit waarin ze hun bezorgdheid uitten over de institutionele verslechtering, de verlamming van de wetgeving, de verloedering van de politiek onder burgers en de schade aan het imago van onze economie in het buitenland, veroorzaakt door gebeurtenissen die zo ernstig zijn als die welke door de rechtbanken worden onderzocht in een zaak tegen twee personen die nauwe medewerkers zijn geweest van de president van de regering, Pedro Sánchez, sinds hij in 2014 algemeen secretaris van de PSOE (Spaanse Arbeiderspartij) werd. Vertegenwoordigers van het bedrijfsleven waarschuwen voor de impact die het verlies aan vertrouwen van consumenten, investeerders en werkgevers op de Spaanse economie zou kunnen hebben. De vraag is daarom hoeveel vertrouwen een regering kan wekken die geplaagd wordt door verdenkingen van corruptie en meer dan ooit onderworpen is aan de eisen van haar parlementaire bondgenoten om aan de macht te blijven . En of de president in staat is de institutionele, politieke en economische stabiliteit te garanderen die de productiesector eist.

In dit verband hebben de uitspraken van Sánchez gisteren na de vergadering van het Uitvoerend Comité van de PSOE de hoop binnen de partij en het maatschappelijk middenveld op meer verantwoording voor de beschuldigingen van de Guardia Civil de bodem ingeslagen . Terwijl de socialistische leider afgelopen donderdag probeerde zijn excuses aan te bieden aan het publiek voor het vermeend onregelmatige gedrag van de persoon die tot die dag de interne organisatie van de partij leidde, is zijn nieuwe strategie erop gericht de oppositie aan te vallen, die het einde van zijn termijn eist vanwege dit schandaal, en hen uit te dagen een motie van wantrouwen in te dienen om hem af te zetten . Dit legt de kern van de zaak bij de partijen die hem aan de macht houden. Om hun steun te verwerven, initieerde Sánchez een gespreksronde met Yolanda Díaz, waaraan echter geen vertegenwoordiger van Podemos zal deelnemen, omdat zij hem niet legitiem genoeg achten om het Uitvoerend Comité te blijven leiden. Het ontbreken van een solide parlementaire meerderheid heeft de grillige koers van de regering de afgelopen twee jaar gekenmerkt, waarin alleen initiatieven gesteund door populisten, nationalisten en separatisten succesvol waren , waarbij de controversiële amnestiewet diende als paradigma om de bestuurbaarheid in handen van diezelfde partijen te leggen. Wat Sánchez pertinent uitsloot, was het doorvoeren van wijzigingen in de samenstelling van de uitvoerende macht, evenals de mogelijkheid om een ​​motie van wantrouwen in te dienen , waardoor een eventuele vernieuwing beperkt zou blijven tot de leiding van de PSOE, die haar werd opgedrongen na het vertrek van de secretaris van de organisatie. Dit debat zal plaatsvinden in een federaal comité dat op 5 juli bijeenkomt.

Onder de argumenten die de president aanvoert om het ongewijzigd handhaven van wat hij "de beste regering die Spanje in lange tijd heeft gehad" noemde te rechtvaardigen, is zijn toespeling op het feit dat een machtswisseling tussen de PP en Vox "pensioenen, salarissen, vrouwenrechten en openbare diensten in gevaar zou brengen" . Een boodschap die enigszins doet denken aan andere, minder voorbeeldige tijdperken van de PSOE, en die verontrustend is. Sánchez zei dat het onverantwoord zou zijn om alles wat hij in zijn zeven jaar durende regering heeft bereikt in gevaar te brengen door de corruptie "van enkelen", maar je zou kunnen stellen dat als er iets is dat de sociale vooruitgang die hij beweert in gevaar heeft gebracht, het wel het gebrekkige toezicht op overheidsopdrachten en het bestuur van zijn partij is . De president heeft gelijk als hij stelt dat de rechtbanken de omvang zullen bepalen van de misdaden waarvoor de twee door hem aangestelde staatssecretarissen worden onderzocht, maar iemand die aan de macht is gekomen met de belofte de Spaanse instellingen en het openbare leven nieuw leven in te blazen, zou zichzelf strengere normen van politieke verantwoordelijkheid moeten opleggen om zijn verloren geloofwaardigheid te herstellen.