'Grazie' Carlo, de Italiaan die ons beter maakte

Er zijn twee Italië's, net zoals er twee Spanje's zijn. Maar terwijl de verdeling van het eerste territoriaal is, en die van het noorden en het zuiden, zit die verdeling in ons bloed. Voetbal is een van de kleine theaters van het Kaïnisme, met Madrid en Barça als geliefden die elkaar haten en elkaar nodig hebben. Deel uitmaken van een van hen zonder deel uit te maken van het zelfdestructieve verhaal dat ons zo vaak klein maakt, spelers, coaches, presidenten, fans of journalisten, is onmogelijk als je geen Italiaan bent, als je geen Carlo Ancelotti bent.

De erfenis die de coach nalaat, na een eervol afscheid in het Bernabéu, overstijgt zijn kolossale werk bij Madrid, de 15 titels en de drie Champions Leagues. Ancelotti heeft het Spaanse voetbal als geheel verbeterd door te laten zien dat hij niet altijd de emotionele balans wist te vinden voor zijn team op het veld. Hij verzuimde uit te leggen dat het managen van talent gelijkstaat aan het managen van onevenwichtigheid. Met meer uren publiciteit dan welke andere publieke figuur dan ook, en omdat niemand vier persconferenties per week geeft, is zoeken naar een blunder van de coach als zoeken naar een ring op het strand.

Volgens haar dochter Katia is het optrekken van haar wenkbrauwen haar manier om haar slechte humeur te uiten. Zelfs de hysterische scheidsrechtersmentaliteit van Madrid heeft hem niet zijn geduld kunnen verliezen, zelfs niet in de verplichte en stipte opvolging van een zakenman die geen rollen verwart en zijn eigen plaats en die van de baas kent. Ancelotti heeft met de belangrijkste mensen samengewoond en, met alleen een tafelkleed en wat zelfvertrouwen, vertelt hij grappige anekdotes over hen. Het beste, van Berlusconi , alsof hij een personage uit een komedie was. Florentino lijkt vaak op een tragedie, net als de onze.

Het Spaanse voetbal heeft geen Garibaldi nodig om te verenigen, maar wel stemmen om de boel te sussen. Maar soms vragen we van de leiders van de sport wat we niet vragen van de leiders van een wereld die gek is geworden. Fabio Capello , een andere Italiaan die manager was in Madrid, was geschokt toen hij zag hoeveel Modena-azijn wij Spanjaarden in salades deden. Het moet precies de juiste hoeveelheid zijn, zoals Ancelotti zei. Genade en geluk.