Als de coureur "zijn geest verkoopt". De grootste uitdaging voor Lewis Hamilton bij Ferrari

"Een coureur verkoopt niet alleen zijn diensten aan Ferrari, hij verkoopt zijn geest." Als iemand de werking van de Scuderia goed kende, was het Niki Lauda wel. Zijn uitspraak vatte de unieke eigenaardigheid samen waardoor een coureur bij aankomst in Maranello een vazal wordt , geen koning. Enzo Ferrari noemde ze botweg "verwisselbare gloeilampen".

Een cultuur geworteld in diverse historische fundamenten, niet zonder een trots elitarisme dat intern en extern wordt gecultiveerd . Van de complexe psychologische dynamiek van de grondlegger, die nog steeds in de interne dynamiek aanwezig is, tot dat Latijnse personage dat oscilleert op een eeuwige achtbaan van emoties. Een Ferrari-coureur moet zich onderwerpen aan die cultuur, en Lewis Hamilton ontdekt die ervaring.

Van Mercedes, een team en een structuur die zich aanpasten aan zijn wensen en specifieke eigenschappen, naar een andere die traditioneel je geest leegzuigt en overbrengt naar die van de Scuderia, om Lauda nog eens te parafraseren. Vraag het maar aan Carlos Sainz toen hij Maranello verliet. Hij verloor op sommige vlakken. Hij won op andere vlakken.

Hamilton beseft, zoals hij tussen de regels door suggereert, dat hij zijn ruimte nodig heeft en gehoord moet worden in Maranello's systemen om de Monegask te verslaan. Hij begint de eerste kruimels te laten liggen en uiting te geven aan het moment dat hij met Ferrari beleeft.

"Ik wil niet hetzelfde doen"

Ik zei tegen ze: "Ik wil niet zover komen dat ik jullie moet negeren." Hamilton gaf zijn team een ​​subtiele waarschuwing, die hij op Silverstone openbaar maakte. Hij accepteerde de racestrategie op de Red Bull Ring niet. "Het team oordeelde dat ze alleen maar de derde en vierde plaats wilden veiligstellen , wat prima is, maar ik ben hier niet om als vierde te starten en als vierde te finishen. Ik race voor elk klein voordeel dat we kunnen behalen. In een situatie als deze hadden we bijvoorbeeld allebei dezelfde strategie. Ik zou nooit hetzelfde willen doen als mijn teamgenoot ," zei de Engelsman.

Hamiltons aanpassingsproblemen aan de SF25 zijn al goed gedocumenteerd. De gemiddelde voorsprong op zaterdag bedraagt ​​0,151 seconde ten gunste van Leclerc in de tot nu toe 13 gereden sessies. De Monegaskische coureur finisht gemiddeld als vierde, terwijl de Brit gemiddeld als zesde eindigt. Het verschil tussen hen bedroeg meerdere keren bijna tien seconden (ook in Oostenrijk) en 30 seconden in Saoedi-Arabië.

Het gaat niet langer alleen om de "hersentransplantatie" waar Sainz het over had om zich aan de nieuwe auto aan te passen. En hoe gaat hij zijn visie en wensen in Maranello opleggen? In hoeverre zal Ferrari zich willen aanpassen aan Hamiltons behoeften/eisen "om niet hetzelfde te doen als mijn teamgenoot", inclusief de auto?

Charles is hier al een tijdje en hij heeft zich ontwikkeld door deze auto te ontwikkelen . Hij is er erg aan gewend en heeft een manier gevonden om de auto te laten werken. Ik heb alle andere richtingen geprobeerd die zouden moeten werken, maar om de een of andere reden werkten ze niet . Beetje bij beetje heb ik me aangepast aan de positie waarin Charles de auto wil hebben, en ons tempo is tot nu toe het dichtst bij geweest. Maar hij is nog steeds moeilijk te rijden en dat wil ik in de toekomst niet meer.

"En waarom niet op deze manier?"

Hamilton staat voor de klassieke missie van elke coureur die zich bij een nieuw team aansluit: zijn smaak en voorkeuren voor de set-up laten blijken en tegelijkertijd specifieke invloed uitoefenen op de technische richting ervan. Maar Ferrari is een andere wereld.

"Het is interessant om te zien hoe verschillende teams werken en opereren. De auto-opstelling is compleet anders ", legde Hamilton onlangs uit, "en ik praat met ingenieurs over veranderingen... Ze werken graag op een bepaalde manier: ' Wacht eens even, dat slaat nergens op. Dit is wat we hier de afgelopen 17 of 18 jaar hebben gedaan, en het heeft voor velen van hen gewerkt', zeggen ze."

" Het gaat erom dat die dingen consistent met het team werken en dat we constructief samenwerken om veranderingen door te voeren. Ik confronteer de engineers constant en stel ze vragen. Want als ze dingen opzetten en zeggen: 'Zo doen we het altijd', en ik vraag ze... ' Wat dacht je hiervan?'"

Werken voor 2026

Vanuit Australië kwamen meningsverschillen met zijn ingenieur, Ricardo Adami, aan het licht. Dit komt door hun gewoonten, communicatiesystemen en zelfs verschillende persoonlijkheden. Bovendien proberen beiden hun eigen territorium af te bakenen. Adami aarzelt om een ​​ondergeschikte rol op zich te nemen ten opzichte van een zevenvoudig kampioen die als superster in Maranello is aangekomen.

"Het is gewoon ruis, en we besteden er (intern) niet echt aandacht aan. Het kan dus wel doorgaan, maar het heeft geen enkele invloed op het werk dat we proberen te doen", verduidelijkte de Brit tijdens de Grand Prix van Spanje. In werkelijkheid zitten Hamiltons aanpassingsproblemen dieper: terrein winnen en gehoord worden in een organisatie die terughoudend is om coureurs macht te geven, afgezien van die beroemde Michael Schumacher-etappe.

Vraag het maar aan Sainz, bijvoorbeeld, toen hij de Italiaanse ingenieurs waarschuwde dat de ontwikkelingen die in 2024 in Montmeló werden geïntroduceerd, niet zouden werken, omdat de Spaanse coureur er zeker van was dat ze de Italiaanse auto meer veerkracht zouden geven. En zo geschiedde. Daarom probeert Hamilton de ontwikkeling van de auto voor 2026 te beïnvloeden . "Ik werk samen met Loïc (Serra, technisch directeur) en alle mensen in de fabriek om ervoor te zorgen dat er volgend jaar een natuurlijk deel van mijn DNA in zit, en hopelijk kunnen we volgend jaar een aantal van de eigenschappen die ik verwacht in de auto hebben ," merkte hij dit weekend op Silverstone op. Omdat het Ferrari is, veel succes.