Fortes en Adrián, op de schouders gedragen in Pamplona

Pamplona hield het feestelijke ritme van de negende editie van de San Fermín-beurs aan, met een volle stierenvechtarena en een warme sfeer op de tribunes.

De stierenvechters Fernando Adrián en Jiménez Fortes verlieten de arena op de schouders van het publiek nadat ze allebei twee oren hadden afgesneden in een stierengevecht dat niet gemakkelijk, maar wel spannend was.

Ginés Marín, met de meeste vechtbare partij, had goede passages zonder dat de voorstelling werd afgerond door fouten met het zwaard.

Bij het stierengevecht van La Palmosilla waren de stieren verschillend van vorm en bouw. Ze waren beweeglijk, maar hadden weinig inzet en kracht.

Een constante factor was de fysieke belasting die de stierenvechters aan den lijve moesten ondervinden. Ze moesten een groot lef en kalmte tonen.

Fortes begroette de eerste met een portagayola-lantaarn die de lont aanstak.

Vervolgens voerde hij verónica's uit die op smaak waren gebracht en afgewerkt.

Hij begon vastberaden en op zijn knieën met zijn muleta-werk, maar de stier liet al snel merken dat hij niet toegewijd was.

Hij vocht vooral met natuurlijke passes, waarin hij een beter tempo vond.

Hij doodde met een effectieve stoot bij de eerste poging en sneed een oor af.

In de vierde ronde koos Fortes voor een creatieve prestatie. Het ging om een grote, grove stier, die kracht en overbrenging miste.

Hij begon zittend in een stoel en bouwde zijn optreden geleidelijk op. Er was geen sprake van grote genialiteit, maar wel van vastberadenheid. De stoot was krachtig, maar verwoestend.

De box leverde hem het oor op en de inwoner van Malaga verzekerde zich van de uitgang op zijn schouders.

Fernando Adrián ging van onzekerheid naar triomf.

Met de tweede, een onzekere en naar binnen bewegende stier, probeerde hij zich vast te houden, maar zonder succes. Hij miste met zijn zwaard en hoorde stilte na een waarschuwing.

Alles veranderde in de vijfde, de meest opwindende stier.

De inwoner van La Palmosilla verhuisde met klasse, maar zonder totale toewijding, op vraag van de bevolking.

Een schrik

Adrian stapte, zoals altijd, op de nabijgelegen velden en werd met geweld omvergeworpen.

Hij viel met zijn rug en nek tegen het zand en was overgeleverd aan de genade van de slang. De pitons schampten langs zijn hoofd, nek en schouders.

Hij stond op, verdwaasd, zonder jas en ongewapend.

Hij keerde terug naar de kop van de stier en gaf hem een ietwat afstandelijke, maar verwoestende stoot.

Het plein barstte in applaus uit, vroeg om oren en kreeg die ook.

Ginés Marín had de stieren van de hoogste kwaliteit.

De derde, een stijlvolle en edele rode stier, maakte een meer samenhangend stierengevecht mogelijk.

Marín speelde de rol op een natuurlijke en beheerste manier.

Hij voltooide de voorstelling niet helemaal, maar maakte wel een goede indruk. Hij prikte de stier voordat hij de zwaardsteek uitvoerde en verloor zijn oor.

In de zesde, meer veeleisende, taak verwerkte hij de meest serieuze taak van de middag.

De stier reageerde krachtig op de ferme aanrakingen van de inwoner van Extremadura. De stoot was bij de tweede poging raak en de boksbal leverde hem één oor op.

Tijdens het stierengevecht van vandaag vechten Manuel Escribano, Damián Castaño en Jesús Enrique Colombo tegen Miura-stieren.