Vier klassiekers, vier triomfen, vier verschillende outfits

Barcelona heeft een uitstekend seizoen achter de rug, met al twee titels (de Super Cup en de Copa del Rey) en de landstitel binnen handbereik. Dankzij het vermakelijke voetbal en een spannend project vol jonge spelers onder leiding van Hansi Flick is het aanzien in Europa hersteld. Maar er is één aspect dat de score wel omhoog zou moeten krijgen: de volledige overwinning in de vier klassiekers tegen Real Madrid . Joan Laporta beweerde ooit dat hij de historische 6-2 overwinning in het Bernabéu beschouwde als een nieuwe titel, naast de triple van 2009 onder Guardiola. De Blaugrana speelden vier keer tegen de Witten en kwamen altijd als winnaars uit de strijd. Het waren vier tegenslagen, vooral omdat ze essentieel waren voor het winnen van trofeeën: twee finales en twee overwinningen tegen je grootste rivaal en grootste concurrent in het reguliere seizoen.

Alle teams behandelen Madrid met het grootste respect als ze tegen elkaar spelen en dit Barça speelt zonder angst, zonder complexen, met lef en zelfvertrouwen, ondanks het feit dat ze worden aangevoerd door jongens als Lamine Yamal en Cubarsí, die spelen alsof ze op een schoolplein spelen.

In drie van de vier Clásico's stond Madrid op voorsprong en het duurde niet lang voordat Barça de score gelijk trok. De afwezigheden deerden hem niet: Iñaki Peña speelde tussen de palen in het Bernabéu, Gerard Martín startte in Sevilla en op Montjuïc, waar Eric Garcia ook op de rechterflank kwam. Het team van Blaugrana kwam de uitsluiting van Szczesny in de Supercup te boven en merkte niet dat ze vanwege de blessure van Iñigo in Yida en de ongemakken van Cubarsí in Montjuïc snel wissels moesten doorvoeren. Daar wilde hij wel spelen en stond hij ondanks een maagvirus bijna een uur op het veld.

De motivatie om hun rivaal te verslaan, de ambitie om trofeeën te pakken en de kans om de aspiraties van de Galacticos een klap toe te brengen, wogen zwaarder dan de vermoeidheid van de verlenging en de teleurstelling van de uitschakeling in de Champions League in Milaan na opnieuw 120 minuten, terwijl Madrid een goede week had.

"Ze kunnen ons dit jaar niet verslaan", vertelde Lamine Yamal aan Araújo vóór de finale van de Copa del Rey . Het werd bevestigd in Sevilla... en op zondag. Bij elk van de vier overwinningen droeg Barcelona een ander pak.

0-4 in het Bernabéu De buitenspelval

Flick verraste Real Madrid met een riskante tactiek: hij zette de verdediging ver naar voren en zorgde ervoor dat de aanvallers van Real Madrid niet konden ontsnappen. Barça maakt optimaal gebruik van de VAR en semi-automatische buitenspeltechnologie om buitenspelposities te detecteren. Madrid krijgt twaalf keer een nederlaag te verwerken (in de drie daaropvolgende klassiekers was dat dertien keer in totaal), acht keer door Mbappé, die uiteindelijk volledig uit balans raakt. In de tweede helft, met De Jong in het rust al in het veld, knalde de drietand er flink op los na twee doelpunten van Lewandowski (54e en 56e). De machteloosheid van de thuisploeg tegenover het spel van de bezoekers is zo groot dat er vanaf de tribune racistische beledigingen te horen zijn aan het adres van Lamine en Raphinha.

2-5 in de Supercup Een hamer in de eerste helft

Madrid komt net als in 2024 snel op voorsprong en het is een goed plan om op de counter te spelen. Maar Barça gaf niet op en speelde een geweldige eerste helft uit met vier doelpunten in een half uur, waarvan één vlak nadat ze uit de kleedkamer kwamen. Lamine Yamal maakt de weg vrij voor een comeback met een schitterend doelpunt. Na de rode kaart voor Szczesny speelden de Blaugrana een half uur met een speler minder, maar daar hadden ze geen last van.

3-2 in de Copa del Rey Een onwrikbare vastberadenheid in een laatste

Elf jaar later staan ​​ze opnieuw tegenover elkaar in een bekerfinale. Barça kreeg in de eerste helft al een tegengoal en gaf met nog 13 minuten te gaan een 2-1 voorsprong weg. Hij geeft niet op, hij gaat voluit voor het spel. Lamine Yamal wil niet verliezen en niemand geeft op. Ferran scoort in de 84e minuut en in de verlenging spelen Fermín, Cubarsí, Gavi en Eric met een spectaculaire persoonlijkheid, alsof ze dit al hun hele leven doen (we herhalen: verlenging in de finale tegen Madrid), totdat Koundé scoort en de beker aan Barça geeft .

4-3 op Montjuïc Niets stopt of decentreert de leider

Niets is niets. Niets is een recente wrede uitschakeling uit de Champions League. Niets verliest met 0-2. Er is geen sprake van een fout in de oorsprong van de 0-2. Niets kan de voorsprong in de competitie verliezen. Barcelona krijgt een morele deuk door de twee doelpunten van Mbappé, maar blijft onberoerd. Hij speelt nog steeds mee, zoals hij het hele jaar al doet: vrolijk maar ook erg competitief. En hij pakt uit met een comeback die nog brutaler is dan die van Yida en La Cartuja. De 17-jarige Lamine scoorde in drie wedstrijden tegen Los Blancos. Raphinha heeft zijn keepers vijf keer verslagen. In de tweede helft liet Hernández Barça zonder strafschop en Fermín zonder doelpunt achter. Dit had de vijfde goal kunnen zijn en maakte de uitslag spannend en oneerlijk. De scheidsrechter laat zich niet afleiden of tegenhouden door de leider, die La Liga bijna definitief een tik uitdeelt .