Donald Trumps meningsverschil tussen aanvallen in Iran en vredesbeloften

"Midnight Hammer" : de naam van de operatie suggereert al kracht en nachtelijke verrassing. Nog voordat de effecten ervan konden worden gemeten, gaven de Amerikaanse autoriteiten uitgebreid commentaar op de bombardementen die op zaterdag 21 juni werden uitgevoerd op drie locaties van het Iraanse nucleaire programma, in Natanz, Isfahan en Fordo. Na de plechtige toespraak van Donald Trump, die "een spectaculair militair succes" had geprezen, gaf het Pentagon de volgende dag operationele details. De Amerikaanse machtsvertoon werd verwelkomd, zonder rekening te houden met de vele grijze gebieden, de onzekerheid over de Iraanse reactie en de geopolitieke reikwijdte van deze eenzijdige actie, wat bevestigde dat de westerse wereld niet langer kon beweren het minste voorbeeld te stellen.

Generaal Dan Caine, voorzitter van de Joint Chiefs of Staff, beschreef een complexe operatie, ontworpen met lokmiddelen waarvan "zeer weinig mensen" in Washington de details kenden. Terwijl een eerste groep B2-bommenwerpers als afleiding naar de Stille Oceaan opstoomde, vlogen zeven andere identieke vliegtuigen vanaf Whiteman Air Force Base in Missouri naar het Midden-Oosten. De communicatie was tot een minimum beperkt en er werd tijdens de achttien uur durende reis in de lucht getankt. Kort voordat de B2's het Iraanse luchtruim binnenkwamen, vuurde een Amerikaanse onderzeeër ongeveer twintig Tomahawk-kruisraketten af ​​op "belangrijke infrastructuur" om de grond gereed te maken. Het is veelzeggend dat de Iraniërs er tijdens de missie niet één keer in slaagden om op de Amerikaanse vliegtuigen te schieten. Rond 2:00 uur lokale tijd wierp elk van de zeven B2's twee GBU-57 bunkerbommen af, waarvan er twaalf uitsluitend gericht waren op de locatie Fordo.

Je hebt nog 82,68% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.