Pensioenconclaaf: Waarover moeten de sociale partners het eens worden?

Het pensioenconclaaf, dat zes maanden geleden begon, loopt binnenkort ten einde. En hoewel de onderhandelingen over de wettelijke pensioenleeftijd veel discussie hebben opgeleverd, beperken de gesprekken tussen de sociale partners zich verre van dit onderwerp.

Hoewel de discussies naar verwachting op dinsdag 17 juni worden afgerond , blikken we terug op de min of meer gevoelige punten waarover nog een besluit moet worden genomen.

Pensioen op 64. De Medef (Franse werkgeversorganisatie), de belangrijkste werkgeversorganisatie, heeft zich onbuigzaam opgesteld ten aanzien van de pensioenleeftijd van 64. Zonder het expliciet te willen zeggen, lijken de vakbonden zich bewust te zijn van deze situatie. Ze zouden niet opgeven en een terugkeer naar 62 jaar eisen, maar zouden wel akkoord gaan met een overeenkomst als de pensioenleeftijd voor bepaalde categorieën mensen zou worden verlaagd.

Moeilijkheden en beroepsmatige slijtage. Het aanbieden van vervroegd pensioen aan mensen die onder zware of uitputtende omstandigheden werken, zou een compromis kunnen zijn. De Medef (Franse werkgeversorganisatie) heeft voorgesteld dat mensen met een handicap of blijvende arbeidsongeschiktheid met pensioen kunnen gaan op 61- of 60-jarige leeftijd, afhankelijk van het geval (momenteel 62). Maar "de rekening is er niet voor werknemers", vertelde Christelle Thieffinne van de CFE-CGC aan Agence France-Presse. Zij is van mening dat er een "blinde vlek" zit in de voorstellen van de werkgevers: die van mensen die op 60-jarige leeftijd uitgeput zijn, maar niet als arbeidsongeschikt worden erkend. De CFDT (Franse werkgeversorganisatie) verdedigt van haar kant fel een voorstel om het vervroegd pensioen te verlengen, gekoppeld aan de C2P (Professionele Preventierekening). Zij stelt voor dat de C2P van toepassing zou kunnen zijn op mensen die worden blootgesteld aan "het handmatig hanteren van lasten", moeilijke houdingen en mechanische trillingen.

De hoogte van het moederpensioen. De Medef stelt voor om "vrouwen die extra kwartalen hebben opgebouwd die verband houden met hun zwangerschap, te laten profiteren van een verbetering van hun pensioenniveau door de berekening van het gemiddelde jaarsalaris aan te passen […] niet langer gebaseerd op de vijfentwintig beste jaren, maar op drieëntwintig of vierentwintig jaar, wat hun pensioenniveau automatisch zal verbeteren." Maar om "de extra kosten te financieren, zou de ouderschapstoeslag vanaf 63 jaar, ingevoerd door de hervorming van Borne, worden afgeschaft." Met de toeslag kunnen sommige moeders op 63-jarige leeftijd hun pensioen zien stijgen met 1,25% per kwartaal van de bijdragen, of maximaal 5%.

De pensioenverlaging ontrafelen. De pensioenverlaging is de boete die het pensioen verlaagt dat wordt uitgekeerd aan mensen die met pensioen gaan op de wettelijke leeftijd, maar zonder voldoende kwartalen te hebben bijgedragen (172 vereist door de Borne-hervorming, oftewel 43 jaar). Deze verlaging geldt voor pensioenen tot 67 jaar. De vakbonden stellen voor deze leeftijd te verlagen naar 66 jaar. Deze maatregel zou vooral vrouwen ten goede komen, van wie velen tot 67 jaar moeten wachten om zonder boete met pensioen te kunnen gaan.

Hoe u pensioen kunt krijgen zonder korting.

Lange carrières ingekort? Dit is een van de concessies die de vakbonden zouden kunnen doen: om te voorkomen dat de kosten van maatregelen voor vrouwen te hoog oplopen en dat er minder werk is, zou kunnen worden overwogen om het systeem van lange carrières dat door de hervorming van Borne is ingevoerd, in te perken .

Naar financieel evenwicht in 2030. Dit conclaaf was bedoeld om financieel evenwicht te bereiken. Volgens de huidige prognoses van de Pensioenadviesraad zal het tekort in het pensioenstelsel in 2030 oplopen tot 6,6 miljard euro. Werkgeversorganisaties weigeren echter de werknemers- of werkgeversbijdragen te verhogen.

Gepensioneerden worden ingezet voor de contributie. De vakbonden lopen op eieren in deze kwestie, maar ze wijzen het idee niet af dat gepensioneerden opgeroepen zouden kunnen worden om het pensioenstelsel weer in evenwicht te brengen. De scenario's die het "conclaaf" overweegt, zouden een vorm van onderindexering van de pensioenen aan de inflatie zijn – zoals nu al het geval is voor de aanvullende pensioenen van Agirc-Arrco – of een verhoging van de CSG-tarieven, wat gepensioneerden met een laag inkomen zou kunnen ontzien.