“La Bella Confusione”, van Francesco Piccolo: in 1962, het hoogtepunt van de Italiaanse cinema

Op 9 mei 1962 begonnen de opnamen in Rome met 8 1/2 van Federico Fellini (1920-1993). Vijf dagen later begonnen de opnamen op Sicilië met De Luipaard van Luchino Visconti (1906-1976). Beide films werden in oktober afgerond. Twee films die het hoogtepunt van de Italiaanse cinema markeerden, waarvan het bioscoopbezoek nog nooit zo hoog was geweest als dat jaar. Deze bioscoop zou immens blijven tot begin jaren tachtig, maar achteraf gezien kan worden gezegd dat ze hier haar hoogtepunt bereikte, zoals de Italiaanse schrijver en scenarioschrijver Francesco Piccolo laat zien in een verslag van de gelijktijdige productie van deze twee meesterwerken. La Bella Confusione is bedoeld als zowel een culturele en sociologische geschiedenis van Italië als een intieme tekst over de obsessie van de auteur met deze twee films.

Acht en een Half en De Luipaard delen dezelfde actrice, Claudia Cardinale . Luchino Visconti, die haar een kleine rol had gegeven in Rocco e His Brothers (1960), al naast Alain Delon, had geen ander gezicht in gedachten om de jonge Angelica Sedara te vertolken, die uiteindelijk met Tancred trouwt in een verbintenis die de ondergang van een aristocratische wereld in Italië in de tweede helft van de ^19e eeuw bezegelt. Fellini is anders. Hij huurde Claudia Cardinale pas heel laat in voor deze autobiografische film en herschreef haar rol op basis van de beschikbaarheid die Visconti tijdens zijn opnames op Sicilië overliet, zodat hij naar Rome kon ontsnappen. Visconti plande alles. Fellini liet zich meeslepen door de omstandigheden.

Je hebt nog 53,9% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.