'Het is geen domme houding': vier denkers prijzen de deugden van vriendelijkheid

Getuigenis: Na lange tijd een blinde vlek in het denken te zijn geweest, wordt vriendelijkheid nu gerehabiliteerd. We gingen kijken wat filosofen (en een schrijver die graag filosofeert) erover te zeggen hebben.
JEAN JULLIEN VOOR “LE NOUVEL OBS”
Om verder te gaan
De grote filosofische traditie beschouwt vriendelijkheid niet als een concept, maar geeft de voorkeur aan de studie van empathie als basis van sociale relaties, dat wil zeggen het vermogen om zich in de ander te verplaatsen om diens emoties te begrijpen en ermee in resonantie te komen. Lange tijd werd dit gezien als naïviteit ten opzichte van de kracht van intelligentie, of zelfs als een belemmerende zwakte in een competitieve samenleving. Pas zeer recent, met de ontwikkeling van de ethiek van "zorg" (zorg en aandacht voor anderen), heeft men zich eindelijk losgemaakt van deze pessimistische visie op de menselijke natuur, gekarikaturiseerd door de Hobbesiaanse formule "de mens is een wolf voor de mens" . Standpunt van vier intellectuelen.
• Michael Fœssel, filosoof: “Vriendelijkheid is moreel, niet politiek”Het klopt dat we in de geschiedenis van de filosofie nauwelijks over vriendelijkheid praten. Christelijk geïnspireerd denken richt zich meer op goedheid. Wat is het verschil tussen de twee? Ik zou zeggen dat vriendelijkheid een vriendelijkheid is die ongetwijfeld minder naïef en ook minder teder is. Maar beide begrippen zijn onze gedachten en gesprekken kwijtgeraakt, net als hun...

Artikel gereserveerd voor abonnees.
InloggenZomeraanbieding: €1/maand gedurende 6 maanden
Le Nouvel Observateur