Apple's nieuwe serie vertelt het wilde verhaal van een echte seriebrandstichter. Het is ronduit fascinerend.

Dit artikel bevat spoilers voor aflevering 3 van Smoke .

Smoke, de nieuwe misdaaddramaminiserie van Apple TV+ met Taron Egerton en Jurnee Smollett in de hoofdrollen, begint zoals zoveel andere series, met een doorgaans knappe jonge held en zijn nieuwe stoere vriendin die op jacht gaan naar twee ongrijpbare daders. De voice-over die de eerste aflevering opent – ​​terwijl scènes uit de nachtmerries van brandstichtingsonderzoeker Dave Gudsen (Egerton) over een bijzonder gevaarlijke woningbrand op het scherm sudderen – beschrijft hoe angstaanjagend en chaotisch brand is, maar het wekt niet helemaal de indruk die het zou moeten wekken. Er is een reden waarom relatief weinig misdaadfictie over brandstichting gaat, een sluwe, laffe daad die meestal wordt ingegeven door financiële zorgen van Petty. Brand is magnifiek, maar brandstichters niet. Zelfs de aanwijzingen die Dave en Michelle (Smollett), de rechercheur die is aangesteld om de twee brandstichters te vinden die de fictieve stad Umberland in het noordwesten van de Stille Oceaan teisteren, zoeken, zijn saai en technisch: brandpatronen, roetzwarte munten en stukjes sigaretten. Maar Smoke is in werkelijkheid een explosief karakterdrama dat zich voordoet als een onschuldige procedurele film. De bedenker, misdaadauteur Dennis Lehane, is niet van plan om de brandstichtingsversie van CSI te maken. Die eerste aflevering, die op 27 juni in première ging, geeft weinig voorproefje van de waanzin die komen gaat, dus kijkers die op zoek zijn naar iets minder basaals, moeten tot het einde van aflevering 2 blijven kijken.

De typische Amerikaanse Dave heeft een prachtige vrouw (Hannah Emily Anderson), een bibliothecaresse, die zich zorgen om hem maakt ("Hé, ze brengen me nu na de brand hierheen," verzekert hij haar), en een tienerstiefzoon (Luke Roessler) met wie hij maar moeilijk contact kan maken. Michelle, een voormalig marinier, gespeeld met onberispelijke branie door Smollett, heeft een moeilijk verleden en heeft het bed gedeeld met haar baas (Rafe Spall), die net zijn vrouw voor haar heeft verlaten, een ontwikkeling die ze niet bepaald verwelkomt. Wanneer ze het uitmaakt, stuurt hij haar naar de brandweer om te werken aan de seriebrandstichters, een opdracht in een achtergebleven gebied. Ze moet een grote oplossing bedenken om weer aan de slag te kunnen. Dave is boos op de suggestie dat zijn onderzoek hulp nodig heeft, maar uiteindelijk ontwikkelen ze een vriendschappelijke band, waarbij ze oorlogsverhalen en grappige beledigingen uitwisselen terwijl hij haar de kneepjes van het vak leert.

Pas in aflevering 2 beginnen we te beseffen dat er misschien iets niet helemaal klopt met Dave. Hij schrijft een boek, een roman over een absurde, geïdealiseerde brandonderzoeker, gebaseerd op zijn eigen ervaringen in het veld. "Misschien een paar vrouwelijke personages?" suggereert zijn vrouw zachtjes. Wanneer hij wegkijkt, wendt ze zich met een grimmige zucht weer tot het manuscript. Naarmate de serie vordert, worden de passages uit het boek – Dave dicteert ze in zijn telefoon – hilarisch erger, vooral nadat hij het gevraagde vrouwelijke personage, gebaseerd op Michelle, introduceert als een liefdespartner. Op de een of andere manier zijn Daves reacties altijd een beetje vreemd. Wanneer zijn vrouw en stiefzoon ontdekken dat de vader van de jongen van plan is om 3200 kilometer verderop te verhuizen, kan Dave niet eens begrijpen waarom ze zo overstuur zijn. "Dus hij gaat fulltime bij ons wonen?" is het eerste wat hij vraagt. "Vrouw van een agent" is een ondankbaar personage in misdaadromans. Zulke vrouwen pushen de hoofdpersoon altijd om zich meer huiselijk op te stellen – dat wil zeggen, minder te doen dan wat de lezer of kijker wil dat hij doet. Maar Daves vrouw, Ashley, lijkt er niet zeker van te zijn dat ze hem graag in haar buurt heeft, en haar zoon is overduidelijk wantrouwend. Wat is er mis met hen? Dave is een vrolijke verschijning, een toegewijde ambtenaar met een innemende glimlach, die zijn best doet. Of toch niet? "Niemand kent Dave," adviseert de jongen Michelle.

Michelle van haar kant maakt juridische omwegen en vervalst bewijsmateriaal om de doorzoeking van het terrein van een van de hoofdverdachten van het stel te rechtvaardigen, een man die niet hun man blijkt te zijn – hoewel hij, toevalligerwijs, schuldig is aan talloze andere misdaden. Ondanks haar rampzalige liefdesleven maakt de rechercheur zich zorgen over haar moeder, een voormalige drugsverslaafde die momenteel gevangen zit voor het stichten van een brand waarbij de 12-jarige Michelle bijna om het leven kwam, maar binnenkort in aanmerking komt voor voorwaardelijke vrijlating. "Ik zal nooit een allround persoon worden," zegt Michelle in de verplichte scène in de therapeutenpraktijk. "Ik ben de baan." Dave is een slimme rechercheur, maar Michelle is bovenmenselijk vasthoudend. Terwijl hij op briljante wijze een spoor van aanwijzingen volgt naar een van de brandstichters - Freddy, een eenzame, beschadigde, middelbare kok van een kippenhok, gespeeld met bijna ondraaglijke ontroering door Ntare Guma Mbaho Mwine - begint Michelle terecht te vermoeden dat de andere brandstichter, degene die gespecialiseerd is in het in brand steken van supermarktrekken met aardappelchips, heel goed Dave zelf zou kunnen zijn.

Smoke is geen mysterie. Het is vanaf het begin al duidelijk wie de daders zijn. De serie is gebaseerd op de podcast Firebug , het verhaal van John Leonard Orr, een brandonderzoeker uit Californië die tevens wordt beschouwd als de meest productieve brandstichter in de geschiedenis van het land, dol op chips als brandversneller en auteur van een vreselijke roman. In plaats van een whodunit wordt Smoke een portret van giftig gedwarsboomd verlangen. Het draait allemaal om Egertons Dave, een verhalenverteller die flitsende presentaties geeft op conferenties voor brandonderzoekers en hartstochtelijk meezingt met powerballads in de auto, maar wiens uitvoering van normale menselijke interactie net vals genoeg klinkt om de mensen in zijn leven steeds ongemakkelijker te maken. Die glimlach, zo jongensachtig aantrekkelijk in de eerste aflevering van de serie, zal uiteindelijk angstaanjagend worden, de scheur in een masker dat op het punt staat af te vallen van een niet helemaal menselijk gezicht.