Arc-et-Senans. Frisheid en mysterie, aan de bron van de Lison

Als de hitte brandt en het asfalt dampt, is er een plek waar je met een mengeling van ongeduld en dankbaarheid naar terugkeert wanneer je thuiskomt. Op een uur van Besançon, in Nans-sous-Sainte-Anne, bieden de bronnen van de Lison, genesteld tussen bos en klif in Nans-sous-Sainte-Anne (Doubs), aan de grens met de Jura, veel meer dan een schaduwrijke plek: een ontsnapping aan de tijd, een minerale ademtocht. De Lison is een karstherleving, gevoed door de afbraak van verschillende ondergrondse rivieren.

Het water ontspringt daar, aan de voet van een holte in de kalksteenrots, met de stille kracht van vroeger. Het is een van de zeldzame grote wateropwellingen in het Jura-massief: de rivier de Lison ontspringt hier, ondergronds gevormd, gevoed door de verliezen van verschillende naburige rivieren. Deze opwelling, zelfs in de zomer spectaculair, is sinds 1912 geklasseerd als natuurgebied. En het is een van de allereerste in Frankrijk. Dat wil zeggen, het laat zijn sporen na.

Maar voorbij het schilderij is het de indruk dat we midden in iets immenss staan, iets dat voor ons ligt, wat zowel verontrust als geruststelt. De waterval ritselt, de bomen fluisteren, de muren druppelen: alles hier spreekt de taal van de wereld voor ons. Het eerste bezoek aan deze bijzondere plek vond plaats op een winterdag, wanneer je denkt dat de natuur slaapt. Toch word je door de paden en hun vegetatie meegevoerd vanuit de diepten van de tijd, wat ons eraan herinnert dat alles een cyclus is en dat de lente terug zou keren.

De wandeling gaat verder naar de Sarrazine-grot en de Creux Billard, een duizelingwekkende kloof die het licht lijkt op te slokken. De gezinsvriendelijke wandeling duurt ongeveer een uur en voltooit de rondwandeling naar de bron. U kunt ook een bezoek brengen aan de nabijgelegen gereedschapsfabriek , een voormalige gereedschapsfabriek die nu is omgebouwd tot een ecomuseum, om deze natuurlijke omgeving te verankeren in de lokale ambachtelijke geschiedenis.

We denken dat we de bronnen van de Lison kennen, maar toch onthult elk bezoek weer iets anders. Een nieuw pad, een weerspiegeling, een ander geluid van water. Het is een plek om evenveel te beleven als te zien, een heerlijke plek om af te koelen tijdens hittegolven, maar bovenal een toevluchtsoord voor de ziel, waar iets in ons eindelijk tot rust komt.