De NBA-finale eindigde dramatisch. Dat is niets vergeleken met wat ik de spelers daarna zag doen.

De Oklahoma City Thunder, die gisteravond het NBA-kampioenschap wonnen na het hele seizoen een record te hebben behouden, is extreem jong. Serieus: de gemiddelde leeftijd van de selectie is 25, en de op één na en op twee na beste spelers – Chet Holmgren en Jalen Williams – zijn respectievelijk geboren in 2002 en 2001.

Dit voorspelt veel goeds voor de toekomst van de franchise. De Thunder heeft een winnende formule ontdekt met een belachelijk onderdrukkende perimeterverdediging, die het eindeloze veld verandert in een benauwde, overvolle lift. Naarmate het team volwassener wordt, zal het die vaardigheden ongetwijfeld combineren met een verfijndere aanvalskennis, waardoor het waarschijnlijk lijkt dat er meer titels in het verschiet liggen. (Toen Vegas vlak na de laatste buzzer de odds voor de kampioenen van 2026 bekendmaakte, waren de Thunder al de grote favoriet.) Kortom, dat betekent dat de NBA mogelijk op de drempel staat van zijn eerste Generatie Z-dynastie, vertegenwoordigd door een stroom spelers die door de sportwereld dwalen en geen levende herinneringen hebben aan 9/11.

Dit is goed nieuws voor hen. Maar als je een fervent basketbalfan bent – ​​en, weet je, geboren bent vóór het jaar 2000 – vind je dit misschien een beetje verwarrend, vooral als je kijkt naar hoe de Thunder, eh, “feestte” nadat hij de Larry O'Brien-trofee omhoog had gehouden.

Dat, beste lezer, is een groep twintigers die Alex Caruso – een van de oudste spelers van de Thunder, 31 – vragen hoe je champagne moet openknallen . Dit betekent dat sommige van de jongste, populairste, rijkste en beroemdste atleten ter wereld zich zo'n heilig sportritueel nog nooit eigen hebben gemaakt en in plaats daarvan moeten vertrouwen op de eeuwenoude millennialwijsheid van een man geboren tijdens de eerste regering-Clinton. Kent u al die statistieken over hoe Zoomers veel minder drinken dan hun generatiegenoten? Dat hun sociale leven steeds meer geïsoleerd en gedigitaliseerd is? Hier is het levende bewijs. Deze jongemannen hebben de bergtop beklommen en ze zien eruit alsof ze liever thuis Fortnite zouden spelen.

Het wordt erger. Later in de video, ogenschijnlijk nadat Caruso zijn teamgenoten de kunst van het openbreken van een fles heeft geleerd, zijn we getuige van een van de meest tamme, trieste en ongemakkelijke champagnebaden ooit gefilmd. De Thunder-spelers trekken voorzichtig de folie van het glas alsof ze het willen bewaren als inpakpapier. Ze spuiten de drank alsof ze petunia's water proberen te geven. Kijk eens hoe verdomd droog iedereen is! Kijk eens naar die tientallen ongeopende flessen champagne op tafel. Wat is er gebeurd met het spel waar ik zo van hou?

Het moet benadrukt worden dat basketballers traditioneel dol zijn op feesten. Er is een foto van Chris Bosh, na het winnen van het NBA-kampioenschap in 2012, die een hele fles bubbels over zijn hoofd leeggooit, tot het punt dat hij onder het vruchtwater lijkt (of, als je het wat grover wilt zeggen, iets anders). Toen de Golden State Warriors in 2017 de titel pakten, zouden ze $150.000 hebben uitgegeven aan de club . (Hoeveel daarvan is geconsumeerd en hoeveel er met duizelige overgave naar elkaar is gespoten, zullen we waarschijnlijk nooit weten.) Maar de jaren 2020 hebben een terugval in losbandigheid met zich meegebracht. Ik was dan ook niet verbaasd toen Williams, de zogenaamd bovenmenselijke small forward van de Thunder, tegen Tim MacMahon van ESPN zei dat hij gisteravond voor het eerst in zijn leven alcohol had gedronken. Ik kan me voorstellen dat Michael Jordan een rilling over zijn rug liep.

Ik denk dat het gezegd moet worden dat alcohol, biologisch gezien, niet goed voor je is. Het is zeker niet bevorderlijk voor de atletische prestaties die de Thunder-organisatie nastreeft, en ik weet zeker dat de leden van het teammanagement over het algemeen blij zijn dat de kern van spelers die ze hebben verzameld geen vaste waarde is in het nachtleven. Dit is ook niet echt verrassend. Een van de bepalende kenmerken van dit Thunder-team is dat de spelers buiten het veld vrij anoniem zijn, en dat moet te maken hebben met het feit dat niemand van hen weet hoe ze een fles champagne moeten openmaken.

Toch moet ik, als trouwe millennial, bekennen dat dit nieuwe normaal behoorlijk alarmerend is. De NBA-kampioenen – die een grote kans maken om hun titel volgend jaar, en het jaar daarna, te verdedigen – zijn een stel geheelonthouders. Larry Bird, Magic Johnson, Allen Iverson, Wilt Chamberlain, we kenden jullie nauwelijks. De zoomers runnen deze competitie nu, en ze zitten liever op een Minecraft- server dan in de club.