En nee, Saorge is niet het favoriete dorp van de Fransen in 2025 (maar wij zijn er dol op)

Er deden 14 dorpen mee. 14, net zoveel als de Franse regio's, die de overzeese gebieden als één geheel beschouwen.

Hoewel de zuidelijke regio nooit de titel "Favoriet Dorp van de Fransen" heeft gekregen, hoopte Saorge de prijs voor deze 14e editie te winnen. En zo de hele Vallei van de Roya trots te maken door Collioure op te volgen.

Stemmen kon sinds 7 maart niet meer, maar we moesten wachten tot woensdagavond om de naam van de gelukkige winnaar te weten te komen.

Het dorp Roya was in conflict met Saint-Antoine-l'Abbaye (Isère), Semur-en-Auxois (Côte-d'Or), Malestroit (Morbihan), Ferrières-en-Gâtinais (Loiret), Calcatoggio (Zuid-Corsica), Sierck-les-Bains (Moezel), Longpont (Aisne), Rochefort-en-Yvelines (Yvelines), Grand'Rivière (Martinique), Clécy (Calvados), Beaulieu-sur-Dordogne (Corrèze), Lupiac (Gers) en Fontevraud-l'Abbaye (Maine-et-Loire).

In de ranglijsten die Stéphane Bern tijdens de show bijhield, staat Saorge op de 13e plaats, net voor Rochefort-en-Yvelines en achter Calcatoggio.

Helaas zal het dorp dus geen postzegel met zijn afbeelding ontvangen, uitgegeven door La Poste.

Maar in de reportage die aan haar is opgedragen – rijk aan prachtige dronebeelden – ontmoetten we verheugd een inwoner, Véronique, evenals Francesco Scarrone, Lilou Fracassi en het koor van het dorp. We slenterden door de smalle straatjes, zagen de Saint-Sauveurkerk en het Saorge-klooster. Al met al met wereldwijde dekking. Of bijna.

En hoewel Saorge niet gekroond werd, kunnen we niet genoeg aanbevelen om deze paar regels inleiding op de website van de serie te lezen. Om degenen die het dorp nog niet kennen te overtuigen het toch te gaan verkennen. En degenen die het al kennen, om er steeds weer rond te dwalen.

Alsof ze tussen hemel en berg hangen, in het hart van het Nationaal Park Mercantour, steken de kleurrijke huizen van Saorge af tegen de blauwe hemel van de Roya-vallei. Op 800 meter hoogte, met hun daken bedekt met paarse steen, geven ze het dorp een panorama van bijna onwerkelijke esthetiek. Wandelend door het dorp ontdekt men een doolhof van kronkelende straatjes en huizen, verbonden door bruggen om van de ene naar de andere te gaan en ontworpen om elkaar te ondersteunen in geval van een aardbeving. Aan de rand van Saorge staat trots het klooster van Saorge, een ongelooflijk gebouw. ​​Gesticht in de 17e eeuw door franciscaner monniken en verscholen in de natuur, baadt het in een zachte sfeer van rust, waar vele kunstenaars die hier komen inspiratie opdoen, van genieten. Eromheen bieden hangende tuinen het beste van Provençaalse groenten en fruit, om een ​​van de traditionele recepten van het dorp te bereiden, zoals de beroemde en zonnige Saorgische taart, die elk jaar in juli wordt gevierd.

Wat als we Saorge's deelname aan dit evenement toch zouden vieren? Om iedereen eraan te herinneren dat het een van de favoriete dorpen is van de... Maralpins.