Fotograaf Georges Rousse transformeert de abdij van La Celle in een geometrische trompe-l'oeil

Dit is geen vierkant. In het hart van de abdij van La Celle verwelkomen twee verweven geometrische vormen de bezoekers: een geel en een zwart vierkant, rechtstreeks geschilderd op de stenen van het monument. Vierkanten... slechts schijn. Ze zijn het werk van fotograaf Georges Rousse, aan wie de afdeling de tentoonstelling Utopia opdraagt.

Om de reikwijdte ervan volledig te begrijpen, moet je rondbewegen, spelen met perspectieven en de ideale hoek vinden waarin de trompe-l'oeil perfect tot zijn recht komt.

"Het is zeer meeslepend, omdat de bezoeker door zijn beweging de schepper wordt van het beeld dat hij waarneemt. Het creëert een ruimtelijke vervorming, een anamorfose, of simpelweg een trompe-l'oeil", legt Yvon Lemoine, de beheerder van de site, uit.

"Hij manipuleert de realiteit met een doelbewust vervormd apparaat, dat alleen vanaf een specifiek punt zichtbaar is, op 1,58 meter boven de grond - de hoogte van het oog van de lens van zijn camera", voegt hij toe.

Voor de kunstenaar zijn de geschilderde vormen geen doel op zich, maar een voorbereidend werk: de uiteindelijke foto is het voltooide werk.

Een subtiele dialoog met de plek

Om het erfgoed te respecteren, richtte de interventie zich op een gerenoveerd deel van de gewelven (in 2021), waarbij verf werd aangebracht over een beschermende vernis. Aan het einde van de tentoonstelling kan het geheel worden verwijderd zonder sporen achter te laten. "We wilden iets vluchtigs en omkeerbaars", voegt Yvon Lemoine eraan toe.

De foto, met de sobere titel Abbaye de La Celle 1, 2025 , is ter plekke bedacht en gemaakt. Iets verderop wacht een tweede werk op de bezoeker, eveneens onder de gewelven: ditmaal heeft Georges Rousse zijn statief opgesteld tegenover een diensttrap.

"Hij creëerde een perfecte superpositie op meerdere niveaus. Er is een echte dialoog tussen het werk en de architectuur", benadrukt Yvon Lemoine. Ook hier is de illusie opvallend: een gele cirkel past precies in de rondingen van de gewelven.

Het geel, dat in beide composities terugkomt, roept de spiritualiteit van de plek op. Voordat de kunstenaar dit punt bereikte, voerde hij verschillende verkenningstochten uit om de ruimtes te identificeren die het meest geschikt waren voor zijn werk.

Vervolgens legde hij, gewapend met zijn camera en statief, de scène vast en verbond zijn camera met een computer om het uiteindelijke visuele effect te simuleren. Ten slotte schilderde hij alles ter plekke, bijgestaan ​​door een assistent.

Tussen Malevitsj en Mondriaan

Naast deze originele creaties biedt de abdij een overzichtstentoonstelling van Georges Rousse's carrière in de refter en kloosterzalen. Hij kreeg zijn eerste camera op negenjarige leeftijd en is sindsdien de wereld rondgereisd.

Thuis vond de artistieke ommekeer plaats toen hij Kazimir Malevitsj ontdekte, met name diens Zwarte Vierkant op een Witte Achtergrond, maar ook het geometrische universum van Mondriaan.

Georges Rousse vestigde zich vaak in verlaten gebouwen, braakliggende terreinen, maar ook op prestigieuze plekken zoals Chambord.

Zijn aanpak bestaat uit het investeren van ruimte en het schilderen van geometrische vormen (vierkanten, cirkels, achthoeken) zonder bestaande elementen uit te wissen: stopcontacten, meubels of onregelmatigheden in de muur. Zo laat Georges Rousse in La Celle zien dat hedendaagse kunst het verleden niet uitwist, maar onthult.

Georges Rousse Utopia . Tot 2 november in de Abdij van La Celle. Gratis toegang van dinsdag tot en met zondag van 10.00 tot 18.30 uur (juni-augustus) en van 10.00 tot 17.30 uur (september-november).